PSALM 49(48 ) Zagadka powodzenia bezbożnych Kierownikowi chóru . Synów Koracha . Psalm . Słuchajcie tego , wszystkiego narody , nakłońcie uszu , wszyscy , co świat zamieszkujecie , wy , niscy pochodzeniem , tak samo jak możni , bogaty na równi z ubogim ! Moje usta wypowiedzą mądrość , a rozmyślanie mego serca - roztropność . Nakłonię mego ucha ku przypowieści , przy dźwięku liry wyjaśnię mą zagadkę . Dlaczego miałbym się trwożyć w dniach niedoli , gdy otacza mnie złość podstępnych , którzy ufają swoim dostatkom i chełpią się z ogromu swych bogactw ? Nikt bowiem siebie samego nie może wykupić ani nie uiści Bogu ceny swego wykupu - jego życie jest zbyt kosztowne i nie zdarzy się to nigdy - by móc żyć na wieki i nie doznać zagłady . [ Każdy ] bowiem widzi : mędrcy umierają , tak jednakowo ginie głupi i prostak , zostawiając obcym swoje bogactwa . Groby są ich domami na wieki , ich mieszkaniem na wszystkie pokolenia , choć imionami swymi nazywali ziemie . Bo człowiek nie będzie trwał w dostatku , przyrównany jest do bydląt , które giną . Taka jest droga tych , co ufność pokładają w sobie , i [ taka ] przyszłość miłośników własnej mowy . Do Szeolu są gnani jak owce , pasie ich śmierć , zejdą prosto do grobu , serca prawych zapanują nad nimi , rano zniknie ich postać , Szeol ich mieszkaniem . Lecz Bóg wyzwoli moją duszę z mocy Szeolu , bo mię zabierze . Nie obawiaj się , jeśli ktoś się wzbogaci , jeżeli wzrośnie zamożność jego domu : bo kiedy umrze , nic z sobą nie weźmie , a jego zamożność nie pójdzie za nim . I chociaż w życiu sobie pochlebia : « Będą cię sławić , że dobrześ się urządził », musi iść do pokolenia swych przodków , do tych , co na wieki nie zobaczą światła . Człowiek , co w dostatku żyje , ale się nie zastanawia , przyrównany jest do bydląt , które giną .
Psalm mądrościowy, pokrewny
[-]
].
Mądrość w sensie praktycznym, tj. umiejętność roztropnego prowadzenia życia.
Nauczyciel wyjaśnia tajemnicę powodzenia bezbożnych w autorytatywnym pouczeniu mądrościowym. Przy dźwiękach instrumentów muzycznych głosili swoje słowo niekiedy prorocy (por.
;
).
Wiersz ten stanowi późniejszy dodatek. Człowiek nie może się wykupić od śmierci nawet za największe bogactwa.
Por.
.
Śmierć przedstawiona jest osobowo jako pasterz nad zmarłymi. Por. także przypis do
; oraz uosobienie śmierci w
Podobnie jak w
(zob. przypis), chodzi o wyzwolenie Psalmisty ze sfery śmierci, zrozumiane w sensie nadzwyczajnego zabrania ze świata na wzór Henocha (
) i Eliasza (
) albo w sensie zmartwychwstania ciał ludzi sprawiedliwych (
Por. w NT:
Tj. musi zstąpić do Szeolu tak jak wszyscy jego przodkowie.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga