MOWY PRZECIW NARODOM OBCYM Proroctwa przeciw Egiptowi Słowa , jakie zostały skierowane do proroka Jeremiasza o narodach : O Egipcie . O wojsku faraona Neko , króla egipskiego , które się znajdowało nad rzeką Eufratem , w Karkemisz , a które pobił Nabuchodonozor , król babiloński w czwartym roku [ panowania ] króla judzkiego , Jojakima , syna Jozjasza . Przygotujcie puklerz i tarczę , ruszajcie do boju ! Zakładajcie koniom uprząż i dosiadajcie rumaków ! Stańcie w szeregu w hełmach , ostrzcie włócznie , przywdziewajcie pancerze ! Co ja widzę ? Pełni są przerażenia , ustępują cofając się . Ich bohaterowie pobici , uciekają w popłochu , nie oglądając się . Trwoga dokoła - wyrocznia Pana ! Nie zdoła umknąć najzwinniejszy ani zbiec najsilniejszy ; na północy , nad brzegiem rzeki Eufratu , chwieją się i upadają . Kim jest ten , co się podnosi jak Nil , a wody jego pienią się jak potoki ? Egipt się podnosi jak Nil , a wody [ jego ] pienią się jak potoki , gdy mówi : « Pójdę pokryć ziemię , zniszczyć miasto i jego mieszkańców !» Wspinajcie się , konie ! Pędźcie , rydwany ! Ruszajcie , wojownicy , Kuszyci i Putyci , trzymający tarcze i Ludyjczycy , naciągający łuki ! A dzień ten jest u Pana , Boga Zastępów , dniem odwetu , by się pomścić nad swymi wrogami . Miecz pochłonie , nasyci się i ugasi pragnienie ich krwią , albowiem rzeź to ofiarna dla Pana , Boga Zastępów , w ziemi północy , nad Eufratem . Wejdź do Gileadu i przynieś balsam , Dziewico , Córo Egiptu ! Daremnie mnożysz lekarstwa , nie ma dla ciebie uzdrowienia . Usłyszały narody o twej hańbie , ziemia się napełniła twoim bolesnym wołaniem . Jeden wojownik potknął się o drugiego , obaj razem upadli . Słowo , jakie skierował Pan do proroka Jeremiasza o najeździe Nabuchodonozora , króla babilońskiego , w celu pokonania Egiptu : Głoście w Egipcie , obwieszczajcie w Migdol ! Niech usłyszą w Nof i Tachpanches ! Mówcie : Przygotuj się , uzbrój , albowiem miecz pochłonie wszystko dokoła ciebie . Dlaczego został powalony twój Apis ? Nie zdołał się utrzymać , bo Pan go popchnął . Coraz częściej się chwieje , aż wreszcie pada . Wtedy mówi jeden do drugiego : « Wstańmy i wracajmy do naszego narodu , do naszej ojczystej ziemi przed nieprzyjacielskim mieczem ». Nazwijcie faraona , króla egipskiego , imieniem : « Wrzawa , gdy czas upłynął » . Na moje życie - wyrocznia Króla - Pan Zastępów Jego imię , naprawdę przyjdzie on jak Tabor między górami i jak Karmel wśród morza . Przygotuj sobie tłumoki na wygnanie , mieszkanko - córo Egiptu ! Nof bowiem zostanie obrócone w pustkowie , spalone i pozbawione mieszkańców . Przepiękną jałowicą jest Egipt , lecz ściga ją bąk z północy . Także jego najemnicy wśród niej są jakby tucznymi jałowicami . Albowiem oni się również odwrócą , uciekną razem , nie wytrzymają . Nadchodzi bowiem dzień ich nieszczęścia , czas ich kary . Jego głos jest podobny do syczącego węża ; idą bowiem oni przemocą , uzbrojeni siekierą , zdążają przeciw niemu podobni do drwalów . Ścinają jego las - wyrocznia Pana - jest bowiem nieprzenikniony . Liczniejsi są od szarańczy , tak że nie można ich zliczyć . Pełna hańby jest Córa Egiptu , wydana w ręce narodu z północy . Pan Zastępów , Bóg Izraela , mówi : « Oto ukarzę Amona w No , [ faraona ], Egipt i jego bóstwa oraz jego królów , faraona i tych , co w nim pokładają ufność . Wydam zatem ich w ręce tych , co nastają na ich życie , w ręce Nabuchodonozora , króla babilońskiego , i w ręce jego sług . Później jednak będzie on zamieszkały jak przedtem - wyrocznia Pana . Ty się jednak nie bój , sługo mój , Jakubie , nie lękaj się , Izraelu , albowiem Ja cię wybawię z dalekiego kraju , twoje potomstwo z ziemi jego wygnania . Powróci Jakub i będzie zażywał niezmąconego niczym pokoju , a nikt go nie będzie trwożył . Nie bój się , sługo mój , Jakubie - wyrocznia Pana - bo jestem z tobą , bo zgotuję zagładę wszystkim narodom , wśród których cię rozproszyłem . Ciebie zaś nie wyniszczę ; ukarzę cię jednak sprawiedliwie - nie ujdzie ci wina bezkarnie ».
Tj. w r. 605. Por.
. Następne wiersze zawierają ironiczną elegię na klęskę wojsk egipskich.
Ludy mieszkające na terenie dzisiejszej Libii w Afryce.
Trudno powiedzieć, o jakiej wyprawie myśli Jeremiasz. Nie chodzi zapewne o r. 601/600, kiedy Nabudochonozor mimo pewnych sukcesów musiał się wycofać z Egiptu; raczej zapowiada zwycięską kampanię z r. 568/567.
W Memfis czczono jako boga byka Apisa, symbol mocy. Być może chodzi tu także o aluzję do faraona.
Może Jeremiasz nawiązuje tu do hałaśliwej, lecz bezskutecznej interwencji Chofry na rzecz oblężonej Jerozolimy w latach 587/586.
Nabuchodonozor.
W No (czyli w Tebach) czczono Boga Amona. LXX opuszcza "faraona".
Przepowiednie przeciw narodom obcym kończą się podobnie jak wiele proroctw przeciw Izraelowi i Judzie, akcentem pomyślnym.
Por.
.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga