Sąd Boży nad Jerozolimą

1 Biada buntowniczemu i splugawionemu miastu, co stosuje ucisk!

2 Nie słucha głosu i nie przyjmuje ostrzeżenia,

nie ufa Panu

i nie przybliża się do swego Boga.

3 Jego książęta są pośród niego lwami ryczącymi,

sędziowie jego wieczornymi 3 ,3  Inni popr.: „stepowymi”. wilkami,

które nic do rana nie pozostawią.

4 Prorocy jego – to zarozumialcy i ludzie wiarołomni,

jego kapłani zbezcześcili świętość – pogwałcili Prawo.

5 Pan sprawiedliwy jest w jego środku,

nie czyni niesprawiedliwości.

Każdego rana wydaje wyrok 3 ,5  Inni: „jak światło”.,

o świcie On nie zawiedzie.

Ale nikczemnik nie zna wstydu.

6 Wytraciłem narody,

ich twierdze są zniszczone,

spustoszyłem ich ulice,

tak że nie ma przechodniów;

ogołocone są ich miasta,

tak że nie ma nikogo, nie ma mieszkańców.

7 Mówiłem: «Ty przynajmniej Mnie uszanujesz,

przyjmiesz ode Mnie upomnienie.

Jej przybytek nie zostanie usunięty».

Zaiste ilekroć ją nawiedzałem, tym bardziej śpieszyli znieprawiać wszystkie swoje czyny 3 ,7  Inni: „Nie wymaże sprzed oczu swoich wszystkiego, czym je nawiedziłem”. Mowa o Jerozolimie raz w drugiej, raz w trzeciej osobie, na końcu prorok upomina jej mieszkańców. Tekst popr. już w przekł. starożytnych..

8 Przeto oczekujcie Mnie – wyrocznia^s Pana –

w dniu, gdy powstanę na świadectwo 3 ,8  Popr. wokalizacja. TM: „łup”.,

bo postanowiłem zgromadzić narody, zebrać królestwa,

aby wylać na nie moje oburzenie,

cały mój gniew zapalczywy,

bo ogień mej zazdrości^s pochłonie całą ziemię.

Obietnice mesjańskie

9 Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste,

aby wszyscy wzywali imienia^s Pana

i służyli Mu jednomyślnie.

10 Z tamtej strony rzek Kusz^s

wielbiciele moi – moi rozproszeni 3 ,10  Dosł.: „Córa rozproszonych” – mowa o diasporze. Może glosa. – dar Mi przyniosą.

11 W dniu tym

nie będziesz się wstydzić wszystkich twoich uczynków,

przez które dopuściłaś się 3 ,11  Chodzi o Jerozolimę, która była symbolem całego narodu izraelskiego. względem Mnie niewierności;

usunę bowiem wtedy spośród ciebie

pysznych samochwalców twoich,

i nie będziesz się więcej wywyższać

na świętej mej górze.

12 I zostawię pośród ciebie lud pokorny i biedny,

a szukać będą schronienia w imieniu Pana.

13 Reszta^s Izraela nie będzie czynić nieprawości

ani wypowiadać kłamstw.

I nie znajdzie się w ich ustach zwodniczy język,

gdy paść się będą i wylegiwać,

a nie będzie nikogo, kto by [ich] przestraszył.

14 Wyśpiewuj, Córo Syjońska^s!

Podnieś radosny okrzyk, Izraelu!

Ciesz się 3 ,14  Por. Łk 1 ,28 . i wesel z całego serca,

Córo Jeruzalem!

15 Oddalił Pan wyroki na ciebie,

usunął twego nieprzyjaciela 3 ,15  LXX: „twoich nieprzyjaciół”.;

Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie,

nie będziesz już bała się złego.

16 Owego dnia powiedzą Jerozolimie:

«Nie bój się, Syjonie!

Niech nie słabną twe ręce!»

17 Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie,

Mocarz, który zbawia,

uniesie się weselem nad tobą,

odnowi [cię] swoją miłością,

wzniesie okrzyk radości.

18 Pozbawionych świąt 3 ,17  Popr. wg LXX; hebr.: „będzie milczeć”.

zgromadzę, bo do ciebie należeli.

Ciężary nakładane na nią – hańbą 3 ,18  Tekst skażony. Inni popr. za LXX: „Jak w dniu uroczystego święta. Zdejmą z ciebie niedolę, abyś z tego powodu nie doznawała zniewagi”..

19 Oto Ja dokonam [zagłady]

wszystkich, którzy cię uciskali w owym czasie,

a zachowam chromych i wygnanych zgromadzę;

i uczynię z nich chwałę i sławę na całej ziemi,

gdzie zaznali wstydu 3 ,19  Aluzja do wygnańców izraelskich w niewoli babilońskiej. Niektórzy poprawiają ostatni wiersz: „gdy dokonam odnowy”..

20 W owym czasie was przywiodę,

a będzie to w czasie, gdy was zgromadzę;

albowiem dam wam imię i chwałę

u wszystkich narodów ziemi,

gdy odmienię wasz los

na waszych oczach – mówi Pan.