Ponowny opis chwały Bożej Następnie patrzyłem , a oto nad sklepieniem , rozpościerającym się nad głowami cherubów , było coś jakby szafir , a z wyglądu było podobne do tronu . Potem On rzekł tak do owego męża , odzianego w lnianą szatę : « Wejdź pomiędzy koła pod cherubami , a napełniwszy swe dłonie ognistym węglem z miejsca między cherubami , rozrzuć go po mieście !» I wszedł tam na moich oczach . A cheruby stały po prawej stronie świątyni , gdy ów mąż tam wchodził , obłok zaś napełnił dziedziniec wewnętrzny . Następnie chwała Pańska podniosła się znad cheruba do progu świątyni , świątynia zaś napełniła się obłokiem , a dziedziniec był pełen blasku chwały Pańskiej . Rozległ się szum skrzydeł cherubów aż na dziedzińcu zewnętrznym , podobny do głosu Boga Wszechmogącego , gdy przemawia . A gdy owemu mężowi , odzianemu w lnianą szatę , dał taki rozkaz : « Weź ognia spomiędzy kół , spomiędzy cherubów !», on tam poszedł i stanął obok koła . Wówczas jeden z cherubów wyciągnął rękę w kierunku ognia , znajdującego się pomiędzy cherubami , a wziąwszy go , położył na dłonie człowieka , ubranego w lnianą szatę . Ten wziął go i wyszedł . Pod skrzydłami zaś cherubów pojawiło się coś na kształt ręki ludzkiej . I patrzyłem , a oto przy boku cherubów znajdowały się cztery koła : po jednym kole obok każdego cheruba , a koła te z wyglądu miały połysk jakby tarsziszu . Wyglądały zaś tak , jakby każde z czterech miało ten sam kształt , jakby jedno koło znajdowało się w drugim . A gdy się posuwały , posuwały się w czterech swoich kierunkach ; nie odwracały się , gdy się posuwały , ale posuwały się w tym kierunku , dokąd prowadziła je głowa , posuwały się za nią i nie odwracały się , gdy się posuwały . Ich całe ciało - plecy , ręce , skrzydła i koła u wszystkich czterech - było wypełnione dokoła oczami . Słyszałem , że kołom została nadana nazwa galgal . Każda istota miała po cztery oblicza : pierwsze było obliczem wołu , drugie obliczem człowieka , trzecie obliczem lwa , a czwarte obliczem orła . A cheruby się podniosły ; była to ta sama istota , którą widziałem nad rzeką Kebar . Gdy cheruby chodziły , poruszały się także przy ich boku koła ; a gdy cheruby podnosiły swe skrzydła , aby się unieść z ziemi , koła nie odrywały się od ich boku . A gdy cheruby się zatrzymywały , także one się zatrzymywały , a gdy się podnosiły , to podnosiły się także i one razem z nimi , ponieważ był w nich duch istoty żywej . Chwała Pańska opuszcza świątynię A chwała Pańska odeszła od progu świątyni i zatrzymała się nad cherubami . Cheruby rozwinęły skrzydła i uchodząc uniosły się z ziemi na moich oczach , a koła z nimi . Zatrzymały się w wejściu wschodniej bramy świątyni Pańskiej , a chwała Boga izraelskiego spoczywała nad nimi u góry . Była to ta sama istota żywa , którą pod Bogiem izraelskim oglądałem nad rzeką Kebar , i poznałem , że były to cheruby . Każdy miał po cztery oblicza i cztery skrzydła , a pod skrzydłami coś w rodzaju rąk ludzkich . Wygląd ich twarzy był podobny do tych samych twarzy , które widziałem nad rzeką Kebar . Każdy poruszał się prosto przed siebie .
Tzn. Pan Bóg.
Inni tłum.: "chryzolitu".
Tj. "zestaw kół" lub "wir", wyżej (
) oznacza "koła".
"Wołu" - inni popr.: "cheruba". "Orła" - por.
.
Zob. 1 [-]
].
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga