Rządy Roboama

1 11 ,1 -5  Por. 1  Krl 12 ,21 -24 . Roboam, przybywszy do Jerozolimy, zebrał potomków Judy i Beniamina, to jest sto osiemdziesiąt tysięcy wyborowych wojowników, aby wszcząć wojnę z Izraelem o przywrócenie władzy królewskiej Roboamowi. 2 Wówczas Pan skierował słowo do Szemajasza, męża Bożego: 3 «Powiedz królowi judzkiemu, Roboamowi, synowi Salomona, i całemu Izraelowi w Judzie i Beniaminie: 4 Tak mówi Pan: Nie wyruszajcie do walki z waszymi braćmi. Niech każdy wróci do swego domu, bo przeze Mnie zostało zrządzone to, co się stało». Posłuchali rozkazu Pańskiego i zawrócili z drogi przeciw Jeroboamowi. 5 Roboam osiadł w Jerozolimie i wybudował miasta warowne w Judzie. 6 Odbudował także Betlejem, Etam, Tekoa, 7 Bet-Sur, Soko, Adullam, 8 Gat, Mareszę, Zif, 9 Adoraim, Lakisz, Azekę, 10 Sorea, Ajjalon, Hebron^s; były to miasta warowne w Judzie i Beniaminie. 11 Wzmocniwszy twierdze, dał im dowódców oraz zapasy żywności, oliwy i wina. 12 W każdym takim mieście złożył tarcze i dzidy oraz bardzo je umocnił. Należały do niego tylko Juda i Beniamin. 13 Kapłani i lewici^s, którzy znajdowali się

w całym Izraelu, garnęli się do niego ze wszystkich stron. 14 Lewici opuszczali swoje pastwiska i posiadłości, a szli do Judy, do Jerozolimy, ponieważ Jeroboam wraz z synami odsunął ich od kapłaństwa Pańskiego. 15 Sam sobie ustanawiał kapłanów na wyżynach^s dla czczenia kozłów 11 ,15  Pogardliwe określenie bóstw-demonów; por. Kpł 17 ,7 z przyp. i cielców, które sporządził. 16 Przybywali więc do Jerozolimy za lewitami ze wszystkich pokoleń izraelskich ci, którzy oddawali swe serce szukaniu Pana, Boga Izraela, aby składać ofiary Panu, Bogu swych ojców.

17 Przez trzy lata wzmocnili oni królestwo judzkie i wspierali Roboama, syna Salomona, albowiem przez trzy lata postępowali drogą^s Dawida i Salomona. 18 Potem wziął sobie Roboam za żonę Machalat, córkę Jerimota, syna Dawida 11 ,18  Nie zawierają go spisy biblijne; inni popr. na „Jitreama” (1 Krn 3 ,3 )., i Abihail, córkę Eliaba, syna Jessego. 19 Urodziła mu ona synów: Jeusza, Szemariasza i Zahama. 20 Po niej pojął Maakę, córkę 11 ,20  Zapewne w sensie wnuczki; por. 13 ,2 . Absaloma. Urodziła mu ona Abiasza i Attaja, Zizę i Szelomita. 21 Ze wszystkich zaś swoich żon i nałożnic, <miał bowiem osiemnaście żon i sześćdziesiąt nałożnic>, Roboam najbardziej ukochał Maakę, córkę Absaloma. Łącznie był on ojcem dwudziestu ośmiu synów i sześćdziesięciu córek. 22 Na czele postawił Roboam syna Maaki, Abiasza, aby przewodził swoim braciom, jego bowiem zamierzał ustanowić królem. 23 Następnie postąpił roztropnie, ponieważ rozesłał wszystkich swoich synów po ziemi Judy i Beniamina, do wszystkich warownych miast. Dał im wówczas mnóstwo żywności i postarał się dla nich o wiele żon 11 ,23  Wiersz różnie dziś tłum. Inni popr.: „Radził się mnóstwa swych żon”..