Odnowienie przymierza Wtedy król polecił przez posłów , by zebrała się koło niego cała starszyzna Judy i Jerozolimy . I wszedł król do świątyni Pańskiej , a wraz z nim wszyscy ludzie z Judy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy , kapłani i prorocy oraz cały lud , od najmniejszych aż do największych . Odczytał głośno całą treść księgi przymierza , znalezionej w świątyni Pańskiej . Następnie król stanął przy kolumnie i zawarł przymierze przed obliczem Pańskim , że pójdą za Panem , że będą przestrzegali Jego poleceń , przykazań i praw całym sercem i całą duszą , że w czyn zamienią słowa tego przymierza , spisane w tejże księdze . I cały lud przystąpił do przymierza . Reforma religijna w kraju Następnie król wydał rozkaz arcykapłanowi Chilkiaszowi , kapłanom drugiego rzędu oraz strażnikom progów , aby usunęli ze świątyni Pańskiej wszystkie przedmioty sporządzone dla Baala Aszery i całego wojska niebieskiego . Kazał je spalić na zewnątrz Jerozolimy , na polach nad Cedronem , a popiół z nich zanieść do Betel . Zniósł kapłanów pogańskich , których ustanowili królowie judzcy i którzy składali ofiary kadzielne na wyżynach , w miastach Judy i w okolicach Jerozolimy , oraz tych , którzy składali ofiary kadzielne Baalowi , słońcu , księżycowi , gwiazdozbiorom i całemu wojsku niebieskiemu . Usunął Aszerę ze świątyni Pańskiej , na zewnątrz Jerozolimy do doliny Cedronu i spalił ją w dolinie Cedronu , starł na popiół i rzucił popiół jej na groby pospolitego ludu . Zburzył domy osób , uprawiających nierząd sakralny w świątyni Pańskiej , gdzie kobiety przędły zasłony dla Aszery . Kazał zgromadzić się wszystkim kapłanom z miast Judy i splugawił wyżyny , gdzie ci kapłani składali ofiary - od Geba aż do Beer-Szeby . Zniszczył chram Kozłów , który znajdował się u wejścia do bramy Jozuego , zarządcy miasta , po lewej stronie , gdy wchodzi się do bramy miejskiej . Jednakże kapłanom wyżyn nie wolno było przystępować do ołtarza Pańskiego w Jerozolimie , wyjąwszy to , że mogli jeść chleby przaśne wśród swoich braci . Następnie splugawił Palenisko-Zgrozę w Dolinie Synów Hinnoma , aby już nikt odtąd nie przeprowadzał swego syna lub swojej córki przez ogień na cześć Molocha . Kazał usunąć konie , które królowie judzcy poświęcili Słońcu u wejścia do świątyni Pańskiej , blisko mieszkania eunucha Netanmeleka , które było w obrębie podwórca , i spalił w ogniu rydwan słoneczny . Ołtarze zaś na tarasie [ górnej izby Achaza ], które zrobili królowie Judy , oraz ołtarze , które zrobił Manasses w obydwóch dziedzińcach świątyni Pańskiej - król zburzył i wyrwał stamtąd , a proch ich wrzucił do doliny Cedronu . Nadto król splugawił wyżyny , które stały naprzeciw Jerozolimy , na południe od Góry Oliwnej , i które Salomon , król izraelski , zbudował dla Asztarty - ohydy Sydończyków , dla Kemosza - ohydy Moabitów , i dla Milkoma - obrzydliwości Ammonitów . Połamał stele i wyciął aszery , a miejsca ich zarzucił kośćmi ludzkimi . Nawet ołtarz będący w Betel - wyżynę utworzoną przez Jeroboama , syna Nebata , który doprowadził Izraela do grzechu - zburzył również ten ołtarz i wyżynę , potłukł jej kamienie , starł na proch , spalił też aszerę . Jozjasz rozglądnął się i ujrzał grobowce , które były tam na górze . Polecił zabrać kości z grobowców i spalił na ołtarzu , aby go splugawić - zgodnie z wyrokiem Pańskim , obwieszczonym przez męża Bożego , który przepowiedział owe sprawy . Zapytał dalej : « Co to za pomnik tu widzę ?» Odpowiedzieli mu ludzie z miasta : « To grobowiec męża Bożego , co przyszedł z Judy i zapowiedział te sprawy , które ty wykonujesz nad grobowcem w Betel ». On zaś rzekł : « Zostawcie go w spokoju ! Niech nikt nie rozrzuca jego kości !» Pozostawiono więc kości jego nietknięte , razem z kośćmi proroka , który przyszedł z Samarii . Jozjasz usunął również wszystkie przybytki wyżyn , które zbudowali królowie Izraela we wszystkich miejscowościach Samarii , aby pobudzić Pana do gniewu . I postąpił z nimi zupełnie tak , jak z Betel . Wszystkich zaś kapłanów wyżyn , którzy tam byli , zabił nad ołtarzami i palił kości ludzkie na nich . Następnie wrócił do Jerozolimy . Król wydał całemu ludowi następujący rozkaz : « Świętujcie Paschę na cześć Pana , Boga waszego , jak jest napisane w tejże księdze przymierza ». Naprawdę , nie obchodzono takiej Paschy , jak ta , od dni sędziów , którzy rządzili Izraelem , i podczas całego okresu [ rządów ] królów Izraela i królów Judy . Dopiero w osiemnastym roku panowania króla Jozjasza obchodzono taką Paschę na cześć Pana w Jerozolimie . Co więcej , zaklinaczy , wieszczków , posążki domowe bóstw , bożki i wszystkie ohydy , które widziało się w kraju Judy i w Jerozolimie , Jozjasz usunął w tym celu , aby w czyn zamienić słowa Prawa , spisane w księdze , jaką znalazł kapłan Chilkiasz w świątyni Pańskiej . Nie było przed nim króla podobnego do niego , który by zwrócił się do Pana całym sercem , całą duszą i całą mocą - zgodnie z całym Prawem Mojżesza . I po nim już nie zjawił się taki jak on . Jednakże Pan nie poniechał żaru wielkiego gniewu . Gniew ten zapłonął przeciw Judzie za wszystkie zniewagi , które Mu wyrządził Manasses . I Pan powiedział : « Nawet Judę odtrącę od oblicza mego , tak jak odtrąciłem Izraela . Odrzucę to miasto , które wybrałem , Jeruzalem , i świątynię , o której powiedziałem : Tam będzie moje Imię !» A czyż pozostałe dzieje Jozjasza i wszystkie jego czyny nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy ? Za jego czasu faraon Neko , król egipski , wyruszył do króla asyryjskiego nad rzekę Eufrat . Gdy król Jozjasz wyszedł przeciw niemu , Neko spowodował jego śmierć w Megiddo , zaraz przy pierwszym spotkaniu . Słudzy jego odwieźli na rydwanie jego zwłoki z Megiddo , sprowadzili je do Jerozolimy i pochowali w jego grobowcu . Lud kraju wziął Joachaza , syna Jozjasza , namaścił go i obrał królem w miejsce jego ojca . UPADEK JEROZOLIMY Joachaz panuje w Judzie ( 609 ) W chwili objęcia rządów Joachaz miał dwadzieścia trzy lata , a trzy miesiące panował w Jerozolimie . Matce jego było na imię Chamutal - córka Jeremiasza z Libny . Czynił on to , co jest złe w oczach Pańskich , zupełnie tak , jak jego przodkowie . Faraon Neko zakuł go w kajdany w Ribla , w kraju Chamat , by nie panował w Jerozolimie , i nałożył na kraj daninę w wysokości stu talentów srebra i dziesięciu talentów złota . Faraon Neko ustanowił królem Eliakima , syna Jozjasza , w miejsce Jozjasza , jego ojca , i zmienił mu imię na Jojakim . Joachaza zaś pojmał i zaprowadził do Egiptu , gdzie umarł . Jojakim dostarczał faraonowi srebra i złota . Jednakże musiał kraj opodatkować , aby dostarczyć pieniędzy według rozkazu faraona . Na każdym z ludu ziemi , stosownie do swego oszacowania , wymógł [ daninę ] srebra i złota , aby ją dać faraonowi Neko . Jojakim panuje w Judzie ( 608-598 ) W chwili objęcia rządów Jojakim miał dwadzieścia pięć lat i panował jedenaście lat w Jerozolimie . Matce jego było na imię Zebidda - córka Pedajasza z Rumy . Czynił on to , co jest złe w oczach Pańskich , zupełnie tak , jak jego przodkowie .
Dosł.: "dla ich uszu".
Por.
;
; co do kultów astralnych - por.
.
Demonów wyobrażonych przez kozły. Tekst popr.; hebr.: "wyżyny bram", co inni zatrzymują.
Wiersze
mówią o pogańskich kapłanach wyżyn, których Prawo Mojżeszowe skazywało na karę śmierci, por.
. Wiersz 9 mówi o prawowitych kapłanach, którzy czcili Jahwe na wyżynach. Sprowadzeni do Jerozolimy muszą zadowolić się rolą drugorzędną.
Zob. przypis do
Inni popr.: "starł na proch na miejscu".
Wg LXX; hebr.: "zniszczenia".
Zob.
Neko II (609-594) spieszył na pomoc ostatniemu królowi asyryjskiemu, wygnanemu przez Medów i Babilończyków; "do" - tekst hebr. popr.
Popr. wg LXX; hebr.: "jednego".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga