Ironiczne żale Nahuma nad zagładą Niniwy Biada miastu krwawemu ! Całe kłamliwe i grabieży pełne , a nie ustaje rabunek . Trzask biczów i głos turkotu kół , i konie galopujące , i szybko jadące rydwany . Jeźdźcy szturmujący , i połysk mieczy , i lśnienie oszczepów . I mnóstwo poległych , i moc trupów , i bez końca ciał martwych ... tak że o zwłoki ich się potykają . Skutkiem mnóstwa nierządów ladacznicy pełnej wdzięku , władczyni czarów , która uwodziła narody swymi nierządami , a plemiona swoimi czarami ; « Oto Ja przeciw tobie ! - wyrocznia Pana Zastępów ! - i podniosę twe szaty na oblicze twoje , i ukażę narodom twą nagość , a królestwom - twą sromotę . I rzucę na ciebie obrzydliwości , i zelżę ciebie , i wystawię cię na widowisko ». I każdy , kto cię ujrzy , oddali się od ciebie , i zawoła : « Spustoszona Niniwa !» Któż ulituje się nad nią ? Gdzie mam szukać pocieszycieli dla ciebie ? Czyżeś lepsza niż No-Amon , które osiadło między rzekami - wody dokoła niego - a wałem jego było morze i wody jego murem . Kusz był jego siłą i Egipt ; i nie miało ono granic . Put i Libijczycy nieśli ci pomoc . Lecz i ono w niewolę poszło - na wygnanie ; nawet niemowlęta jego roztrzaskiwano na rogach wszystkich ulic ; o jego zaś najznakomitszych rzucano losy i wszystkich jego dostojników zakuto w kajdany . Także i ty upojona będziesz i zamroczona ; również ty będziesz szukała ochrony przed wrogiem . Wszystkie warownie twoje - to drzewa figowe z wczesnymi owocami ; gdy się je potrząśnie , wpadną do ust spożywającego . Oto lud twój : kobiety pośród ciebie ; nieprzyjaciołom twoim staną otworem bramy twego kraju ; ogień strawi twoje zawory . Naczerp wody na czas twojego oblężenia . Umocnij twoje szańce . Wejdź w błoto i ugniataj glinę ; weź formę ceglaną . Tam pochłonie cię ogień , wytnie cię miecz , pożre cię jak szarańcza ; rozmnóż się jak chrząszcz , rozmnóż się jak konik polny . Rozmnożyłaś swoich kupców ponad gwiazdy niebios ; szarańcza wykluje się z oprzędu i uleci . Stróże twoi jak szarańcza , a twoi urzędnicy jak mnóstwo koników polnych , które osiadają na murach w czasie zimna ; wschodzi słońce , a odlatują , i nie wiadomo , gdzie ich miejsce . Ruiny Niniwy będą nie do odbudowania Drzemią pasterze twoi , [ królu asyryjski ]; zasnęli twoi mocarze - lud twój rozproszył się po górach , i nie ma , kto by [ go ] zgromadził . Nie ma lekarstwa na twoją klęskę , nieuleczalna jest twoja rana . Wszyscy , którzy usłyszą wieść o tobie , w dłonie klaskać będą nad tobą ; bo na kogóż nie przechodziła wciąż twoja niegodziwość ?
Zob.
.
Tzn. Teby, stolica Górnego Egiptu.
LXX, syr. popr.: "mu".
W r. 663 król Assurbanipal zdobył Teby i zamienił je w gruzy. Por.
;
Inni tłum.: "wprowadzona w błąd", "opuszczona", "bezwładna", "będziesz się kryć". Prorocy ST dość często mówią o upojeniu z kielicha gniewu Bożego (por.
), co symbolizowało fizyczne i moralne upokorzenie.
"Tam" - tj. w oblężonej Niniwie; "rozmnóż się" - inni tłum.: "choćbyś się rozmnożyła".
Drzemka i sen oznaczają tutaj śmierć.
Tekst popr.; hebr.: "choroby".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga