KRÓL DAWID Dawid opłakuje śmierć Saula Po śmierci Saula , po zwycięstwie nad Amalekitami , wrócił Dawid i zatrzymał się przez dwa dni w Siklag . Na trzeci dzień przybył jakiś człowiek z obozu , z otoczenia Saula . Odzienie miał podarte , a głowę posypaną ziemią . Podszedłszy do Dawida , padł na ziemię i oddał mu pokłon . Dawid zapytał go : « Skąd przybywasz ?» Odpowiedział mu : « Ocalałem z izraelskiego obozu ». Rzekł do niego Dawid : « Opowiedz mi , proszę , co się tam stało ?» Opowiedział więc , że ludzie uciekli z pola walki , wielu z ludzi zginęło , i że również ponieśli śmierć Saul i jego syn Jonatan . Dawid wypytywał młodzieńca , który mu przyniósł te wieści : « Skąd ty wiesz , że umarł Saul i jego syn Jonatan ?» Młodzieniec , który przyniósł te wieści , odparł : « Przypadek zrządził , że znalazłem się na górze Gilboa i właśnie Saul tkwił oparty na swej włóczni , gdy tymczasem dosięgały go rydwany i jeźdźcy . Rozejrzał się i spostrzegłszy mnie , przywołał do siebie . Odpowiedziałem : " Jestem ". Zapytał mnie : " Kim jesteś ?" Odrzekłem : " Jestem Amalekitą ". Rzekł mi : " Podejdź , proszę cię , i dobij mię , gdyż czuję zawroty głowy , chociaż jeszcze jest we mnie całe życie ". Podszedłem więc i dobiłem go , bo wiedziałem , że nie będzie żył po swoim upadku . Potem zabrałem jego diadem , który miał na głowie , i naramiennik . Przynoszę to memu panu ». Dawid schwyciwszy swe szaty , rozdarł je . Tak też uczynili wszyscy mężowie , którzy z nim byli . Potem lamentowali i płakali , i pościli aż do wieczora , z tego powodu , że padli od miecza Saul i syn jego Jonatan , i z powodu ludu Pańskiego i domu Izraela . Odezwał się Dawid do młodzieńca , który mu przyniósł te wieści : « Skąd ty jesteś ?» Odparł : « Jestem synem osadnika amalekickiego ». Powiedział do niego Dawid : « Jak to ? Nie bałeś się podnieść ręki , by zabić pomazańca Pańskiego ?» Wezwał więc Dawid jednego z młodzieńców i dał rozkaz : « Podejdź i przebij go !» Ten zadał mu cios taki , że umarł . Dawid zaś wołał w jego stronę : « Odpowiedzialność za twoją krew [ zrzucam ] na twoją głowę ! Usta twe wydały o tobie świadectwo , gdy mówiły : Ja zabiłem pomazańca Pańskiego ». Dawid zaśpiewał potem żałobną pieśń na cześć Saula i jego syna Jonatana , i polecił , aby się uczyli [ jej ] potomkowie Judy . Właśnie ona została zapisana w " Księdze Sprawiedliwego ". « O Izraelu , twa chwała na wyżynach zabita . Jakże padli bohaterowie ? W Gat tego nie ogłaszajcie ! Nie podawajcie na ulicach Aszkelonu , aby się nie cieszyły córki filistyńskie ani radowały córki nieobrzezanych . Góry Gilboa ! Ani rosy , ani deszczu niech na was nie będzie , ani pól żyznych ! Tu bowiem została skalana tarcza mocarzy . Nie , tarcza Saula nie była namaszczona oliwą , lecz krwią poległych , tłuszczem mocarzy . Łuk Jonatana nigdy się nie cofał , i miecz Saula nie wracał daremnie . Saul i Jonatan , kochający się i mili przyjaciele , za życia i w śmierci nie są rozdzieleni . Byli oni bystrzejsi od orłów , dzielniejsi od lwów . O , płaczcie nad Saulem , córki izraelskie : On was ubierał w prześliczne szkarłaty , złotymi ozdobami upiększał stroje . Jakże zginąć mogli waleczni , wśród boju Jonatan przebity śmiertelnie ? Żal mi ciebie , mój bracie , Jonatanie . Tak bardzo byłeś mi drogi ! Więcej ceniłem twą miłość niżeli miłość kobiet . Jakże padli bohaterowie ? Jakże przepadły wojenne oręże ?»
Tłum. przybliżone. Inni: "skurcz".
Śmierć tego, który rzeczywiście miał uwolnić Izraela od groźby filistyńskiej (por.
), jest klęską narodową, jest też osobistą tragedią Saula.
Dosł.: "Krew twoja na twojej głowie".
Hebr. ma tu słowo "łuk", brakujące w LXX. niektórzy je zatrzymują jako tytuł elegii.
Tekst niepewny, różnie popr. już w starożytności.
Tekst popr.; hebr.: "na wzgórzach". Inni: "przez śmierć twoją jestem zasmucony".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga