„Oto Człowiek”

1 Wówczas Piłat zabrał Jezusa i kazał Go ubiczować. 2 A żołnierze, uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym. 3 Potem podchodzili do Niego i mówili: «Witaj, Królu żydowski!» I policzkowali Go. 4 A Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: «Oto wyprowadzam go wam na zewnątrz, abyście poznali, że ja nie znajduję w nim żadnej winy». 5 Jezus więc wyszedł na zewnątrz w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: «Oto Człowiek». 6 Gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: «Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!» Rzekł do nich Piłat: «Zabierzcie go i sami ukrzyżujcie! Ja bowiem nie znajduję w nim winy». 7 Odpowiedzieli mu Żydzi: «My mamy Prawo^s, a według Prawa powinien on umrzeć, bo sam siebie uczynił Synem Bożym».

8 Gdy Piłat usłyszał te słowa, jeszcze bardziej się uląkł. 9 Wszedł znów do pretorium^s i zapytał Jezusa: «Skąd ty jesteś?» Jezus jednak nie dał mu odpowiedzi. 10 Rzekł więc Piłat do Niego: «Nie chcesz ze mną mówić? Czy nie wiesz, że mam władzę uwolnić ciebie i mam władzę ciebie ukrzyżować?» 11 Jezus odpowiedział: «Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie wydał tobie». 12 Odtąd Piłat usiłował Go uwolnić. Żydzi jednak zawołali: «Jeżeli go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem cezara. Każdy, kto się czyni królem, sprzeciwia się cezarowi».

Wyrok 19,13-16a Por. Mt 27,15-26 z przyp.; Mk 15,6-15; Łk 23,17-25.

13 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu zwanym Lithostrotos 19 ,13  „Lithóstrotos” – nazwa gr., oznacza „miejsce wyłożone kamieniami”; „Gabbata” – aram. „wzniesienie”., po hebrajsku Gabbata. 14 Był to dzień Przygotowania Paschy^s, około godziny szóstej 19 ,14  Ewangelista uwydatnia paschalny charakter męki Jezusa (13 ,1 ; por. Mt 26 ,17 ); „godzina szósta” – nasze południe.. I rzekł do Żydów: «Oto wasz król!» 15 A oni krzyczeli: «Precz! Precz! Ukrzyżuj go!» Piłat powiedział do nich: «Czyż króla waszego mam ukrzyżować?» Odpowiedzieli arcykapłani: «Poza cezarem nie mamy króla». 16 Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano.

Droga krzyżowa i ukrzyżowanie

Zabrali zatem Jezusa. 17 A On sam, dźwigając krzyż, wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się 19 ,16 b-22  Por. Mt 27 ,32 -38 ; Mk 15 ,23 -28 ; Łk 23 ,33 n.38 .Golgota 19 ,17  Aram. Gulgolta oznacza również czaszkę.. 18 Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa. 19 Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: «Jezus Nazarejczyk, Król żydowski». 20 Napis ten czytało wielu Żydów, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było napisane w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. 21 Arcykapłani żydowscy mówili do Piłata: «Nie pisz: Król żydowski, ale że on powiedział: Jestem Królem żydowskim». 22 Odparł Piłat: «Com napisał, napisałem».

23 Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza jedna część; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. 24 Mówili więc między sobą: «Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć». Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty moje, a o moją suknię rzucili losy 19 ,24  Ps 22 [21 ],19 .. To właśnie uczynili żołnierze.

Testament dany z krzyża 19,25nn Urywek ten poprzez kontekst przytaczający mesjańskie proroctwa i przez użycie dostojnego tytułu Niewiasty (Rdz 3,15; J 2,4) wskazuje na wyjątkowe stanowisko Maryi, drugiej Ewy (2,4), duchowej Matki ludzi, reprezentowanych tutaj przez Apostoła.

25 A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. 26 Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». 27 Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Śmierć Jezusa 19,28nn Por. Mt 27,48nn z przyp.; Mk 15,33-37; Łk 23,44n.

28 Potem Jezus, świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę» 19 ,28  Ps 22 [21 ],16 ; 69 [68 ],22 .. 29 Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop 19 ,29  Mowa o łodydze tej rośliny. Inni popr. na „włócznię”. gąbkę nasączoną octem i do ust Mu podano. 30 A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Dokonało się!» I skłoniwszy głowę, oddał ducha.

31 19 ,30  Wyznaczone Mu przez Ojca posłannictwo (4 ,34 ; 17 ,4 ). Ponieważ był to dzień Przygotowania 19 ,31  „Przygotowanie” – piątek; „wielkim świętem” – dosł.: „wielkim dniem” – chodzi o Paschę; „połamano golenie” – środek wówczas stosowany celem przyspieszenia zgonu skazańców., aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat^s – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. 32 Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. 33 Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, 34 tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda 19 ,34  Krew wskazuje na rzeczywistość ofiary Baranka (1 ,29 ; 6 ,51 ), a woda na płodność duchową (4 ,10 ). Sakramenty Kościoła, zwłaszcza tu symbolizowane: chrzest i Eucharystia, biorą początek z krzyża; por. Rz 6 ,4 ; 1 Kor 11 ,26 .. 35 Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. 36 Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana 19 ,36  Wj 12 ,46 (LXX).. 37 I znowu w innym [miejscu] mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili 19 ,37  Za 12 ,10 ..

Złożenie Jezusa do grobu 19,38-42 Por. Mt 27,57-61; Mk 15,42-47; Łk 23,50-56.

38 Potem Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz krył się z tym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. A Piłat zezwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało. 39 Przybył również i Nikodem, ten, który po raz pierwszy przyszedł do Jezusa nocą 19 ,39  „Nocą” – por. 3 ,1 -21 ; „funt” – wynosił ok. 325 g., i przyniósł około stu funtów mieszaniny mirry^s i aloesu^s. 40 Zabrali więc ciało Jezusa i owinęli je w płótna razem z wonnościami, stosownie do żydowskiego sposobu grzebania. 41 A w miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo. 42 Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu.