Prolog Księga historii Tobiasza , syna Tobiela , syna Ananiela , syna Aduela , syna Gabaela z rodu Asjela , z pokolenia Neftalego , którego uprowadził do niewoli Salmanassar , król asyryjski , z Tisbe , [ z miasta ] leżącego na prawo od Kadesz - Neftali , w Górnej Galilei , poniżej Chasor poza drogą na zachód z lewej strony Fogor . Tobiasz zawsze wierny Bogu Ja , Tobiasz , chodziłem drogami prawdy i dobrych uczynków przez wszystkie dni mojego życia . Dawałem wiele jałmużny moim braciom i moim rodakom , uprowadzonym razem ze mną do kraju Asyrii do Niniwy . Kiedy byłem jeszcze w mojej ojczyźnie , w ziemi Izraela - byłem wtedy jeszcze młodzieńcem - całe pokolenie Neftalego , mego przodka , odstąpiło od domu Dawida , mego praojca , i od miasta Jerozolimy , które wybrane było ze wszystkich pokoleń Izraela jako miasto dla wszystkich pokoleń izraelskich do składania ofiar . Tam była poświęcona świątynia , w której mieszka Bóg , i zbudowana dla wszystkich pokoleń na wieki . Wszyscy moi bracia i dom Neftalego , mego przodka , składali ofiary cielcowi , którego uczynił Jeroboam , król izraelski , w Dan i na wszystkich górach Galilei . Ale ja pielgrzymowałem często zupełnie sam na święta do Jerozolimy , jak jest przepisane w nakazie wiekuistym dla całego Izraela . Spieszyłem do Jerozolimy z pierwocinami owoców i zwierząt , z dziesięciną bydła i z pierwszą wełną owiec . Dawałem to kapłanom , synom Aarona , na ołtarz . Synom zaś Lewiego , pełniącym swą służbę w Jerozolimie , dawałem dziesięciny ze zboża , wina , oliwy , jak również z drzewa granatu , z figowego i z innych drzew owocowych . Tę drugą dziesięcinę płaciłem w pieniądzach przez sześć lat . Szedłem tam i składałem ją co roku w Jerozolimie . Trzecią [ dziesięcinę ] dawałem sierotom , wdowom i prozelitom , którzy należeli do synów Izraela . Przynosiłem im ją i dawałem co trzeci rok . Myśmy ją jedli stosownie do podanego w Prawie Mojżeszowym przepisu i stosownie do zaleceń Debory , matki Ananiela , mojego ojca , ponieważ ojciec mój umarł pozostawiając mnie sierotą . A gdy stałem się mężem , wziąłem za żonę Annę , pochodzącą z naszego rodu . Ona urodziła mi syna , któremu nadałem imię Tobiasz . Po uprowadzeniu do Asyrii , dokąd mnie zabrano , przybyłem do Niniwy . Wszyscy moi bracia i współrodacy jedli tam potrawy pogan . Co do mnie strzegłem się , aby nie jeść niczego z pogańskich potraw . I wierny byłem mojemu Bogu z całej duszy . Najwyższy dał mi łaskę i względy u Salmanassara i dokonywałem wszelkich potrzebnych mu zakupów . Podróżowałem do Medii , gdzie dokonywałem zakupów aż do jego śmierci . Przy tej sposobności złożyłem u Gabaela , brata Gabriego , w kraju Medów sakwę z dziesięcioma talentami srebra . A gdy Salmanassar umarł , a królem został jego syn Sennacheryb , wtedy drogi Medii stały się niebezpieczne , tak że już nie mogłem podróżować do Medii . W dniach [ panowania ] Salmanassara dawałem często jałmużnę braciom z mojego narodu . Dawałem mój chleb głodnym i ubranie nagim . A jeśli widziałem zwłoki któregoś z moich rodaków wyrzucone poza mury Niniwy , grzebałem je . I grzebałem także , jeśli kiedy zabił kogoś Sennacheryb , gdy po swej ucieczce powrócił z Judei w dzień sądu , który wykonał na nim Król Nieba za jego bluźnierstwa . W swoim gniewie pomordował on wielu synów Izraela . Ja zaś potajemnie zabierałem ich ciała i grzebałem je . Sennacheryb zaś szukał ich , ale ich nie znalazł . A jeden z mieszkańców Niniwy poszedł i doniósł królowi , że to ja jestem tym , który grzebie potajemnie . Wtedy musiałem się ukrywać , a kiedy dowiedziałem się , że król mnie szuka , aby mnie zabić , bałem się i uciekłem . Wtedy cały mój majątek zagrabiono i nie zostało mi nic , co by nie poszło do skarbu królewskiego , oprócz mojej żony Anny i mojego syna Tobiasza . A po upływie niecałych czterdziestu dni zabili króla dwaj jego synowie i uciekli w góry Ararat . Po nim został królem jego syn Asarhaddon . Ten ustanowił Achikara , syna mego brata Anaela , zwierzchnikiem nad podatkami w swoim królestwie . Także nad całym krajem otrzymał on władzę . Wtedy Achikar wstawił się za mną i powróciłem do Niniwy . Achikar był za Sennacheryba , króla asyryjskiego , wielkim podczaszym , stróżem pieczęci , zarządcą i głównym rachmistrzem . Asarhaddon podniósł go w jego godnościach jeszcze wyżej . Był on z mojego rodu , był moim siostrzeńcem .
Tłumaczenie według kodeksu S, który różni się w wielu miejscach od Wlg o nieistotne dodatki. W LXX nazwisko starszego Tobiasza (ojca) brzmi Tobit, młodszego (syna) Tobias. W naszym tłum. obydwom, i ojcu i synowi, dajemy to samo imię Tobiasz.
Salmanassar V panował od 726 do 722. Ale najprawdopodobniej chodzi tu o Tiglat-Pilesera III (745-726), który w r. 734 uprowadził do niewoli mieszkańców Galilei, a między nimi także i Tobiasza.
Wg kod. BA.
Sennacheryb (705-681) był faktycznie synem Sargona II (722-705). Salmanassar zaś już umarł przy oblężeniu Samarii w r. 722, a dalej dzieło jego jako rzeczywistego zwycięzcy Izraelitów poprowadził panujący po nim Sargon.
Aluzja do nieudanej wyprawy:
;
.
Zajmuje on wysokie stanowisko na dworze asyryjskim (por.
). Bliższe dane o Achikarze, zwłaszcza
, wskazują na to, że jest to postać historyczna, a nawet krewny Tobiasza, mimo że występuje jako bohater znanej na Wschodzie legendy, pt. "Mądrość Achikara".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga