Judyta przed ucztą

1 Potem polecił wprowadzić ją tam, gdzie rozstawiono jego srebrne naczynia, i rozkazał, aby podano jej do jedzenia jego wspaniałe potrawy, a do picia jego wino. 2 Ale Judyta powiedziała: «Nie będę jadła tego, aby to się nie stało sposobnością do złego, lecz niech podadzą mi to, co sobie przyniosłam». 3 I odpowiedział jej Holofernes: «Jeśli się wyczerpią twoje zapasy, to skąd weźmiemy, aby ci dać podobne do nich? Nie ma bowiem między nami nikogo z twego narodu». 4 Na to Judyta mu odpowiedziała: «Na życie twojej duszy, panie mój, twoja niewolnica nie spożyje tego, co z sobą wzięła, aż Pan nie spełni ręką moją tego, co postanowił» 12 ,4  Nowe powiedzenie dwuznaczne, wyrażające wielką ufność Judyty wobec Boga.. 5 Potem odprowadzili ją słudzy Holofernesa do namiotu, a ona spała aż do północy. A wstała około straży porannej. 6 I przesłała do Holofernesa prośbę: «Niech pan mój rozkaże, aby pozwolono twojej niewolnicy wyjść na modlitwę». 7 Holofernes polecił więc straży przybocznej, aby jej nie przeszkadzano. A ona przebywała trzy dni w obozie, nocą zaś wychodziła do wąwozu koło Betulii i myła się w obrębie obozu przy źródle wody. 8 Po powrocie zaś modliła się do Pana, Boga Izraela, aby pokierował jej drogą ku wywyższeniu synów swojego ludu. 9 I wróciwszy oczyszczona, pozostawała w namiocie aż do chwili, kiedy jej wieczorem przynoszono jej własne pożywienie 12 ,9  Judyta więc po oczyszczeniu rytualnym pościła cały dzień.. 10 Czwartego dnia Holofernes wydał ucztę jedynie dla swoich sług, a nie zaprosił do stołu nikogo z dowódców. 11 Potem powiedział do eunucha Bagoasa, zarządzającego wszystkimi jego majętnościami: «Idź i nakłoń tę kobietę hebrajską, która u ciebie przebywa, aby przyszła do nas i z nami jadła i piła. 12 Naprawdę byłoby to hańbą dla nas, gdybyśmy taką kobietę puścili, nie obcując z nią. Jeśli jej bowiem nie zwabimy do siebie, będzie sobie z nas drwiła».

13 Odszedł więc Bagoas od Holofernesa, przyszedł do niej i rzekł: «Piękna, młoda kobieto, nie wahaj się stanąć przed moim panem! Będziesz uczczona w jego obecności i będziesz piła z nami rozweselające wino, i staniesz się w tym dniu jak jedna z córek synów Aszszura^s, przebywających w domu Nabuchodonozora». 14 A Judyta powiedziała mu na to: «Kimże ja jestem, abym się mogła sprzeciwiać memu panu? Wszystko, co będzie miłe w jego oczach, pośpiesznie uczynię i będzie to dla mnie największą przyjemnością aż do dnia mojej śmierci». 15 I wstała, ubrała się w strój uroczysty, z wszelkimi ozdobami kobiecymi. A jej niewolnica przyszła i rozłożyła przed nią na podłodze naprzeciw Holofernesa dywany, które dostała od Bagoasa do swego codziennego użytku, aby na nich odpoczywała i jadła 12 ,15  Losy Izraelitów ważą się, podobnie jak w Est 7 ,1 -10 , podczas uczty..

Judyta zwycięża Holofernesa

16 A Judyta weszła i zajęła swoje miejsce. I zachwycił się Holofernes w swoim sercu jej widokiem, a dusza doznała w nim gwałtownego wzruszenia. Zapragnął bardzo obcować z nią, ponieważ od dnia, kiedy ją zobaczył, szukał sposobności, aby ją uwieść. 17 I odezwał się do niej Holofernes: «Pij teraz i wesel się razem z nami!» 18 A Judyta odpowiedziała mu: «Piję więc, panie, albowiem nigdy od dnia mego urodzenia życie moje nie osiągnęło takiego szczytu jak dziś». 19 I wzięła, co jej przygotowała niewolnica, i jadła oraz piła w jego obecności. 20 A Holofernes zachwycał się nią i pił bardzo wiele wina, tyle, ile w jednym dniu nigdy nie wypił, odkąd się urodził 12 ,20  Autor wyraźnie podkreśla pijaństwo Holofernesa, by tym łatwiej odsunąć wszelkie podejrzenie od Judyty; por. 13 ,2 .16 ..