Czytaj Biblię

Księga Tobiasza
Rozdział 13

Zmień rozdział
Wyszukaj

Hymn dziękczynny Tobiasza 13,1-18 Kantyk Tobiasza (por. Wj rozdz. 15; Jdt rozdz. 16; Jon rozdz. 2; Łk 1,46-55) składa się z dwóch części: pierwsza: ww. 1-8 – jest hymnem dziękczynnym, druga: ww. 9-18 – wyraża tęsknotę wygnańców za nową Jerozolimą.

1 I rzekł [Tobiasz starszy]:

2 «Niech będzie błogosławiony Bóg, który żyje na wieki,

i Jego królestwo.

Ponieważ On chłoszcze i okazuje miłosierdzie,

posyła do Otchłanis pod ziemię

i wyprowadza z największej zagłady.

A nie ma nikogo, kto by uszedł Jego ręki.

3 Wysławiajcie Go, synowie Izraela, przed narodami,

ponieważ On was rozproszył między nimi

4 i tam okazywał 13 ,4  Kod. B i A: „wykazujcie Jego wielkość”. wam swoją wielkość.

Wynoście Go pochwałami przed wszystkim, co żyje,

ponieważ On jeden jest Panem i Bogiem naszym,

On jeden Ojcem naszym i Bogiem po wszystkie wieki.

5 On wychłoszcze was za wasze nieprawości,

ale zmiłuje się nad wami wszystkimi

<i zgromadzi was> 13 ,5  Dod. wg kod. B i A. spośród wszystkich narodów,

między którymi zostaliście rozproszeni.

6 A kiedy nawrócicie się do Niego całym sercem

i z całej duszy, aby postępować przed Nim w prawdzie,

wtedy On zwróci się do was

i już nigdy nie zakryje oblicza swego przed wami.

7 Teraz zaś spójrzcie, co On wam wyświadczył,

i dziękujcie Mu pełnym głosem,

błogosławcie Pana sprawiedliwego

i wysławiajcie Króla wieków!

8 13 ,8 -11  Wiersze, których brak w kod. S, podajemy tu wg kod. B i A. Ja zaś wysławiam Go w ziemi mego wygnania

i narodowi grzeszników ukazuję moc i wielkość Jego.

Nawróćcie się, grzesznicy, i postępujcie przed Nim sprawiedliwie,

kto wie, może sobie w was upodoba

i okaże wam miłosierdzie?

9 Uwielbiam Boga mego,

a dusza moja – Króla nieba,

i będzie się radować z majestatu Jego.

10 Niech wszyscy mówią i wysławiają Go w Jeruzalem;

Jeruzalem – miasto święte!

On ześle karę za czyny twych synów

i znowu zmiłuje się nad synami sprawiedliwych.

11 Wysławiaj Pana godnie

i chwal Króla wieków,

aby znów odbudował twój namiot z radością.

12 Oby rozradował w tobie jeńców

i umiłował w tobie wszystkich nieszczęśliwych

po wszystkie pokolenia, na wieki.

13 Wspaniałe światło promieniować będzie na wszystkie krańce ziemi.

Liczne narody <przyjdą do ciebie> z daleka i mieszkańcy wszystkich krańców ziemi

do świętego twego imienias.

Dary mają w swych rękach

dla Króla nieba.

Całe pokolenia będą cię radowały,

a imię „Wybranej” 13 ,13  „Przyjdą do ciebie” – dod. wg VL; „Wybranej” – por. Iz 60 ,14 ; 62 ,7 .12 ; Ap 21 ,24 nn. przejdzie na pokolenia, na wieki.

14 Przeklęci wszyscy,

którzy twardo o tobie się wyrażą,

przeklęci niech będą wszyscy,

którzy cię burzą

i wywracają mury twoje,

i ci wszyscy, którzy wieże twoje obalają

i palą twoje domostwa!

A błogosławieni niech będą na wieki ci wszyscy,

którzy czczą 13 ,14  Inni popr.: „budują” lub „miłują”. ciebie.

15 Wtedy idź i raduj się z powodu synów sprawiedliwych,

bo wszyscy będą zgromadzeni

i uwielbiać będą Pana wieków.

Szczęśliwi, którzy cię miłują,

i szczęśliwi, którzy się cieszą z twego pokoju.

16 Szczęśliwi wszyscy ci ludzie, którzy się smucą

wszystkimi plagami twymi,

ponieważ w tobie cieszyć się będą

i oglądać wszelką radość twoją na wieki.

Duszo moja, uwielbiaj Pana, wielkiego Króla,

17 ponieważ Jeruzalem będzie odbudowane,

w mieście dom Jego – po wszystkie wieki.

Szczęśliwy będę, jeśli reszta rodu mego

ujrzy twoją chwałę

i uwielbiać będzie Króla nieba.

Bramy Jeruzalem będą odbudowane

z szafiru i ze szmaragdu,

a wszystkie mury twoje z drogich kamieni.

Wieże Jeruzalem będą zbudowane ze złota,

a wały obronne z czystego złota.

Ulice Jeruzalem wyłożone będą

rubinami 13 ,17  Prawdopodobna nazwa drogiego kamienia barwy czerwonej; por. Ap 21 ,10 -21 . i kamieniami z Ofirus.

18 Bramy Jeruzalem rozbrzmiewać będą pieśniami wesela,

a wszystkie jej domy zawołają:

Alleluja 13 ,18  Tzn. „chwalcie Pana” – por. pierwsze wiersze Ps 111 [110 ]–114 [113 A]; 116 [114 ]–118 [117 ]; 135 [134 ]; 136 [135 ] oraz pierwsze i ostatnie wiersze Ps 146 [145 ]–150 . Aklamacja liturgiczna – wyraz radości Izraela jako ludu Bożego; por. Ap 19 ,1 .3 n.6 ., niech będzie uwielbiony Bóg Izraela!

A błogosławieni będą błogosławić Imięs święte na wieki i na zawsze».

Polecamy naszą księgarnię katolicką dobroci.pl