Jafa i Jamnia Kiedy układy zostały zawarte , Lizjasz udał się do króla . Żydzi zaś oddali się pracy na roli . Spomiędzy jednak miejscowych dowódców Tymoteusz , Apoloniusz , syn Gennajosa , nadto Hieronim i Demofon , a razem z nimi również Nikanor , dowódca Cypryjczyków , nie pozwolili im zażyć odpoczynku ani spokoju . Mieszkańcy Jafy popełnili taką oto zbrodnię : poprosili , aby Żydzi , którzy wśród nich mieszkali , weszli razem ze swoimi żonami i dziećmi do przygotowanych przez nich wcześniej łodzi , jak gdyby nie mieli względem nich żadnych wrogich zamiarów , lecz tak , jakby działali zgodnie z ogólną uchwałą miasta . [ Żydzi ] przyjęli to również jako ci , którzy chcą pokoju , a niczego złego nie podejrzewają . Kiedy jednak byli daleko od brzegu , [ tamci ] wrzucili ich w głębinę , topiąc co najmniej dwieście osób . Kiedy Juda dowiedział się o okrucieństwie popełnionym względem jego rodaków , rozgłosił tę wiadomość wśród ludzi , którzy z nim byli , a wzywając Boga jako sprawiedliwego sędziego , wyruszył przeciwko zabójcom swoich braci , w nocy podpalił port , spalił łodzie i wymordował tych , którzy tam się schronili . Ponieważ obszar był zamknięty , wycofał się , aby ponownie powrócić i wytępić wszystkich obywateli Jafy . Dowiedziawszy się zaś , że mieszkańcy Jamnii chcieli w ten sam sposób uczynić z Żydami , którzy wśród nich mieszkali , również na mieszkańców Jamnii napadł w nocy , podpalił port razem z flotą , tak że łunę pożaru było widać aż w Jerozolimie - na odległość dwustu czterdziestu stadiów . Wyprawa do Gileadu Oddalili się stamtąd dziewięć stadiów . Gdy szli przeciw Tymoteuszowi , napadli na niego Arabowie w liczbie co najmniej pięciu tysięcy [ pieszych ], jezdnych zaś pięciuset . Gdy rozpętała się zażarta bitwa , a żołnierzom Judy dzięki Bożej pomocy się powiodło , pokonani koczownicy prosili , aby Juda podał im prawicę , a obiecywali przy tym , że nie tylko dadzą bydła , ale nawet we wszystkim będą im pomagali . Juda zaś był przekonany , że naprawdę w wielu wypadkach mogą mu być oni pożyteczni . Zgodził się więc zawrzeć z nimi pokój . Podawszy sobie prawice oddalili się do swoich namiotów . [ Juda ] zaś napadł również na pewne miasto , które się nazywało Kaspin , obwarowane , otoczone murami , a zamieszkane przez rozmaite narody . Ci , którzy byli wewnątrz , ufając mocy murów i zapasom żywności , odnosili się do żołnierzy Judy w sposób jak najbardziej bezczelny , szydzili , a ponadto bluźnili i mówili , czego się nie godzi . Żołnierze zaś Judy wezwali wielkiego Władcę świata , który bez taranów i oblężniczych machin wywrócił Jerycho za czasów Jozuego , a potem zajadle natarli na mur . Z woli Bożej opanowali miasto i urządzili nieopisaną rzeź do tego stopnia , że leżące obok jezioro , szerokie na dwa stadia , wydawało się pełne krwi , która tam spłynęła . Oddaliwszy się stamtąd o siedemset pięćdziesiąt stadiów przybyli do twierdzy , do Żydów , których nazywano Tubianami . Tymoteusza w tamtych stronach nie napotkali , gdyż je opuścił nic tam nie uczyniwszy , pozostawiając tylko w jednym miejscu bardzo silną załogę . Dozyteusz i Sozypater , dowódcy wojska Machabeusza , wyruszyli i wycięli więcej niż dziesięć tysięcy żołnierzy pozostawionych przez Tymoteusza w twierdzy . Machabeusz zaś podzielił pozostałe przy nim wojsko na kohorty , mianował dowódców kohort i uderzył na Tymoteusza , który miał przy sobie sto dwadzieścia tysięcy piechoty , a konnicy dwa tysiące pięćset . Kiedy Tymoteusz dowiedział się , że Juda nadchodzi , odesłał kobiety , dzieci i pozostałą część taborów na miejsce zwane Karnion . Było to bowiem miejsce trudne do zdobycia i niedostępne na skutek ciasnych przejść . Gdy ukazała się pierwsza kohorta Judy , przerażenie i strach opanowały nieprzyjaciół , gdyż objawił się Ten , który wszystko widzi . Rzucili się do ucieczki , każdy w inną stronę , a wielu przez własnych żołnierzy było poranionych i przebitych ostrzami mieczów . Juda urządził gwałtowny pościg . Pozabijał złoczyńców i zgładził około trzydziestu tysięcy ludzi . Tymoteusz zaś sam wpadłszy w ręce żołnierzy Dozyteusza i Sozypatra , prosił bardzo podstępnie , aby go zdrowego wypuścili , bo on ma w niewoli już to rodziców , już to braci wielu spomiędzy nich i że [ w razie jego śmierci ] wypadnie im zginąć . Kiedy po długich przemowach uroczyście się zobowiązał , że ich odeśle bez wyrządzenia krzywdy , uwolnili go po to , aby ratować braci . Stamtąd [ Juda ] wyruszył przeciwko Karnion i przeciwko świątyni bogini Atargatis , gdzie zabił dwadzieścia pięć tysięcy ludzi . Po ich zwyciężeniu i całkowitym zniszczeniu wyprowadził swoje wojsko przeciw umocnionemu miastu Efron , w którym rezydował Lizjasz i mieszkało wielu ludzi z różnych narodów . Stali tam przed murami mocni młodzi ludzie i odważnie bronili dostępu , a wewnątrz było wiele machin i balist do wyrzucania pocisków . Oni jednak wezwali Władcę , Tego , który z mocą łamie siły nieprzyjaciół , opanowali miasto i położyli trupem z tych , którzy byli wewnątrz , około dwudziestu pięciu tysięcy . Odszedłszy stamtąd wyruszyli przeciwko Scytopolis , które leży o sześćset stadiów od Jerozolimy . Żydzi jednak , którzy tam mieszkali , zaświadczyli o życzliwości , z jaką mieszkańcy Scytopolis odnosili się do nich , i o tym , jak w ciężkich czasach byli do nich przyjaźnie usposobieni . Dziękowali więc im i prosili , aby również na przyszłość byli dla ich narodu życzliwi . Do Jerozolimy przybyli krótko przed Świętem Tygodni . Zwycięstwo nad Gorgiaszem A po tak zwanej Pięćdziesiątnicy wyruszyli przeciwko Gorgiaszowi , wodzowi Idumei . Wyszedł zaś on na czele trzech tysięcy piechoty , jezdnych zaś czterystu , a kiedy doszło do walki , zdarzyło się , że zginęła niewielka liczba Żydów . Dozyteusz , żołnierz spomiędzy Tubianów , jeździec i mocny człowiek , pochwycił Gorgiasza , a trzymając za chlamidę , ciągnął go z wielką siłą , pragnąc przeklętego przyprowadzić żywcem , ale jeden spomiędzy trackich jeźdźców rzucił się na niego i odciął mu ramię , Gorgiasz zaś uciekł do Marisy . Tymczasem żołnierze Ezdrasza od dłuższego czasu walczyli i byli zmęczeni . Juda zaś wzywał Pana , aby okazał się sprzymierzeńcem i wodzem w walce . Następnie wśród hymnów śpiewanych w ojczystym języku wydał okrzyk wojenny , rzucił się niespodzianie na żołnierzy Gorgiasza i zmusił ich do ucieczki . Ofiara za zmarłych Potem Juda zebrał wojsko i powiódł do miasta Adullam . Ponieważ zaś wypadł siódmy dzień , zgodnie ze zwyczajem oczyścili się i tam spędzili szabat . Następnego dnia w tym czasie , w którym należało już to wykonać , żołnierze Judy przyszli zabrać ciała tych , którzy polegli , i pochować razem z krewnymi w rodzinnych grobach . Pod chitonem jednak u każdego ze zmarłych znaleźli przedmioty poświęcone bóstwom , zabrane z Jamnii , chociaż Prawo tego Żydom zakazuje . Dla wszystkich więc stało się jasne , że to oni i z tej właśnie przyczyny zginęli . Wszyscy zaś wychwalali Pana , sprawiedliwego Sędziego , który rzeczy ukryte czyni jawnymi , a potem oddali się modlitwie i błagali , aby popełniony grzech został całkowicie wymazany . Mężny Juda upomniał lud , aby strzegli samych siebie i byli bez grzechu mają przed oczyma to , co się stało na skutek grzechu tych , który zginęli . Uczyniwszy zaś składkę pomiędzy ludźmi , posłał do Jerozolimy około dwu tysięcy srebrnych drachm , aby złożono ofiarę za grzech . Bardzo pięknie i szlachetnie uczynił , myślał bowiem o zmartwychwstaniu . Gdyby bowiem nie był przekonany , że ci zabici zmartwychwstaną , to modlitwa za zmarłych byłaby czymś zbędnym i niedorzecznym , lecz jeśli uważał , że dla tych , którzy pobożnie zasnęli , jest przygotowana najwspanialsza nagroda - była to myśl święta i pobożna . Dlatego właśnie sprawił , że złożono ofiarę przebłagalną za zabitych , aby zostali uwolnieni od grzechu .
Prawdopodobnie była to jakaś państwowa uroczystość.
od Jafy.
Por.
.
Tzn. na Judę.
"Jozuego" - por.
; "zajadle" - dosł.: "sposobem dzikich zwierząt".
Inni widzą tu nazwę geograficzną: "Charaks" lub "Charaka"; "Tubianami" - por.
Bogini syryjska, przedstawiana jako kobieta z rybim ogonem.
Biblijne bet-Szean:
"Tubianów" tekst popr.; por.
; "chlamidę" - peleryna spięta koło szyi.
Zob.
. W gr. jest "Esdris", co inni zachowują.
Dziś Chirbet Id-el-Ma (por.
).
Wlg: "dwanaście tysięcy".
"Pobożna" - modlitwa za zmarłych; "uwolnieni" - podstawą do nauki o czyśćcu jako o karze wprawdzie pośmiertnej, lecz mającej koniec.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga