Pieśń Debory i Baraka Dnia tego Debora i Barak , syn Abinoama , śpiewali hymn w słowach : « Skoro wodzowie w Izraelu stanęli na czele , a lud dobrowolnie się ofiarował do walki , błogosławcie Pana ! Słuchajcie , królowie , nastawcie uszu , władcy : Dla Pana będę śpiewała , będę opiewać Pana , Boga Izraela . Panie , gdyś Ty wychodził z Seiru , gdyś z pól Edomu wyruszał , ziemia wtedy drżała , kropiły niebiosa , chmury kropiły wodą . Góry dżdżem ociekały przed obliczem Pana , [ to Synaj ] - przed obliczem Pana , Boga Izraela ! Za dni Szamgara , syna Anata , za dni Jaeli opustoszały drogi , a chodzący szlakami udeptanymi , po krętych drogach kroczyli . Zanikło życie w osiedlach , zanikło w Izraelu , aż powstała Debora , powstała jako matka w Izraelu . Gdy nowych bogów obrano , którym dawniej nie służyli , czyż widać było choć jedną tarczę lub dzidę wśród czterdziestu tysięcy w Izraelu ? Serce me zwraca się ku wodzom izraelskim , ku tym z ludu , co dobrowolnie ofiarowali się do walki : błogosławcie Pana ! Wy , co jeździcie na białych oślicach , wy , co na kobiercach siadacie , wy , przechodzący drogą - śpiewajcie . Niech swym głosem dzielący łupy u wodopojów sławią dobrodziejstwa Pana , dobrodziejstwa względem osiedli izraelskich . [ Wówczas lud Pana zstąpił do bram ]. Powstań , o powstań , Deboro , powstań , o powstań i pieśń zaśpiewaj ! Powstań , Baraku , by pojmać twych jeńców , synu Abinoama . Niech wtedy zstąpi reszta możnych z ludu Pana , niech zstąpi ku mnie wśród bohaterów . Z Efraima - wodzowie ich w dolinie - za nim Beniamin wśród ludu swego , z Makir wyszli przywódcy , a z Zabulona trzymający laskę pisarza . Z Deborą są możni z Issachara , a jak Issachar , tak i Barak jest w dolinie , idąc w jego ślady . A nad strumieniami Rubena zastanawiają się długo . Czemuż to siedzisz między stajniami , słuchając ryku trzód ? Nad strumieniami Rubena zastanawiają się długo ; Gilead za Jordanem spoczywa , a czemu Dan przebywa na okrętach ? Aser pozostaje nad brzegiem morza , mieszkając w swych portach bezpiecznie ; Zabulon to lud , co narażał się na niebezpieczeństwo śmierci , podobnie jak Neftali na połoninach . Nadeszli królowie i walczyli , walczyli wtedy królowie Kanaanu w Tanak nad wodami Megiddo , lecz nie zabrali srebra jako łupu . Gwiazdy z niebios walczyły , ze swoich dróg walczyły przeciw Siserze . Potok Kiszon ich porwał , potok święty , potok Kiszon . Rozległ się wtedy tętent kopyt końskich od wielkiego pośpiechu ich wojowników . " Przeklinajcie Meroz ! - rzekł Anioł Pana - bardzo przeklinajcie jego mieszkańców , bo nie przybyli na pomoc Panu , na pomoc Panu wśród bohaterów ". Niech Jael będzie błogosławiona wśród niewiast , żona Chebera Kenity , wśród niewiast żyjących w namiotach niech będzie błogosławiona . Prosił o wodę , a mleka mu dała , w naczyniu odświętnym podała mu mleko . Lewą ręką sięgnęła po palik , prawą - po ciężki młot . Uderzyła Siserę , zmiażdżyła mu głowę , skroń mu przebiła , przekłuła . U nóg się zwalił , upadł zabity . U nóg jej się zwalił i upadł : tam gdzie się zwalił , tam upadł martwy . Przez okno wychyla się i patrzy matka Sisery przez okienne kraty : " Czemuż wóz jego opóźnia przybycie , czemuż się opóźnia stuk jego rydwanów ?" Roztropniejsza z jej kobiet dała jej odpowiedź , a ona sobie powtarza jej słowa : " Przecież zbierają łupy i rozdzielają brankę jedną lub dwie dla każdego wojownika , szaty barwione jako łup dla Sisery , na szyję żony króla różnobarwne chusty ". Tak , Panie , niechaj zginą wszyscy Twoi wrogowie ! A którzy Cię miłują , niech będą jak słońce wschodzące w swym blasku ». I żył w spokoju kraj przez lat czterdzieści .
Jest to jedna z najstarszych pieśni opiewających zwycięstwo. Ma ona cechy samorzutnej improwizacji. Dominującą jej nutą jest wołanie o zjednoczenie pokoleń. Tekst pieśni w wielu miejscach uległ skażeniu.
Możliwe tłum.: "Gdy wojownicy rozpuścili włosy". Dziś tak czynią Beduini przed walką.
Inni za LXX: "zadrżały".
"W osiedlach" - inni tłum. na różne sposoby; "powstała" - popr. wg Wlg; hebr. ma 1 osobę.
Tekst popr. wg
; inni podają inaczej.
Inni popr.: "trębacze", "łucznicy".
Inni w czasie przeszłym jak w 11d.
Tłum. przybliżone. Inni: "zagrodami", "tłumokami". Myśl ogólna: bezpieczny spokój. Por.
.
W opiewanej walce Baraka z Siserą brało udział tylko sześć pokoleń: Efraim, Beniamin, Manasses, Zabulon, Issachar i Neftali. Cztery pokolenia nie odpowiedziały na apel: Rubenici, Gadyci (Gilead), Danici i Aseryci. Z tego powodu pieśń ich potępia. Pokolenia Judy i Symeona zostały tu w ogóle pominięte jako osiedlone na południu kraju i nie utrzymujące bliższej łączności z resztą narodu w czasie tych walk.
Do zwycięstwa pomogły warunki klimatyczne - deszcz i grad. Por.
;
"Święty" - popr. wg tłum. gr. Symmacha; po "Kiszon" hebr. ma jeszcze jeden stych, zapewne glosę różnie poprawianą: "Odważnie krocz, moja duszo!"
Tekst popr. hebr. powtarza "łup".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga