A gdy to usłyszeli ci , którzy byli jeszcze w namiotach , zdumieli się wobec tego zdarzenia . Ogarnął ich lęk i drżenie , i nie było człowieka stojącego obok swego sąsiada , ale uciekali wszyscy po wszystkich drogach na dolinie i na górze . Także i ci , którzy obozowali na wzgórzach wokoło Betulii , rzucili się do ucieczki . Wtedy to dopiero synowie Izraela , każdy mąż zdolny do walki , rzucili się na nich . A Ozjasz wysłał posłów do Baitomestaim , do Bebai , Chobai i Kola , i na całą ziemię Izraela , aby zawiadomili o tym , co się stało , i aby wszyscy ruszyli na nieprzyjaciół , i rozgromili ich . Skoro tylko Izraelici to usłyszeli , wszyscy jednomyślnie uderzyli na nich i ścigali ich aż po Chobę . Przybyli także mieszkańcy Jerozolimy i wszyscy z krainy górskiej , ponieważ ich też powiadomiono o tym , co się stało w obozie ich wrogów . Także Gileadczycy i Galilejczycy uderzyli na nich z wielką siłą z boku i ścigali ich , aż przybyli do Damaszku i w jego okolice . Inni mieszkańcy Betulii napadli na obóz asyryjski , zabrali z niego łupy i bardzo się wzbogacili . Ci zaś Izraelici , którzy powrócili z pogromu , zawładnęli tym , co jeszcze pozostało . Wioski i osiedla w górach i na dolinie zdobyły wielkie łupy . Było ich bowiem ogromne mnóstwo . Arcykapłan dziękuje Judycie A arcykapłan Joakim i Rada Starszych Izraela , która mieszka w Jerozolimie , przybyli obejrzeć dobrodziejstwa , które Pan wyświadczył Izraelowi , oraz zobaczyć Judytę i złożyć jej życzenia pokoju . A gdy przyszli do niej , wszyscy jednomyślnie wysławiali ją i mówili : « Tyś wywyższeniem Jeruzalem , tyś chlubą wielką Izraela , tyś wielką dumą naszego narodu . Tyś wszystko to ręką swoją uczyniła , dobrze zasłużyłaś się Izraelowi , i spodobało się to Bogu . Niech cię Pan Wszechmogący błogosławi na wieczne czasy !» A cały lud odpowiedział : « Niech tak będzie !» A cały naród łupił jeszcze obóz przez trzydzieści dni . Judycie dali namiot Holofernesa , wszystkie jego srebrne naczynia , łoża , miednice i wszystkie jego sprzęty . A ona przyjęła to , nałożyła na swego muła , zaprzęgła swoje wozy i załadowała to wszystko na nie . Zgromadziły się też wszystkie kobiety izraelskie , aby ją zobaczyć , i błogosławiły ją , i tańczyły wokół niej , a ona wzięła w ręce gałązki i podała kobietom , które jej towarzyszyły . Potem uczyniły sobie wieńce oliwne , ona i jej towarzyszki . I tańcząc szła przed całym ludem , prowadząc ze sobą wszystkie kobiety . Przyłączyli się też do nich wszyscy mężowie izraelscy i uzbrojeni , z wieńcami na głowach , i śpiewali głośno hymny . Pieśń dziękczynna Judyty Judyta rozpoczęła przed całym Izraelem tę pieśń pochwalną , a lud cały wtórował jej w tym wychwalaniu .
Zob. przypis do
.
"Choba" - identyczne z miastem wzmiankowanym z
. Prawdopodobnie leżało na północ od Damaszku. "Z krainy górskiej...", tj. z Judei.
Liturgia stosuje te słowa do Matki Zbawiciela.
Wlg dodaje: "Ponieważ okazałaś się dzielną, a serce twoje jest pełne męstwa. Dochowałaś też czystości i nie znałaś innego mężczyzny po śmierci twego męża, dlatego umocniła cię ręka Boża i będziesz błogosławiona na wieki".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga