Pieśń dziękczynna Wtedy Mojżesz i Izraelici razem z nim śpiewali taką pieśń ku czci Pana : Będę śpiewał ku czci Pana , który wspaniale swą potęgę okazał , gdy konia i jeźdźca jego pogrążył w morzu . Pan jest moją mocą i źródłem męstwa ! Jemu zawdzięczam moje ocalenie . On Bogiem moim , uwielbiać Go będę , On Bogiem ojca mego , będę Go wywyższał . Pan , mocarz wojny , Jahwe jest imię Jego . Rzucił w morze rydwany faraona i jego wojsko . Wyborowi jego wodzowie zginęli w Morzu Czerwonym . Przepaści ich ogarnęły , jak głaz runęli w głębinę . Uwielbiona jest potęga prawicy Twej , Panie , Prawica Twa , o Panie , starła nieprzyjaciół . Pełen potęgi zniszczyłeś przeciwników Twoich , Twój gniew im okazałeś , a spalił ich jak słomę . Pod tchnieniem Twoich nozdrzy spiętrzyły się wody , żywioły płynne stanęły jak wały , w pośrodku morza zakrzepły przepaści . Mówił nieprzyjaciel : « Będę ścigał , pochwycę , zdobycz podzielę , nasycę mą duszę , miecza dobędę , ręka moja ich zetrze ». Wionęło tchnienie Twoje i przykryło ich morze , zatonęli jak ołów pośród wód gwałtownych . Któż jest pośród bogów równy Tobie , Panie , w blasku świętości , któż Ci jest podobny , straszliwy w czynach , cuda działający ! Prawicę swą wyciągnąłeś i pożarła ich ziemia . Wiodłeś Twą łaską lud oswobodzony , przeprowadziłeś [ go ] Twą mocą w święte Twe mieszkanie . Wieść tę narody przyjęły ze drżeniem , padł strach na mieszkańców filistyńskiej ziemi . Przerazili się wtedy książęta Edomu , wodzów Moabu ogarnęła bojaźń , truchleją z trwogi wszyscy mieszkańcy Kanaanu . Strach i przerażenie owładnęły nimi . Wobec siły ramienia Twego stali się jak kamień , aż przejdzie lud Twój , o Panie , aż przejdzie lud , któryś sobie nabył . Wprowadziłeś ich i osadziłeś na górze twego dziedzictwa , w miejscu , które uczyniłeś swym mieszkaniem , w świątyni , którą założyły Twoje ręce , Panie . Pan jest królem na zawsze , na wieki ! Gdy weszły w morze konie faraona z rydwanami i jeźdźcami , Pan przywiódł na nich z powrotem fale morskie , synowie zaś Izraela przeszli suchą nogą morze . Miriam prorokini , siostra Aarona , wzięła bębenek do ręki , a wszystkie kobiety szły za nią w pląsach i uderzały w bębenki . A Miriam przyśpiewywała im : « Śpiewajmy pieśń chwały na cześć Pana , bo swą potęgę okazał , gdy konie i jeźdźców ich pogrążył w morzu ». DROGA Z EGIPTU POD SYNAJ Pierwsze postoje na pustyni Mojżesz polecił Izraelitom wyruszyć od Morza Czerwonego , i szli w kierunku pustyni Szur . Szli trzy dni przez pustynię , a nie znaleźli wody . I przybyli potem do miejscowości Mara , i nie mogli pić wód , gdyż były gorzkie ; przeto nadano temu miejscu nazwę Mara . Szemrał lud przeciw Mojżeszowi i mówił : « Cóż będziemy pili ?» Mojżesz wołał do Pana , a Pan wskazał mu drewno . Wrzucił on je do wody , i stały się wody słodkie . Tam Pan ustanowił dla niego prawa i rozporządzenia i tam go doświadczał . I powiedział : « Jeśli wiernie będziesz słuchał głosu Pana , twego Boga , i będziesz wykonywał to , co jest słuszne w Jego oczach ; jeśli będziesz dawał posłuch Jego przykazaniom i strzegł wszystkich Jego praw , to nie ukarzę cię żadną z tych plag , jakie zesłałem na Egipt , bo Ja , Pan , chcę być twym lekarzem ». Potem przybyli do Elim , gdzie było dwanaście źródeł i siedemdziesiąt palm . Tutaj to rozbili namioty nad wodą .
Pieśń chwały należy do najpiękniejszych utworów poezji hebrajskiej. Por. jej echa w
;
.
Por.
Tj. do Ziemi Obiecanej.
Miriam, ogarnięta duchem Bożym, podjęła pieśń, dlatego nazwana jest prorokinią (por.
). Imię Miriam (nasze Maria) różnie jest tłumaczone; ostatnio podkreśla się znaczenie "Umiłowana przez Jahwe".
Utożsamia się ją często z Ain-Hawwara.
Utożsamiane z Wadi-Gharandel.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga