Judyta przed Holofernesem Gdy przestała wołać do Boga Izraela i zakończyła wszystkie te słowa , podniosła się z ziemi i zawołała swoją niewolnicę i zeszła do komnaty , w której przebywała podczas szabatów i świąt . Tam zdjęła wór , który przedtem nosiła , i zrzuciła z siebie ubranie wdowie , obmyła ciało w wodzie i namaściła cennym olejkiem , uczesała włosy na głowie i włożyła zawój , i ubrała swój strój radosny , w który ubierała się w czasie , gdy żył jej mąż Manasses . Włożyła też sandały na nogi , ustroiła się w łańcuszki , bransolety , pierścienie i kolczyki , i we wszystkie swoje ozdoby . A ukazała się tak bardzo piękna po to , aby ściągnąć na siebie oczy wszystkich mężczyzn , którzy ją zobaczą . Potem dała niewolnicy bukłak z winem i naczynie z oliwą , napełniła torbę kaszą jęczmienną , ciastem figowym , chlebem i serem . I zawiązawszy wszystkie te zapasy oddała niewolnicy . I wyszły w kierunku bramy miasta Betulii i spotkały stojącego przy niej Ozjasza i starszych miasta Chabrisa i Charmisa . A gdy ujrzeli ją i jej inny wygląd , i zmienione szaty , zdumieli się bardzo jej pięknością . I powiedzieli do niej : « Niech Bóg ojców naszych obdarzy cię swoją łaskawością , niech spełni twoje zamiary ku chwale synów Izraela i dla wywyższenia Jerozolimy !» A ona oddała pokłon Bogu i rzekła do nich : « Rozkażcie otworzyć dla mnie bramę miasta , a wyjdę , aby spełnić zamiary , o których mówiliście ze mną ». Wtedy polecono młodzieńcom , aby otwarli jej bramę , jak powiedziała . I tak uczynili . I wyszła sama Judyta i jej niewolnica razem z nią . A mężowie miasta patrzyli za nią , aż zeszła z góry i przeszła przez dolinę , i już więcej jej nie widzieli . I szła doliną prosto , aż ją spotkała przednia straż Asyryjczyków . Zatrzymali ją i zapytali : « Do kogo należysz , skąd przychodzisz i dokąd idziesz ?» A ona odpowiedziała : « Jestem córką Hebrajczyków , uciekłam od nich , ponieważ wydani będą wam na łup . Dlatego ja idę do Holofernesa , naczelnego wodza waszego wojska , aby mu opowiedzieć słowa prawdy . Pokażę mu drogę , którą idąc zawładnie wszystkimi wzgórzami , a pośród jego ludzi nie zabraknie ani jednego ciała , ani żywej duszy ». A gdy mężowie usłyszeli jej słowa i spojrzeli na jej twarz - a była ona godna podziwu z powodu wielkiej piękności - wtedy rzekli do niej : « Ocaliłaś życie swoje spiesząc się , aby przybyć przed oblicze pana naszego . Idź teraz do jego namiotu , a niektórzy z nas towarzyszyć ci będą , aż przekażą cię w jego ręce . A gdy staniesz przed nim , nie lękaj się w sercu swoim , ale powtórz te same twoje słowa , a on dobrze się z tobą obejdzie ». Potem wybrali spośród siebie stu mężów i towarzyszyli jej i jej niewolnicy , i zaprowadzili je do namiotu Holofernesa . I powstało zbiegowisko w całym obozie , ponieważ wiadomość o jej przybyciu rozgłoszono w namiotach . A przychodzący otoczyli ją , ponieważ stała na zewnątrz namiotu Holofernesa , dopóki mu o niej nie doniesiono . Podziwiali jej piękność i podziwiali przez nią Izraelitów , i mówili jeden do drugiego : « Któż może gardzić takim narodem , który ma u siebie podobne kobiety ? Naprawdę nie będzie dobrze , jeśli pozostanie z nich choćby jeden mąż . Gdy bowiem pozostaną przy życiu , będą mogli sprytnie oszukać cały świat ». Wtedy wyszła przyboczna straż Holofernesa i wszyscy słudzy jego , a ją wprowadzono do namiotu . A Holofernes odpoczywał na swoim łożu pod zasłoną , która była z purpury , przetykana złotem i szmaragdami , i drogimi kamieniami . A gdy mu donieśli o niej , wyszedł do przedsionka namiotu , a przed nim niesiono srebrne lampy . A gdy Judyta stanęła przed nim i przed jego otoczeniem , zdumieli się wszyscy z powodu piękności jej oblicza . Ona zaś upadłszy na twarz oddała mu pokłon , ale słudzy jego ją podnieśli .
"Ściągnąć" - w niektórych rkp: "zwieść", Wlg dodaje: "Pan powiększył jeszcze ten jej wdzięk, ponieważ cały jej ubiór wypływał nie z lubieżności, ale z cnoty".
Popr. wg przekł. staroż.; gr.: "czystym". Judyta zabiera ze sobą żywność, aby nie przekroczyć przepisów o rytualnej czystości (por.
;
).
Tu zaczyna się podstęp Judyty. Nie był on grzechem, jeśli go rozważymy na tle epoki i w świetle przepisów wojennych, obowiązujących w starożytności.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga