DODATKI

NADUŻYCIA W KULCIE JAHWE

Prywatny przybytek u Miki 17,1–18,26 Wydarzenia tu opisane świadczą o anarchii w zakresie kultu wśród Izraelitów (18,1). Czysty kult jedynego Boga przybrał cechy bałwochwalcze. Pomimo jednak tych nadużyć tak Mika, jak Danici pragną być wiernymi wyznawcami Boga w duchu mozaistycznym, czego dają dowód, chcąc mieć kapłana lewitę pochodzącego w prostej linii z rodu kapłańskiego. Na temat wędrówki Danitów por. Joz 19,47n.

1 W górach Efraima był człowiek imieniem Mikajehu. 2 Rzekł on do swojej matki: «Tysiąc sto [syklów^s] srebra, które ci ukradziono i z powodu których przeklinałaś i mówiłaś tak, iż słyszałem – oto srebro to jest u mnie, to ja właśnie je wziąłem». I rzekła jego matka: «Niech syn mój będzie błogosławiony przez Pana!» 3 Zwrócił więc swej matce tysiąc sto [syklów] srebra, na co rzekła matka: «Zaprawdę, srebro to poświęciłam Panu; z ręki mojej [jest ono przeznaczone] dla mego syna, aby z niego uczyniono posążek rzeźbiony i ulany z metalu. Oto teraz ci je oddaję». 4 Ale on zwrócił owo srebro swojej matce. Matka zaś, wziąwszy dwieście [syklów] srebra, dała je złotnikowi. On zaś uczynił z nich posążek rzeźbiony i ulany z metalu 17 ,4  Inni: „posążek rzeźbiony, pokryty metalem”, także w 18 ,14 ., który był potem w domu Mikajehu. 5 Mika 17 ,5  „Mika” – forma skrócona imienia Mikajehu; „kapłanem” – wg starodawnego zwyczaju obowiązki kapłańskie mógł pełnić albo urodzony kapłan, albo gdy takiego nie było, głowa plemienia. miał u siebie sanktuarium, następnie sprawił efod^s i terafim^s oraz wprowadził jednego ze swych synów w czynności kapłańskie, tak że był dla niego kapłanem. 6 Za dni owych nie było króla w Izraelu i każdy czynił to, co było słuszne w jego własnych oczach.

7 Był pewien młody człowiek w Betlejem judzkim, <z pokolenia Judy> 17 ,7  Zapewne glosa.. Był on lewitą^s i mieszkał tam jako przybysz. 8 Człowiek ten opuścił miasto Betlejem judzkie, aby zamieszkać jako przybysz tam, gdzie mu się przytrafi. Podróżując, doszedł aż do góry Efraima, do domu Miki. 9 Wtedy Mika rzekł do niego: «Skąd przychodzisz?» Odpowiedział mu: «Jestem lewitą z Betlejem judzkiego i szukam miejsca, aby zamieszkać». 10 «Zostań u mnie – rzekł do niego Mika – i bądź mi ojcem i kapłanem, za to dam ci każdego roku dziesięć srebrników, gotowe szaty i wyżywienie». <Lewita poszedł z nim> 17 ,10  Zapewne dublet wiersza nast. Inni popr.: „I namówił lewitę”.. 11 Spodobało się owemu lewicie zamieszkać z tym mężem i młody ów człowiek stał się dla niego jakby jednym z jego synów. 12 Mika wprowadził w czynności kapłańskie owego lewitę, tak że ów młodzieniec był dla niego kapłanem i mieszkał w domu Miki. 13 Rzekł wówczas Mika: «Teraz wiem, że mi Pan będzie błogosławił, gdyż mam lewitę za kapłana».