Sale dodatkowe Następnie wyprowadził mnie na dziedziniec zewnętrzny po stronie północnej i zawiódł mię do sali , która leżała naprzeciw odgrodzonego miejsca , oraz budynku po stronie północnej . Długość jego wynosiła sto łokci , szerokość pięćdziesiąt łokci . Naprzeciw dwudziestu bram w dziedzińcu wewnętrznym oraz naprzeciw kamiennego podwyższenia w dziedzińcu zewnętrznym były galerie jedna wzdłuż drugiej na trzech piętrach . A przed salami była galeria szerokości dziesięciu łokci w stronę wnętrza i długości stu łokci , a drzwi położone były po stronie północnej . Sale górne były węższe od dolnych i średnich , gdyż galerie zajmowały część przestrzeni . Były one bowiem trzypiętrowe i nie miały kolumn takich , jak kolumny dziedzińców , dlatego były one węższe w porównaniu z dolnymi i średnimi . A mur , który biegł na zewnątrz równolegle do sal w kierunku zewnętrznego dziedzińca naprzeciw sal , miał długość wynoszącą pięćdziesiąt łokci . Albowiem długość sal , które leżały przy dziedzińcu zewnętrznym , wynosiła pięćdziesiąt łokci , a tamtych przed główną budowlą - sto łokci . Poniżej tych sal było dojście od wschodu , jeśli się przychodziło z dziedzińca zewnętrznego . Na szerokość muru dziedzińca , w kierunku południowym przed miejscem odgrodzonym i przed budynkiem , były sale . Była przed tym galeria , a była ona podobna do sal , które leżały ku północy , zarówno co do długości , jak i co do szerokości , ze wszystkimi ich wyjściami , urządzeniami oraz bramami . Wejścia do sal południowych były jak wejścia do sali pierwszej . I rzekł do mnie : « Sale północne oraz sale południowe , które leżą przed miejscem odgrodzonym , są to święte sale , gdzie kapłani , którzy mają prawo zbliżać się do Pana , mają jeść najświętsze dary , tam mają oni składać najświętsze dary , ofiarę z pokarmów , ofiary zadośćuczynienia oraz ofiarę przebłagania , albowiem miejsce to jest święte . A jeśli kapłani powracać będą [ od ołtarza ], to nie powinni wychodzić z przybytku do zewnętrznego dziedzińca , ale mają tu złożyć swe szaty , w których sprawowali swą służbę , albowiem są one święte , i mają włożyć na siebie szaty inne , i dopiero potem zbliżyć się do miejsca przeznaczonego dla ludu ». Pomiary dziedzińca A kiedy ukończył mierzenie wewnętrznych budynków świątyni , wyprowadził mnie na zewnątrz ku bramie zwróconej w kierunku wschodnim i zmierzył wszystko dokoła . Zmierzył stronę wschodnią prętem do mierzenia - pięćset łokci . Potem [ zwrócił się ] i zmierzył stronę północną - pięćset łokci - przy pomocy pręta do mierzenia . [ I zwrócił się ], i zmierzył stronę południową , i zmierzył - pięćset łokci - za pomocą pręta do mierzenia . Zwrócił się i zmierzył stronę zachodnią - pięćset łokci - za pomocą pręta do mierzenia . Mierzył po czterech bokach , wokół których biegł mur , długi na pięćset łokci i szeroki na pięćset łokci , by oddzielić święte od nieświętego .
Opuszczono dalszą skażoną część tego wiersza, którą inni odtwarzają: "Po jednej bramie było na początku każdej galerii, naprzeciw położonego na wschód miejsca odgrodzonego, przez które się wchodzi".
