Izraelici postanawiają pomścić zbrodnię w Gibea Wtedy wyszli wszyscy Izraelici i jak jeden mąż zgromadzili się jednomyślnie od Dan aż do Beer-Szeby wraz z krainą Gilead przed Panem w Mispa . Przywódcy całego narodu , wszystkie pokolenia Izraela brały udział w zebraniu ludu Bożego - a było ich czterysta tysięcy mężów pieszych , dobywających miecza . Beniaminici usłyszeli , że Izraelici zebrali się w Mispa . Rzekli wówczas Izraelici : « Opowiedzcie nam , jak dokonano tej zbrodni !» Wówczas lewita , małżonek owej zamordowanej kobiety , zabrał głos , mówiąc : « Przybyłem z moją żoną do Gibea , które należy do [ pokolenia ] Beniamina , aby tam spędzić noc . Mężowie z Gibea wystąpili przeciwko mnie i w nocy otoczyli dom , w którym przebywałem , z zamiarem pozbawienia mnie życia . Żonę moją tak zgwałcili , że umarła . Zabrałem więc moją żonę , rozciąłem na kawałki , które porozsyłałem do wszystkich dzielnic dziedzictwa izraelskiego . Popełniono bowiem bezeceństwo w Izraelu . Wszyscy zebrani tu Izraelici naradźcie się i już tutaj poweźmijcie postanowienie !» Wystąpili wszyscy jednomyślnie , mówiąc : « Nikt z nas nie odejdzie do swego namiotu ani nie uda się do domu ! A oto teraz tak postąpimy z miastem Gibea . Los jego jest przesądzony ! Z każdego pokolenia Izraela wybierzemy po dziesięciu mężów ze stu , po stu z tysiąca i tysiąc z dziesięciu tysięcy . Będą się troszczyć o żywność dla wojska , które wyruszy pomścić na Gibea w pokoleniu Beniamina bezeceństwo , którego się dopuszczono w Izraelu ». Tak zebrali się przeciwko temu miastu wszyscy ludzie izraelscy jak jeden mąż . Opór Beniaminitów Pokolenia izraelskie porozsyłały posłów do wszystkich Beniaminitów , aby im donieść : « Cóż to za zbrodnię popełniono między wami ? Wydajcie teraz tych mężów przewrotnych z Gibea , abyśmy ich zgładzili i tak wyplenili zło z Izraela » . Ale Beniaminici nie chcieli słuchać głosu swych braci , Izraelitów . Pierwsze walki Co więcej , Beniaminici poopuszczali swoje osiedla , zgromadzili się w Gibea , aby ruszyć na Izraelitów . Tego dnia naliczono Beniaminitów , przybyłych ze swoich osiedli , dwadzieścia sześć tysięcy mężów dobywających miecza , nie licząc mieszkańców Gibea , [ których liczba wynosiła siedmiuset mężów ]. W całym tym wojsku było siedmiuset mężów wyborowych , nie używających w boju prawej ręki , i każdy z nich ciskał z procy kamieniem tak celnie , że włosa nie chybił . Mężów zaś izraelskich naliczono - wyjąwszy Beniaminitów - czterysta tysięcy dobywających miecza , samych wojowników . Powstali więc i poszli do Betel , aby zasięgnąć rady u Boga . Tam mówili Izraelici : « Który z nas najpierw wystąpi do boju z Beniaminitami ?» - « Juda wystąpi pierwszy » - odpowiedział Pan . O świcie wyruszyli Izraelici w drogę i rozbili obóz naprzeciw Gibea . Potem Izraelici , przygotowawszy szyki przeciw Beniaminitom , stanęli gotowi do boju przeciw Gibea . Lecz Beniaminici wypadli z Gibea i dnia tego porazili dwadzieścia dwa tysiące Izraelitów . Wtedy Izraelici poszli [ do Betel ] i płacząc przed Panem aż do wieczora , pytali się Pana , mówiąc : « Czyż mamy dalej walczyć z Beniaminitami , braćmi naszymi ?» Pan im odpowiedział : « Wystąpcie przeciwko nim !» Wzmocniwszy się mężowie izraelscy przygotowali szyki do boju na tym samym miejscu , gdzie walczyli dnia poprzedniego . I drugiego dnia napadli Izraelici na Beniaminitów . A Beniaminici wypadłszy z Gibea i tym razem porazili spośród Izraelitów osiemnaście tysięcy - wszystkich dobywających miecza . Wówczas wszyscy Izraelici i cały lud udali się do Betel , gdzie płacząc trwali przed Panem i dnia tego pościli aż do wieczora , składając ofiary całopalne i ofiary biesiadne przed obliczem Pana . Następnie pytali się Izraelici Pana ( była tam bowiem wówczas Arka Przymierza Boga , którą w tym czasie obsługiwał Pinchas , syn Eleazara , syna Aarona ), mówiąc : « Czyż jeszcze mamy wyruszyć do walki z potomkami Beniamina , braćmi naszymi , czy też mamy jej zaniechać ?» Odpowiedział im na to Pan : « Idźcie , jutro bowiem wydam ich wam w ręce ». Klęska Beniaminitów Wówczas Izrael przygotował zasadzki zewsząd dokoła Gibea . Trzeciego dnia wystąpili Izraelici do walki z Beniaminitami i podobnie jak pierwszy i drugi raz ustawili szyki naprzeciw Gibea . Beniaminici wyszli naprzeciw wojska i pozwolili odciągnąć się od miasta , gdzie zaczęli kłaść trupem wojowników jak za pierwszym i drugim razem po drogach , z których jedna prowadziła do Betel , a druga do Gibea , i po polach , tak że zabili około trzydziestu Izraelitów . Mówili zaś Beniaminici do siebie : « I tym razem poniosą klęskę jak poprzednio ». Izraelici zaś mówili : « Uciekajmy , a odciągniemy ich daleko od miasta na drogi ». I wtedy , podczas gdy [ trzon ] wojska izraelskiego uszykował się w Baal-Tamar , zaczajone wojska izraelskie wyszły z ukrycia , mianowicie z równiny Gibea . Dziesięć tysięcy wyborowych wojowników z całego Izraela stanęło naprzeciw Gibea . Była to bitwa zażarta . Beniaminici zaś nie spodziewali się , że miało ich spotkać to nieszczęście . Oto tak poraził Pan Beniaminitów wobec Izraela . Dnia tego Izraelici zabili dwadzieścia pięć tysięcy stu z Beniamina - wszystkich dobywających miecza . Wtedy Beniaminici ujrzeli swoją klęskę . Mężowie bowiem izraelscy cofali się na placu boju przed Beniaminem , licząc na zasadzkę uczynioną pod Gibea . Tymczasem wypadli ci poukrywani w zasadzce , uderzyli na Gibea , wpadłszy do środka pozabijali ostrzem miecza wszystkich przebywających w mieście . Mężowie bowiem izraelscy umówili się z tymi , którzy byli ukryci w zasadzce , że mieli oni z miasta wypuścić dym jako znak . Wtedy to mężowie izraelscy cofnęli się podczas walki . Beniamin zaś położył trupem z Izraela - do trzydziestu ludzi , mówiąc do siebie : « Naprawdę doznają od nas wielkiej klęski jak w poprzedniej bitwie ». Lecz gdy słup dymu zaczął się unosić z miasta jako znak , Beniamin się obrócił i zobaczył - a oto płomienie z całego miasta wznoszą się ku niebu . Mężowie izraelscy natarli teraz , a mężowie z Beniamina przerazili się widząc , że spadło na nich wielkie nieszczęście . Poczęli więc uciekać przed mężami izraelskimi drogą ku pustyni , lecz wojownicy ich dognali . Także ci , co wybiegli z miasta , kładli ich trupem , [ wziąwszy ] do środka . Okrążyli więc Beniamina ścigając go ustawicznie i pokonali go przed Gibea , ku wschodowi . Wtedy poległo z [ pokolenia ] Beniamina osiemnaście tysięcy mężów , mężów walecznych . Z tych zaś , którzy uciekali w kierunku pustyni , ku skale Rimmon , zabili na drogach pięć tysięcy mężów . Dopędzili następnie tych koło Gideom , gdzie znów zabili ich około dwóch tysięcy . Wszystkich z Beniamina poległo tego dnia dwadzieścia pięć tysięcy mężów dobywających miecza . Byli to wszyscy mężowie waleczni . Tylko sześciuset mężów mogło się schronić na pustyni na skale Rimmon , gdzie pozostawali przez cztery miesiące . Potem mężowie izraelscy powrócili do Beniaminitów w mieście , zabili ostrzem miecza od mężczyzn do bydła , i wszystko , co znaleźli . Spalili też wszystkie pozostałe miejscowości , jakie napotkali .
Północna i południowa granica Izraela.
Por.
.
Tu umieszczamy w. 23 ze względu na treść.
Dwa pararelne opowiadania (w. 29-36a i 36b-44) umieszczone jedno po drugim.
Przekłady staroż.: "na zachód od Gibea".
Tekst popr. wg przekł. staroż.; hebr.: "nietknięte z miasta".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga