Klęska i śmierć Absaloma Dawid dokonał przeglądu wojska , które z nim było . Zamianował nad nimi tysiączników i setników . Potem Dawid podzielił wojsko na trzy części : jedną część oddał pod władzę Joaba , drugą część pod władzę Abiszaja , syna Serui , trzecią pod władzę Ittaja z Gat . I przemówił król do ludu : « Powziąłem zamiar pójścia wraz z wami ». Wojsko jednak odpowiedziało : « Nie pójdziesz . Gdybyśmy zostali pobici - nie zwrócą na nas uwagi , i choćby zginęła połowa z nas , nie liczono by się z tym , ty zaś jesteś dla nas jak dziesięć tysięcy . Lepiej więc będzie , gdy ty będziesz gotów przyjść nam z pomocą z miasta ». Rzekł do nich król : « To uczynię , co wam się wydaje słuszne ». Stanął więc król obok bramy , a wszyscy ludzie przechodzili setkami i tysiącami . Król wydał polecenie Joabowi , Abiszajowi i Ittajowi : « Ze względu na mnie z młodym Absalomem postępujcie łagodnie !» Słyszało całe wojsko , jaki rozkaz wydał król przywódcom co do Absaloma . Wojsko wyruszyło w pole przeciw Izraelowi . Doszło do bitwy w lesie Efraima . W walce ze sługami Dawida wojsko izraelskie zostało pobite . Była to wielka klęska w tym dniu : poległo dwadzieścia tysięcy . Stąd walka przeniosła się na całą okolicę , a las w tym dniu pochłonął więcej wojska niż miecz . Absalom natknął się na sługi Dawida . Jechał na mule . Muł zapuścił się pod konary wielkiego terebintu . Absalom zaczepił głową o dąb i zawisł między niebem a ziemią - muł natomiast dalej popędził . Dostrzegł to pewien człowiek i zawiadomił Joaba : « Widziałem Absaloma wiszącego na terebincie ». Człowiekowi , który przyniósł nowinę , Joab odpowiedział : « Jeżeli go widziałeś , to czemu go nie zabiłeś zaraz na miejscu ? Dałbym ci dziesięć [ sztuk ] srebra i jeden pas ». Człowiek ten odpowiedział Joabowi : « Choćbym na ręce swe otrzymał tysiąc srebrnych syklów , nie podniósłbym ręki na królewskiego syna . Przecież słyszeliśmy , jak król rozkazywał tobie , Abiszajowi i Ittajowi : " Ze względu na mnie zachowajcie młodego Absaloma ". Gdybym wobec niego postąpił zdradliwie - a żadna sprawa nie ukryje się przed królem - czy ty sam nie stanąłbyś wtedy z dala ode mnie ?» Joab odrzekł : « Nie chcę z tobą tracić czasu » . Wziął do ręki trzy oszczepy i utopił je w sercu Absaloma . A że żył jeszcze w gąszczu terebintu , podbiegło dziesięciu młodych ludzi , giermków Joaba , i rzuciwszy się na Absaloma , dobiło go . Joab zagrał na rogu , wojsko się wstrzymało od pościgu za Izraelem , bo Joab je powstrzymał . Wzięto Absaloma i wrzucono do głębokiego dołu w lesie . Narzucono na niego wielki stos kamieni . Wszyscy natomiast Izraelici uciekli , każdy do swego namiotu . Absalom jeszcze za swego życia zbudował sobie stelę w Dolinie Królewskiej . Tłumaczył sobie : « Nie mam syna , który by upamiętnił moje imię ». Pomnik nazwał swoim imieniem . Jeszcze do dziś nazywa się go " Ręką Absaloma ". Radosne nowiny o zwycięstwie Achimaas , syn Sadoka , oświadczył : « Niech mi będzie wolno pobiec i zanieść królowi dobrą nowinę , że Pan wymierzył mu sprawiedliwość [ uwalniając go ] z ręki jego wrogów ». Powiedział mu Joab : « Nie byłbyś dziś zwiastunem dobrej wiadomości . Dobrą nowinę zaniesiesz mu innego dnia . Dziś nie zaniósłbyś dobrej nowiny , bo zginął syn królewski ». I rzekł Joab do pewnego Kuszyty : « Idź , opowiedz królowi , co widziałeś ». Kuszyta oddawszy pokłon Joabowi , pobiegł . Achimaas , syn Sadoka , dopraszał się jeszcze , mówiąc do Joaba : « Niech się dzieje , co chce , pozwól , bym i ja pobiegł za Kuszytą ». Joab odpowiedział : « Dlaczego chcesz biec , mój synu ? Nie ma dla ciebie nagrody za dobrą wieść ». Odpowiedział : « Niech się co chce dzieje ! Pobiegnę ». Joab odrzekł : « Biegnij więc !» Achimaas pobiegł drogą przez okręg [ Jordanu ], wyprzedzając Kuszytę . Dawid siedział między dwiema bramami . Strażnik , który chodził po tarasie bramy nad murem , podniósłszy oczy zauważył , że jakiś mężczyzna biegnie samotnie . Strażnik wołając przekazał królowi tę wiadomość . Król powiedział : « Jeżeli jest sam , to przynosi dobrą nowinę !» Gdy ten zbliżał się coraz bardziej strażnik zauważył drugiego biegnącego człowieka . Krzyknął w stronę odźwiernego : « Jakiś człowiek biegnie samotnie ». Powiedział król : « Ten również z dobrą nowiną ». Strażnik oznajmił : « Poznaję po biegu , że pierwszy biegnie Achimaas , syn Sadoka ». Król zauważył : « To dobry człowiek . Przychodzi z dobrą nowiną ». Achimaas zawołał do króla : « Bądź pozdrowiony !» Oddawszy pokłon królowi do ziemi , powiedział : « Niech Pan , Bóg twój , będzie błogosławiony ! Ludzi , którzy podnieśli rękę przeciw panu memu , królowi , wydał On w niewolę ». Król zapytał : « Czy dobrze z młodym Absalomem ?», a Achimaas odpowiedział : « Widziałem wielki tłum wtedy , gdy sługa króla Joab posyłał twojego sługę . Nie dowiedziałem się jednak , co zaszło ». Król rozkazał : « Usuń się , lecz pozostań tu !» Usunął się i pozostał . Właśnie przybył Kuszyta . Kuszyta powiedział : « Niech się raduje pan mój , król , dobrą nowiną . Właśnie dziś Pan wymierzył ci sprawiedliwość [ uwalniając cię ] z ręki wszystkich , którzy powstali przeciw tobie ». Król zapytał Kuszytę : « Czy dobrze z młodym Absalomem ?» Odpowiedział Kuszyta : « Niech się tak wiedzie wszystkim wrogom pana mojego , króla , którzy przeciw tobie złośliwie powstali , jak powiodło się temu młodzieńcowi ».
Tłum. przypuszczalne. Wlg: "nie tak, jak ty chcesz, ale rzucę się nań przed tobą".
Inna tradycja niż w
; być może wcześniejsza.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga