Ofiara zadośćuczynienia Oto prawo odnoszące się do ofiary zadośćuczynienia : jest ona rzeczą bardzo świętą . Na tym samym miejscu , na którym będą zabijać ofiarę całopalną , będą także zabijać ofiarę zadośćuczynienia . Krew jej wyleją dokoła ołtarza , ale cały jej tłuszcz będzie złożony w ofierze : ogon , tłuszcz , który okrywa wnętrzności , obie nerki i tłuszcz , który jest na nich , który sięga aż do lędźwi , a także płat tłuszczu na wątrobie - przy nerkach będzie oddzielony . Kapłan zamieni to wszystko w dym na ołtarzu jako ofiarę spalaną dla Pana . To jest ofiara zadośćuczynienia . Każdy mężczyzna z [ rodu ] kapłanów będzie z niej spożywał . Będzie spożywana w miejscu poświęconym , to jest rzecz bardzo święta . Część należna kapłanom z ofiar prywatnych Ofiary przebłagalne i ofiary zadośćuczynienia podlegają temu samemu prawu : będą one należały do tego kapłana , który dokonuje obrzędu przebłagania . Jeżeli zaś kapłan składa za kogoś ofiarę całopalną , to otrzyma skórę zwierzęcia , które złożył w ofierze . Także i każda ofiara pokarmowa upieczona w piecu albo przyrządzona w kociołku lub na patelni będzie należeć do tego kapłana , który ją złożył . Ale każda ofiara pokarmowa zaprawiona oliwą albo sucha będzie należeć do wszystkich synów Aarona po równej części . Ofiara biesiadna Oto prawo odnoszące się do ofiary biesiadnej , która będzie składana Panu : Jeżeli kto składa ją jako ofiarę dziękczynną , to dołączy do tej ofiary dziękczynnej także i placki przaśne rozczynione oliwą i przaśne podpłomyki ; z najczystszej mąki , zaprawionej oliwą , będą przyrządzone placki . Obok placków z ciasta kwaszonego będzie złożony jego dar poza ofiarą dziękczynną biesiadną . Z każdego rodzaju darów ofiarnych będzie odłączony jeden jako dar szczególny dla Pana . Otrzyma go kapłan , który pokropi krwią ofiary biesiadnej . Mięso dziękczynnych ofiar biesiadnych musi być zjedzone tego samego dnia - nie wolno zostawiać z niego nic aż do rana . Jeżeli jednak ma to być ofiara wynikająca ze ślubu albo jako ofiara dobrowolna , to [ mięso żertwy ] powinno się jeść tego samego dnia , ale resztę z niego można zjeść następnego dnia . Jeżeli jednak część z tego mięsa pozostanie jeszcze na trzeci dzień , to będzie spalona w ogniu . Jeżeli kto zje coś z mięsa ofiary biesiadnej na trzeci dzień , to ta ofiara nie będzie przyjęta , nie będzie ona policzona temu , który ją złożył , bo jest to rzecz nieczysta , a ten , który ją spożyje , zaciągnie winę . Także i mięso , które się zetknęło z czymś nieczystym , nie może być jedzone . Powinno być spalone w ogniu . Poza tym każdy , kto jest czysty , może jeść mięso . Jeżeli jednak kto , będąc w stanie nieczystości , będzie jadł mięso z ofiary biesiadnej , która jest dla Pana , będzie wykluczony spośród swego ludu . Jeżeli kto dotknie jakiejś nieczystości ludzkiej albo nieczystego zwierzęcia , albo jakiegoś nieczystego robactwa , i spożyje coś z mięsa ofiary biesiadnej należącej do Pana , będzie wykluczony spośród swego ludu ». Zakaz spożywania tłuszczu i krwi Dalej Pan powiedział do Mojżesza : « Powiedz Izraelitom : Nie wolno wam jeść tłuszczu cielców , owiec i kóz ! Wolno się posługiwać dla różnych celów tłuszczem zwierząt padłych lub rozszarpanych , ale nie wolno go jeść . Każdy , kto je tłuszcz zwierząt składanych na ofiarę spalaną dla Pana , będzie wykluczony spośród swego ludu . Gdziekolwiek będziecie mieszkać , nie wolno wam spożywać żadnej krwi : ani krwi ptaków , ani krwi bydląt . Ktokolwiek spożywa jakąkolwiek krew , będzie wykluczony spośród swego ludu ». Część z ofiar pojednania należna kapłanom Dalej Pan powiedział do Mojżesza : « Powiedz Izraelitom : Kto chce złożyć Panu ofiarę biesiadną , przyniesie dar swój Panu , [ wzięty ] ze swej ofiary biesiadnej . Własnoręcznie przyniesie ofiary spalane dla Pana : przyniesie tłuszcz z mostka i mostek , aby wykonać nim gest kołysania przed Panem . Potem na ołtarzu kapłan tłuszcz zamieni w dym , a mostek będzie dla Aarona i jego synów . Także i prawą łopatkę oddacie kapłanowi , jako część kapłańską z ofiar biesiadnych . Ten spośród synów Aarona , który składa w ofierze krew i tłuszcz ofiar biesiadnych , otrzyma jako swoją część prawą łopatkę . Bo mostek kołysania i łopatkę podniesienia biorę od Izraelitów z ich ofiar biesiadnych i daję je Aaronowi kapłanowi i jego synom , jako należność wieczystą od Izraelitów ». Zakończenie To jest część z ofiar spalanych dla Pana , która należy się Aaronowi i jego synom od dnia wprowadzenia ich w czynności kapłanów Pana . W dniu , kiedy ich Pan namaścił , rozkazał Izraelitom im to dawać . To jest ustawa wieczysta dla ich pokoleń . To jest prawo dotyczące ofiary całopalnej , ofiary pokarmowej , ofiary przebłagalnej , ofiary zadośćuczynienia , ofiary wprowadzenia w czynności kapłańskie i ofiary biesiadnej . To rozkazał Pan Mojżeszowi na górze Synaj w dniu , kiedy polecił Izraelitom składać dary dla Pana na pustyni synajskiej .
Wg LXX, bo hebr. dodaje: "Chleby przaśne". Wlg tak jak hebr. Inni tłum. wg hebr.: "przygotowaną (lub: upieczoną) na przaśne placki".
Zob.
.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga