BIOGRAFIA JEREMIASZA I JEGO MĘCZEŃSTWO Historia pierwszego i drugiego zwoju Jeremiasza Roku czwartego [ panowania ] Jojakima , syna Jozjasza , króla judzkiego , skierował Pan do Jeremiasza następujące słowo : « Weź sobie zwój do pisania i napisz w nim wszystkie słowa , jakie powiedziałem do ciebie przeciw Izraelowi , przeciw Judzie i przeciw wszystkim narodom od dnia , kiedy zacząłem mówić do ciebie , od czasów Jozjasza aż do dziś . Może mieszkańcy Judy , słuchając o nieszczęściach , jakie zamierzam sprowadzić na nich , nawrócą się każdy ze swego przewrotnego postępowania , tak że będę mógł odpuścić ich występki i grzechy ». Zawołał więc Jeremiasz Barucha , syna Neriasza , a Baruch spisał pod dyktando Jeremiasza na zwoju do pisania wszystkie słowa Pana , jakie On powiedział do niego . Następnie Jeremiasz polecił Baruchowi : « Mam zakaz i nie mogę wchodzić do domu Pańskiego . Idź więc ty i odczytaj słuchającemu ludowi w świątyni , w dzień postu , słowa Pańskie ze zwoju , który zapisałeś pod moje dyktando . Czytaj także wszystkim słuchającym mieszkańcom Judy przychodzącym ze swych miast ! Może skierują swe błaganie przed oblicze Pana i nawrócą się każdy ze swego przewrotnego postępowania . Wielki jest bowiem gniew i zapalczywość , jakimi Pan grozi temu ludowi ». I postąpił Baruch , syn Neriasza , zgodnie ze wszystkimi poleceniami proroka Jeremiasza , czytając w świątyni słowa Pańskie ze zwoju . Zdarzyło się , że w piątym roku [ panowania ] Jojakima , syna Jozjasza , króla judzkiego , w dziewiątym miesiącu zwołano na post przed Panem cały lud Jerozolimy i cały lud , który przychodził z miast judzkich do Jerozolimy . Wtedy odczytał Baruch z księgi słuchającemu ludowi słowa Jeremiasza w domu Pańskim , w sali Gemariasza , syna Szafana , kanclerza , na górnym dziedzińcu u wejścia do Bramy Nowej domu Pańskiego . Usłyszał zaś Micheasz , syn Gemariasza , syna Szafana , wszystkie słowa Pańskie z księgi . I zszedł do domu królewskiego , do komnaty kanclerza . Siedzieli tam wszyscy przywódcy : Eliszama , kanclerz , Delajasz , syn Szemajasza , Elnatan , syn Akbora , Gemariasz , syn Szafana , Sedecjasz , syn Chananiasza , i pozostali dostojnicy . Oznajmił im Micheasz wszystkie słowa , jakie słyszał , gdy Baruch czytał z księgi słuchającemu ludowi . Do Barucha więc wszyscy przywódcy posłali Judiego , syna Netaniasza , syna Szelemiasza , syna Kusziego , by mu powiedział : « Weź do ręki zwój , z którego czytałeś ludowi , i chodź !» I wziął Baruch , syn Neriasza , zwój do ręki i przyszedł do nich . Powiedzieli zaś do niego : « Usiądź , proszę , i przeczytaj nam !» Czytał więc Baruch wobec nich . Gdy usłyszeli wszystkie słowa , przelękli się i mówili jeden do drugiego : « Musimy zawiadomić króla o całym tym zdarzeniu ». Zapytali nadto Barucha : « Powiedz nam , proszę , jak napisałeś wszystkie te słowa ? Pod jego dyktando ?» Baruch zaś odpowiedział im : « Własnymi ustami dyktował mi wszystkie te słowa , a ja zapisywałem atramentem w księdze ». Przywódcy powiedzieli do Barucha : « Idź , ukryjcie się , ty i Jeremiasz , a niech nikt nie wie , gdzie jesteście !» Następnie udali się na dziedziniec pałacu do króla . Zwój pozostawili w komnacie kanclerza Eliszamy , a króla powiadomili o całej tej sprawie . Król posłał Judiego , by przyniósł zwój . Judi więc zabrał go z komnaty kanclerza Eliszamy i czytał go w obecności króla i w obecności wszystkich dostojników , stojących przy królu . Król przebywał w rezydencji zimowej [ jak zwykle ] w dziewiątym miesiącu , a naczynie z rozżarzonymi węglami płonęło przed nim . Gdy Judi przeczytał trzy lub cztery kolumny , odcinał je król nożem pisarskim i rzucał do ognia , który był w naczyniu , dopóki cały zwój nie spłonął w ogniu , który był w naczyniu . Król i wszyscy jego dworzanie słysząc te słowa nie przelękli się ani nie rozdarli swoich szat . Elnatan jednak , Delajasz i Gemariasz nalegali na króla , by nie palił zwoju . Lecz ich nie usłuchał . I rozkazał król Jerachmeelowi , synowi królewskiemu , Serajaszowi , synowi Azriela , i Szelemiaszowi , synowi Abdeela , pochwycić Barucha , sekretarza , oraz proroka Jeremiasza . Ukrył ich jednak Pan . Po spaleniu przez króla zwoju ze słowami , jakie Baruch spisał pod dyktando Jeremiasza , skierował Pan do Jeremiasza następujące słowo : « Weź sobie inny zwój i spisz w nim wszystkie poprzednie słowa , jakie były w pierwszym zwoju , spalonym przez Jojakima , króla judzkiego . O Jojakimie zaś , królu judzkim , powiesz : To mówi Pan : Spaliłeś ten zwój , mówiąc : " Dlaczego napisałeś w nim : na pewno przyjdzie król babiloński , zniszczy ten kraj i ogołoci go z ludzi i zwierząt ?" Dlatego to mówi Pan o Jojakimie , królu judzkim : Nie będzie miał potomka , który by zasiadał na tronie Dawida . Zwłoki jego będą wystawione na upał dnia i na chłód nocy . Ukarzę go , jego potomstwo oraz jego dworzan za ich grzechy i sprowadzę na nich , na mieszkańców Jerozolimy i na wszystkich mieszkańców Judy całe nieszczęście , jakie zapowiedziałem na nich za to , że Mnie nie słuchali ». Jeremiasz wziął inny zwój , dał go Baruchowi , synowi Neriasza , który spisał w nim pod dyktando Jeremiasza wszystkie słowa księgi , jaką spalił Jojakim , król judzki . Nadto zostały dodane liczne dalsze słowa podobne do tamtych .
Rok 605/604, a więc okres gdy Nabuchodonozor przebywał w Palestynie.
Prawdopodobnie zakazano Jeremiaszowi wstępu do świątyni po zajściu opisanym w
, a może i
.
Chodziło o post związany z jakąś klęską żywiołową (suszą?) lub niebezpieczeństwem.
Zob. przypis do
Spodziewali się gwałtownego gniewu króla, a dla Proroka i jego sekretarza kary śmierci (por.
). Jeremiasz miał wśród dygnitarzy wielu zwolenników, brat zaś Barucha Serajasz piastował wysoki urząd dworski i brał udział w dyplomatycznej podróży króla do Babilonu.
Listopad/grudzień.
pisano w kolumnach.
potępienia faktu spalenia słowa Bożego przez króla.
Tj. członkowi rodziny królewskiej.
