Mając przeto takie obietnice , najmilsi , oczyśćmy się z wszelkich brudów ciała i ducha , dopełniając uświęcenia naszego w bojaźni Bożej . Otwórzcie się dla nas ! Nikogośmy nie skrzywdzili , nikogo nie uwiedli , nikogo nie oszukali . Nie mówię tego , żeby was potępiać . Powiedziałem już , że pozostajecie w sercach naszych na wspólną śmierć i wspólne z nami życie . Z wielką ufnością odnoszę się do was , chlubię się wami bardzo . Pełen jestem pociechy , opływam w radość w każdym ucisku . Kiedyśmy przybyli do Macedonii , nasze ciało nie doznało żadnej ulgi , lecz zewsząd byliśmy dręczeni : zewnątrz walki , wewnątrz obawy . Lecz Pocieszyciel pokornych , Bóg , podniósł i nas na duchu przybyciem Tytusa . Nie tylko zresztą jego przybyciem , ale i pociechą , jakiej doznał wśród was , gdy nam opowiadał o waszej tęsknocie , o waszych łzach , o waszym zabieganiu o mnie , tak że radowałem się jeszcze bardziej . A chociaż może i zasmuciłem was moim listem , to nie żałuję tego ; nawet zresztą gdybym i żałował , widząc , że list ów napełnił was na pewien czas smutkiem , to teraz raduję się - nie dlatego , żeście się zasmucili , ale żeście się zasmucili ku nawróceniu . Zasmuciliście się bowiem po Bożemu , tak iż nie ponieśliście przez nas żadnej szkody . Bo smutek , który jest z Boga , dokonuje nawrócenia ku zbawieniu , którego się [ potem ] nie żałuje , smutek zaś tego świata sprawia śmierć . To bowiem , że zasmuciliście się po Bożemu - jakąż wzbudziło w was gorliwość , obronę , oburzenie , bojaźń , tęsknotę , zapał i potrzebę wymierzenia kary ! We wszystkim okazaliście się bez nagany . Dlatego też choć napisałem wam , to nie z powodu tego , który dopuścił się niesprawiedliwości , ani nie przez wzgląd na pokrzywdzonego , lecz by okazać nasze wobec Boga zatroskanie o was . Tak więc doznaliśmy pociechy . A radość nasza spotęgowała się jeszcze bardziej tą radością , jakiej doznał Tytus , przez was wszystkich podniesiony na duchu Przeto jeśli się wami chlubiłem przed nim , nie doznałem zawstydzenia . Podobnie jak wszystko mówiliśmy wam zgodnie z prawdą , tak też prawdziwą jest nasza chluba wobec Tytusa . Serce zaś jego jeszcze bardziej lgnie ku wam , gdy wspomina wasze posłuszeństwo i to , jak przyjęliście go z bojaźnią i drżeniem . Cieszę się , że we wszystkim mogę wam ufać .
Por.
;
.
Najprawdopodobniej dosłowny cytat zarzutów, jakie Pawłowi czyniono.
"Macedonii" - por.
; "zewnątrz... wewnątrz" - wzmianka o trudnościach stwarzanych przez ludzi oraz o rozterce, jaką Paweł nosił we własnym sercu.
Zob.
Zwłaszcza człowiekowi, który był sprawcą przykrego zajścia w Koryncie (por.
).
Prawdopodobnie w przeświadczeniu, że chodzi o kogoś, kto jest w pewnym sensie wysłannikiem Boga samego.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga