Demetriusz II w niewoli W roku sto siedemdziesiątym drugim król Demetriusz zebrał swoje wojska i udał się do Medii w tym celu , aby zdobyć sobie pomoc na wojnę przeciwko Tryfonowi . Gdy Arsakes , król Persji i Medii , dowiedział się , że Demetriusz wszedł na jego ziemie , posłał jednego ze swych dowódców z poleceniem , aby pochwycił go żywego . Ten zaś poszedł , pokonał wojsko Demetriusza , jego samego pochwycił i przyprowadził do Arsakesa , a ten wtrącił go do więzienia . Pieśń ku czci Szymona Jak długo Szymon żył , w kraju panował pokój . Starał się on dla swojego narodu o to , co dobre . Władanie jego im się podobało , a także chwała jego - po wszystkie dni . Przy całej swej chwale zdobył Jafę na port i uczynił przystęp do wysp zamorskich , rozszerzył granice swojego narodu i objął władzę nad krajem . Zabrał wielką liczbę niewolników , opanował Gezer , Bet-Sur i zamek , usunął stamtąd wszelką nieczystość , a nie było takiego , kto by mu się sprzeciwił . Spokojnie uprawiali swą ziemię , a ziemia wydawała plony , drzewa zaś na polu - owoce . Starcy siedzieli na ulicach , wszyscy opowiadali o szczęściu , młodzieńcy zaś przywdziewali wspaniałe szaty i wojenne zbroje . Miastom dostarczał żywności i odbudowywał je , żeby były twierdzami , do tego stopnia , że imię jego z chwałą było wspominane aż na krańcach ziemi . Swojemu krajowi zapewnił pokój , a Izrael cieszył się bardzo i radował . Każdy zasiadł w cieniu swojej winnicy i figowego drzewa , i nie było takiego , kto by ich strachem napełniał . W kraju nie pozostał żaden nieprzyjaciel , a królowie w tych czasach zostali starci . On był podporą dla wszystkich słabych ze swojego ludu , pełen gorliwości o Prawo wypędził wszystkich bezbożnych i złych ; podniósł chwałę świątyni i pomnożył świątynne naczynia . Przymierze z Rzymem i Spartą Potem Szymon wysłał do Rzymu Numeniusza z wielką złotą tarczą wagi tysiąca min , aby utrwalić z nimi przymierze . Gdy w Rzymie , a nawet w Sparcie , dowiedziano się , że Jonatan umarł , zasmucono się bardzo . Gdy jednak dowiedzieli się , że na jego miejsce arcykapłanem został jego brat Szymon i że on rządzi krajem i miastami , które są w nim zbudowane , napisali do niego na tablicach z brązu , że chcą z nim odnowić tę przyjaźń i to przymierze , które zostało zawarte z jego braćmi : Judą i Jonatanem . Odczytane one zostały wobec zgromadzenia w Jerozolimie . A oto odpis listu , który przysłali Spartanie : « Władcy Spartan razem z miastem arcykapłanowi Szymonowi , starszyźnie , kapłanom i pozostałemu ludowi żydowskiemu , swoim braciom - pozdrowienie . Posłowie , którzy zostali wysłani do naszego ludu , opowiedzieli nam o waszej chwale i czci . Ucieszyliśmy się więc bardzo z ich przybycia . To zaś , co oni powiedzieli , tak zapisaliśmy w uchwałach ludu : Posłowie żydowscy , Numeniusz , syn Antiocha , i Antypater , syn Jazona , przybyli do nas , aby odnowić zawartą z nami przyjaźń . Lud zaś postanowił , że należy przyjąć posłów uroczyście , a odpis tego , co powiedzą , umieścić w księgach przeznaczonych dla ludu , aby lud Spartiatów zachował pamięć o nich . Odpis tego zrobiono dla arcykapłana Szymona » . Dokument ku czci Szymona Gdy lud usłyszał o tych sprawach , powiedział : « W jaki sposób odwdzięczymy się Szymonowi i jego synom ? On sam stał się mężnym człowiekiem , a także jego bracia i dom jego ojca . Wrogów wypędził spośród Izraela i zapewnił mu wolność ». Spisali więc to na tablicach z brązu i umieścili na kolumnach na górze Syjon . A oto odpis dokumentu : « Dnia osiemnastego miesiąca Elul , w roku sto siedemdziesiątym drugim , w trzecim roku wielkiego arcykapłana Szymona , zwierzchnika ludu Bożego , na wielkim zgromadzeniu kapłanów , ludu , zwierzchników narodu i starszyzny kraju podano nam do wiadomości : W wielu walkach , które nawiedzały kraj , Szymon , syn Matatiasza , kapłan z synów Joariba , oraz jego bracia narażali się na niebezpieczeństwo i stawiali opór wrogom swojego narodu w tym celu , aby w poszanowaniu były świętości jego i Prawo . W ten sposób wiele chwały przyczynili swojemu narodowi . Jonatan zgromadził swój naród , został arcykapłanem , aż został przyłączony do swoich przodków . Gdy nieprzyjaciele chcieli wkroczyć do jego kraju , ażeby zniszczyć go i wyciągnąć ręce po jego świętości , wtedy przeciwstawił się Szymon i walczył w obronie swojego ludu , a nawet oddał dużą część swojego majątku , ażeby uzbroić żołnierzy należących do wojska swego narodu i żeby im żołd wypłacić . Obwarował on judzkie miasta , a także Bet-Sur , które leży na granicach Judei , gdzie poprzednio była broń nieprzyjaciół . Umieścił tam załogę z żydowskich żołnierzy . Obwarował również Jafę , która leży nad morzem , a także Gezer , które leży na granicach Azotu . Poprzednio mieszkali tam nieprzyjaciele , ale on osiedlił w nim Żydów i dał im wszystko , co było im potrzebne do podniesienia ich dobrobytu . Lud widział wiarę Szymona i chwałę , której chciał przyczynić swojemu narodowi , ustanowili go więc swoim władcą i arcykapłanem w nagrodę za to wszystko , czego dokonał , za sprawiedliwość , za wiarę , której strzegł w swoim narodzie . Wszelkim bowiem sposobem zabiegał o to , żeby lud swój wywyższyć . Za jego życia i przez jego ręce udało się wypędzić pogan z ich kraju i tych , którzy przebywali w Mieście Dawidowym w Jerozolimie . Wybudowali oni bowiem sobie zamek , a z niego robili wypady , świątynię wokoło bezcześcili , a przez to bardzo uwłaczali jej czystości . Osadził w nim żydowskich żołnierzy i wzmocnił go jeszcze , aby był obroną dla kraju i dla miasta . Ponadto podwyższył mury Jerozolimy . Tak samo król Demetriusz w nagrodę za to potwierdził mu stanowisko arcykapłana , zamianował go jednym ze swoich przyjaciół i uczcił go wielkim odznaczeniem . Dowiedział się bowiem , że Rzymianie nazywają Żydów przyjaciółmi , sprzymierzeńcami i braćmi , i że posłów Szymona przyjęli z honorami , że Żydzi i kapłani postanowili , iż Szymon będzie ich władcą i arcykapłanem na wieki , tak długo , aż powstanie wiarygodny prorok , że będzie ich wodzem ; że on będzie się troszczył o świątynię i wyznaczał urzędników , czuwających nad ich robotami publicznymi , nad krajem , wojskiem i twierdzami ; że będzie się troszczył o świętości ; że wszyscy mu będą posłuszni ; że jego imieniem będą znaczone wszystkie umowy spisywane w kraju , i że będzie się ubierał w purpurę i złoto . Nikomu spośród ludu ani spomiędzy kapłanów nie wolno odmówić znaczenia ani jednemu z tych przepisów , ani przeciwstawić się jego zarządzeniom . Bez jego pozwolenia nie wolno zwoływać zgromadzenia w obrębie kraju , ubierać się w purpurę ani używać złotej sprzączki . Każdy , kto uczyni coś przeciwko temu rozporządzeniu lub odmówi znaczenia któremu z tych przepisów , zasłuży na karę ». Cały lud uznał za słuszne pozwolić Szymonowi postępować zgodnie z tym , co zostało wyżej powiedziane . Szymon zaś zgodził się i wyraził swoją gotowość pełnienia czynności arcykapłana , wodza i etnarchy Żydów i kapłanów oraz stania na czele wszystkich . Postanowiono też , że dokument ten będzie wyryty na tablicach z brązu i będzie umieszczony na świątynnym murze na widocznym miejscu . Odpis zaś tych uchwał polecili złożyć w skarbcu , ażeby Szymon i jego synowie mieli go pod ręką .
Wiosną 140 r. przed Chr.
Stały tytuł króla Partów; chodzi tu o Mitrydatesa I.
Tj. krajów śródziemnomorskich.
Syryjscy.
Tu ze względu na lepszy sens umieszczono wiersz 24.
W. 24 umieszczono wyżej po w. 15.
Wlg dodaje: "rzymski".
"W trzecim roku" - 140 r. przed Chr., w sierpniu; "zwierzchnika" - wyraz niezrozumiały; inni tłum. "na dziedzińcu".
tekst skażony. Proponowana poprawka: "Zostało postanowione".
Dosł.: "do swego ludu"; mowa o śmierci.
Stanowisko wyższe od wodza, niższe od króla.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga