Bunt Absaloma Potem Absalom sprawił sobie rydwan i konie , pięćdziesięciu zaś ludzi biegało przed nim . Absalom rano zwykł zasiadać obok drogi wiodącej do bramy . Każdego , kto z jakąś sprawą udawał się do króla , by ją rozsądził , wołał Absalom do siebie i pytał : « Z którego jesteś miasta ?» Ten odpowiadał : « Sługa twój jest z takiego a takiego pokolenia izraelskiego ». Wtedy Absalom mówił mu : « Patrz , sprawa twoja jest jasna i słuszna , ale u króla nie znajdziesz nikogo , kto by cię wysłuchał ». Potem mówił Absalom : « O , któż mię ustanowi sędzią nad krajem ? Przychodziliby do mnie wszyscy , którzy mają sprawy sporne i sądowe , a ja wydawałbym sprawiedliwe wyroki ». A gdy ktoś się zbliżał , aby mu oddać pokłon , podawał mu rękę , ściskał i całował . Absalom postępował w ten sposób wobec każdego Izraelity , który przychodził po sprawiedliwość do króla . Tak Absalom zjednywał sobie serca ludu izraelskiego . Po upływie czterech lat rzekł Absalom do króla : « Pozwól mi pójść wypełnić w Hebronie ślub , jaki złożyłem Panu . Przebywając w Geszur w Syrii złożył sługa twój obietnicę : Jeżeli Pan sprawi , że powrócę do Jerozolimy , wtedy oddam hołd Panu ». Król odpowiedział mu : « Idź w pokoju !» On zaś powstawszy , udał się do Hebronu . Absalom skierował tajnych posłańców do pokoleń izraelskich , żeby mówili : « Gdy tylko posłyszycie dźwięk trąby , wołajcie : " Absalom został królem w Hebronie "». Z Absalomem na jego wezwanie wyruszyło z Jerozolimy dwustu ludzi , nie wiedząc w prostocie swej o niczym . Kiedy Absalom składał ofiarę , posłał również , [ by wezwano ] z rodzinnego miasta Gilo Achitofela Gilonitę , doradcę Dawida . W ten sposób wzmagało się sprzysiężenie , a otoczenie Absaloma się powiększało . Ucieczka Dawida Wtedy doszła wieść do Dawida : « Serca ludzi z Izraela zwróciły się do Absaloma ». Wtedy Dawid dał rozkaz wszystkim swym sługom przebywającym wraz z nim w Jerozolimie : « Wstańcie ! Uchodźmy , gdyż nie znajdziemy ocalenia przed Absalomem . Spiesznie uciekajcie , ażeby nas nie napadł znienacka , nie sprowadził na nas niedoli i ostrzem miecza nie wygładził mieszkańców miasta ». Słudzy królewscy odpowiedzieli królowi : « We wszystkim , co rozkaże pan nasz , król , słudzy twoi będą z tobą ». I wyruszył król pieszo , a za nim cały jego dom . Pozostawił jednak król dziesięć nałożnic , aby pilnowały pałacu . Wyruszył więc król pieszo , a wszyscy ludzie w ślad za nim . Przy ostatnim domu zatrzymali się . Przechodzili obok niego wszyscy słudzy : wszyscy Keretyci , wszyscy Peletyci , wszyscy Gittyci , którzy przybyli z Gat w liczbie sześciuset ludzi , przeszli przed królem . I zapytał król Ittaja Gittytę : « Czemuż i ty idziesz razem z nami ? Wróć i pozostań przy [ nowym ] królu , przecież jesteś cudzoziemcem , a nawet jesteś wygnańcem ze swojej ojczyzny . Wczoraj przyszedłeś , a dziś miałbyś iść , aby tułać się z nami , gdy ja sam idę bez celu ? Raczej wróć , zabierając z sobą braci . [ Niechaj Pan okazuje ci ] miłość i wierność !» Ittaj jednak odpowiedział królowi : « Na życie Pana , na życie pana mego , króla : w miejscu , gdzie znajdzie się pan mój , król , czy to na śmierć , czy życie , tam będzie sługa twój ». Odrzekł Dawid Ittajowi : « A więc idź naprzód !» Ittaj Gittyta poszedł więc dalej ze wszystkimi swoimi ludźmi i dziećmi , które były przy nim . Cała okolica głośno płakała , gdy lud przeciągał . Król przeprawił się przez potok Cedron , a cały lud przechodził [ obok niego w kierunku pustyni ] . Był tam i Sadok , a razem z nim wszyscy lewici , którzy nieśli Arkę Przymierza Bożego . I postawili Arkę Bożą obok Abiatara , aż cały lud wyszedł z miasta . Król powiedział Sadokowi : « Zanieś z powrotem Arkę Bożą do miasta ! Jeżeli Pan będzie mnie darzył życzliwością , to przywróci mię , tak że znów będę mógł ją zobaczyć razem z przybytkiem , jeżeli jednak powie : Nie znajduję w tobie upodobania - oto jestem - niech czyni ze mną co uzna za słuszne !» Rzekł jeszcze król do kapłana Sadoka : « Patrz ! Wróć w pokoju do miasta wraz z synem swym Achimaasem i z Jonatanem , synem Abiatara - obydwaj wasi synowie niech wrócą z wami . Patrzcie jednak : czekam na pustynnych równinach , dopóki nie nadejdzie od was dla mnie słowo z wiadomościami ». Sadok i Abiatar zabrali Arkę Bożą do Jerozolimy i tam pozostali . Dawid tymczasem wstępował na Górę Oliwną . Wchodził na nią płacząc i mając głowę zasłoniętą . Szedł boso . Również wszyscy ludzie , którzy mu towarzyszyli , zasłonili swe głowy i wstępując na górę płakali . Tymczasem dotarła do Dawida wiadomość : « Achitofel jest wraz ze spiskowcami przy Absalomie ». Dawid wołał : « O Panie ! Racz udaremnić rady Achitofela !» I oto gdy Dawid dotarł do szczytu [ góry ], gdzie oddawano pokłon Bogu , wyszedł naprzeciw niego Chuszaj Arkijczyk , mający na sobie podarte odzienie , a głowę posypaną ziemią . Dawid rzekł do niego : « Jeżeli ze mną pójdziesz dalej , będziesz mi tylko ciężarem , jeśli natomiast wrócisz do miasta i powiesz Absalomowi : " Sługą twym jestem - królu ! Jak byłem sługą twego ojca , tak teraz pragnę być twoim sługą " - możesz wtedy na moją korzyść zniweczyć radę Achitofela . Przecież tam będą z tobą Sadok i Abiatar - kapłani . O każdej sprawie , którą usłyszysz z domu królewskiego , doniesiesz kapłanom Sadokowi i Abiatarowi . Tam przebywają dwaj synowie : Achimaas Sadoka i Jonatan Abiatara : za ich pośrednictwem możecie mi przekazać każdą nowinę , którą usłyszycie ». Chuszaj , przyjaciel Dawida , przybył do miasta równocześnie z wejściem Absaloma do Jerozolimy .
Dodane przekł. staroż.
Tylko obcy, najemni żołnierze zostali wierni Dawidowi. Por.
.
Dodane wg LXX.
Rkp LXX: "na wschód od drogi wzdłuż pustyni".
Tekst popr.; hebr.: "i wstąpił Abiatar", co wolą inni.
Tekst skażony.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga