Klęska Filistynów Pewnego dnia odezwał się syn Saula , Jonatan , do swego giermka : « Chodź , podejdziemy do straży filistyńskiej , znajdującej się po stronie przeciwległej ». Ojcu swemu nic o tym nie wspomniał . Saul tymczasem siedział koło granicy Gibea pod drzewem granatu rosnącym obok Migron . Około sześciuset mężów znajdowało się przy nim . Achiasz syn Achituba , brata Ikaboda , syna Pinchasa , syna Helego , kapłana Pańskiego w Szilo , nosił wtedy efod . Lud nie wiedział , że odszedł Jonatan . Między wąwozami , które chciał przejść Jonatan , aby dostać się do straży filistyńskiej , po jednej i drugiej stronie były urwiska , jedno nazywało się Boses , a drugie Senne . Pierwsze urwisko wznosi się stromo , naprzeciw Mikmas , drugie zaś po stronie południowej naprzeciw Geba . Jonatan powiedział do swego giermka : « Chodź , podejdziemy do straży tych nieobrzezańców . Może Pan uczyni coś dla nas , gdyż dla Pana nie stanowi różnicy ocalić przy pomocy wielu czy niewielu ». Rzekł na to giermek : « Czyń wszystko , do czego serce cię skłoni . Oto jestem z tobą do twego rozporządzenia ». Jonatan rzekł : « Teraz obydwaj podejdziemy ku tym mężom i pokażemy się im . Gdy odezwą się do nas w ten sposób : Zatrzymajcie się , aż my do was przejdziemy , zatrzymamy się na swoim miejscu i do nich nie pójdziemy . Jeżeli zawołają : Podejdźcie do nas , pójdziemy wtedy , gdyż Pan oddał ich w nasze ręce . To dla nas znak » . Ukazali się więc obaj filistyńskiej straży . Filistyni powiedzieli : « Oto Hebrajczycy wychodzący z kryjówek , w których się pochowali ». Ludzie ze straży odezwali się do Jonatana i do jego giermka : « Podejdźcie , coś wam powiemy ». Na to rzekł Jonatan do swego giermka : « Pójdź za mną , gdyż Pan oddał ich w ręce Izraela ». Jonatan wspinał się na rękach i nogach , a giermek szedł za nim . I padali [ wrogowie ] przed Jonatanem , a giermek idący za nim dobijał ich . Była to pierwsza klęska , jaką zadał Jonatan i jego giermek : około dwudziestu żołnierzy poległych , na długości około połowy bruzdy morgi pola . Padł wtedy strach na obóz w polu i na wszystkich ludzi : załoga i oddziały niszczycielskie były również przerażone . Zadrżała ziemia , wywołując strach największy . Wywiadowcy Saula w Gibea Beniamina spostrzegli , że tłum się rozpierzchnął , uciekając na wszystkie strony . Wtedy Saul odezwał się do ludu , który był przy nim : « Przyjrzyjcie się uważnie , kto od nas odszedł ». Dokonali przeglądu i brakowało Jonatana i jego giermka . Saul powiedział do Achiasza : « Przynieś efod !» Efod był bowiem w tym czasie u synów Izraela . Kiedy Saul mówił jeszcze do kapłana , wrzawa wzmogła się w obozie filistyńskim . Saul odezwał się wtedy do kapłana : « Cofnij rękę ! » Saul i wszyscy ludzie , którzy byli przy nim , zebrali się i udali na pole bitwy , a oto [ tam ] jeden skierował miecz przeciw drugiemu . Popłoch był bardzo wielki . Także Hebrajczycy , którzy przebywali już dawno wśród Filistynów i przyszli z nimi do obozu , przeszli również do Izraelitów , którzy byli z Saulem i Jonatanem . Wszyscy też mężowie Izraela , którzy skryli się na górze Efraima , słysząc , że Filistyni uciekają , również przyłączyli się do swoich w walce . Tak to Pan w tym dniu wybawił Izraelitów . Bitwa przeniosła się do Bet-Awen . Izraelici utrudzeni byli w tym dniu , tymczasem Saul zaprzysiągł lud , mówiąc : « Przeklęty ten człowiek , który by spożył posiłek przed wieczorem , zanim dokonam pomsty nad mymi wrogami ». I żaden z ludzi nie skosztował posiłku . Tymczasem wszyscy ludzie udali się do lasu . Był zaś miód w tej okolicy . Ludzie weszli do lasu . Miód spływał , nikt jednak nie podniósł ręki swej do ust , gdyż bali się ludzie złożonej przysięgi . Jonatan jednak nie słyszał , jak jego ojciec zobowiązywał lud przysięgą . Sięgnął końcem laski , którą miał w ręku , zanurzył ją w miodowym plastrze i podniósł do ust rękę , a oczy jego nabrały blasku . Odezwał się wtedy pewien człowiek z ludu : « Ojciec twój związał lud przysięgą w słowach : Kto by spożył dziś posiłek , niech będzie przeklęty ! A lud był wyczerpany ». Jonatan odrzekł : « Ojciec mój wtrąca kraj w nieszczęście . Popatrzcie , jak rozjaśniły się moje oczy , dlatego że skosztowałem trochę tego miodu . Och ! Gdyby się dzisiaj lud dobrze pożywił łupem , który zdobył na swoich wrogach , z pewnością większa byłaby wtedy klęska Filistynów ». W owym dniu pobili Filistynów od Mikmas do Ajjalonu , chociaż lud był bardzo wyczerpany . Potem lud rzucił się na zdobycz , nabrał owiec , wołów i cielęta , zarzynał je na ziemi i zjadał razem z krwią . Kiedy zawiadomiono o tym Saula , że lud grzeszy przeciw Panu , że je razem z krwią , ten zawołał : « Dopuszczacie się niewierności . Zatoczcie mi tu zaraz wielki kamień !» Saul powiedział jeszcze : « Idźcie między ludzi , powiedzcie im , aby do mnie każdy przyprowadzał swojego wołu i każdy swego barana : będziecie je zabijać tutaj i będziecie jeść , abyście nie grzeszyli przeciw Panu , jedząc razem z krwią ». Spośród całego ludu każdy własnoręcznie przyprowadzał swego wołu , którego miał pod ręką [ tej nocy ] i tam go zabijał . Saul też zbudował ołtarz Panu . Był to pierwszy ołtarz , który zbudował Panu . I rzekł Saul : « Puśćmy się w pogoń za Filistynami nocną porą i nękajmy ich aż do białego rana , nie oszczędzając z nich nikogo ». Odpowiedzieli : « Uczyń wszystko , co ci się wydaje słuszne ». Kapłan zaś mówił : « Przystąpmy tu do Boga !» Saul pytał się Boga : « Czy mam uderzyć na Filistynów ? Czy oddasz ich w ręce Izraela ?» Ale On nie dał mu w tym dniu odpowiedzi . I rzekł Saul : « Wszyscy wodzowie ludu , podejdźcie bliżej , zbadajcie i zobaczcie , na czym polega ten dzisiejszy grzech . Gdyż , na życie Pana , który wybawia naród izraelski [ nawet ] gdyby się to stało przez Jonatana , mojego syna , to i on musiałby umrzeć ». Nikt z ludu na to nie odpowiedział . Odezwał się jeszcze Saul do wszystkich Izraelitów : « Wy ustawcie się po jednej stronie , a ja i syn mój po drugiej stronie ». Odrzekł na to lud Saulowi : « Uczyń , co ci się wydaje słuszne ». Następnie Saul mówił do Pana : « Boże Izraela , okaż prawdę !» Wylosowani zostali Jonatan i Saul , naród zaś - uwolniony . I rzekł Saul : « Rzucajcie losy między mną i synem moim , Jonatanem ». I wylosowany został Jonatan . Wtedy odezwał się Saul do Jonatana : « Powiedz mi , co uczyniłeś ?» Odparł Jonatan : « To prawda , że skosztowałem trochę miodu przy pomocy końca laski , którą miałem w ręce . Oto jestem gotów umrzeć ». Odpowiedział Saul : « Niech Bóg mi to uczyni i tamto dorzuci , jeżeli nie umrzesz , Jonatanie ». Jednak lud odezwał się do Saula : « Czy ma umrzeć Jonatan , który był sprawcą tego wielkiego izraelskiego zwycięstwa ? Nigdy ! Na życie Pana ! Ani włos z głowy jego na ziemię nie spadnie . Z Bożą pomocą uczynił to dzisiaj ». W ten sposób wyzwolił lud Jonatana , i on nie umarł . Saul wstrzymał się od pościgu za Filistynami . Filistyni zaś usunęli się do swych siedzib . Charakterystyka rządów Saula Skoro Saul objął panowanie nad Izraelem , walczył wokół z wszystkimi swymi wrogami : z Moabitami , z Ammonitami , z Edomitami , z królem Soby i z Filistynami . W którąkolwiek stronę się zwrócił , zwyciężał , dając dowody męstwa . Zwalczył Amalekitów , wyzwalając Izraela z mocy tych , którzy go nękali . Synami Saula byli : Jonatan , Jiszwi i Malkiszua . Miał też dwie córki , starsza nazywała się Merab , a młodsza Mikal . Żona Saula miała na imię Achinoam , a była córką Achimaasa . Wódz jego wojska nosił imię Abner ; był synem Nera , stryja Saula . Kisz , ojciec Saula , i Ner , ojciec Abnera , byli synami Abiela . Przez całe życie Saula trwała zacięta wojna z Filistynami . Gdy tylko spostrzegł Saul jakiegoś dzielnego mężczyznę , zabierał go do siebie .
Popr. wg LXX; hebr.: "udaj się dokądkolwiek".
Ma on okazać wolę Bożą. Okazuje ją niekiedy sam Bóg:
lub mąż Boży:
;
lub znak jest sam w sobie zrozumiały:
.
LXX tak uzupełnia i zmienia: "i obrócili się w stronę Jonatana, a ten na nich uderzył; niosący zaś jego broń dobijał za nim".
Ostatnie określenie niejasne skutkiem skażenia tekstu. LXX: "Strzałami i z procy (?) i kamieniami"; Wlg: "na połowie staja, które zwykła para wołów na dzień zorać".
Dosł.: "Boży".
Kapłan miał rzucać losy w sprawie celowości walki. Saul rezygnuje z dalszej porady.
Inni popr. za przekł. staroż. na "Bet-Charon". LXX dod.: "a cały lud był za Saulem - około dziesięciu tysięcy ludzi. Walka się rozszerzyła na wszystkie miasta góry Efraima".
LXX tu dod.: "popełnił wielki błąd i".
LXX: "zaczęli pościć".
por.
LXX: "Dlaczego dziś nie odpowiedziałeś twemu słudze? Jeśli ja jestem winien lub syn mój Jonatan, daj urim; jeśli winien jest lud izraelski, daj tummim".
Zob.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga