Skuteczność modlitwy Jozafata Potem Moabici i Ammonici , a z nimi część spośród Meunitów , wtargnęli , aby walczyć przeciw Jozafatowi . Przyniesiono wówczas Jozafatowi wiadomość następującą : « Powstało przeciw tobie z drugiej strony morza , z Edomu , wielkie wojsko i jest już teraz w Chaseson-Tamar , to jest w Engaddi ». Przerażony Jozafat zwrócił się o pomoc do Pana . Ogłosił też post w całej ziemi judzkiej . Zebrali się więc mieszkańcy Judy , aby prosić Pana , o pomoc . Przybyli zaś z każdego miasta Judy , aby błagać Pana . Stanął wówczas Jozafat pośrodku zgromadzenia ludu z Judy i z Jerozolimy w świątyni , przed nowym dziedzińcem , i rzekł : « Panie , Boże naszych ojców , czy to nie Ty jesteś Bogiem w niebie , i czyż nie Ty rządzisz w każdym królestwie pogan ? W Twoim to ręku jest siła i moc . Nie ma takiego , który by z Tobą mógł się mierzyć . Czy to nie Ty , Boże nasz , wygnałeś mieszkańców tej ziemi przed Twoim ludem , Izraelem , i dałeś ją na wieki potomstwu Abrahama , Twego przyjaciela ? Zamieszkali w niej i zbudowali w niej świątynię dla Twego imienia , mówiąc : " Jeśli spadnie na nas nieszczęście , miecz karzący , zaraza albo głód , staniemy przed tą świątynią i przed Tobą , ponieważ w tej świątyni przebywa Twoje imię , i będziemy wołać do Ciebie w naszym ucisku , wtedy Ty wysłuchasz nas i ocalisz " . Oto teraz Ammonici , Moabici oraz mieszkańcy gór Seir , do których nie dałeś Izraelowi wejść podczas wędrówki z ziemi egipskiej , tak iż ominęli ich i nie zniszczyli , oto jak nam odpłacają : wchodzą do nas , aby nas wypędzić z Twego dziedzictwa , które dałeś nam w posiadanie . Boże nasz , czy nie osądzisz tego ? Jesteśmy bowiem bezsilni wobec tego ogromnego mnóstwa , które na nas napadło . Nie wiemy , co czynić , ale oczy nasze zwracają się ku Tobie ». Stali wówczas przed Panem wszyscy mieszkańcy Judy , także i małe dzieci , ich kobiety i synowie . A wśród zgromadzenia duch Pański spoczął na Jachazjelu , synu Zachariasza , syna Benajasza , syna Jejela , syna Mattaniasza - lewicie spośród potomków Asafa . I rzekł on : « Wszyscy mieszkańcy Judy i Jerozolimy , i ty , królu Jozafacie , słuchajcie uważnie ! Tak do was mówi Pan : Nie bójcie się i nie lękajcie tego wielkiego mnóstwa , albowiem nie wy będziecie walczyć , lecz Bóg . Jutro zejdźcie przeciwko nim ! Oto wstępować będą na wzgórze Sis , a znajdziecie ich na końcu doliny przed pustynią Jeruel . Nie wy będziecie tam walczyć . Jednakże stawcie się , zajmijcie stanowisko , a zobaczycie ocalenie dla was od Pana , o Judo i Jerozolimo ! Nie bójcie się i nie lękajcie ! Jutro wyruszcie im na spotkanie , a Pan będzie z wami !» Jozafat więc upadł na kolana twarzą ku ziemi , i wszyscy mieszkańcy Judy i Jerozolimy padli przed Panem , aby Go uczcić . Wówczas lewici spośród synów Kehatytów i Korachitów poczęli wielbić Pana , Boga Izraela , donośnym i wysokim głosem . Wczesnym rankiem powstali i ruszyli ku pustyni Tekoa . Gdy ruszali , stanął Jozafat i rzekł : « Mieszkańcy Judy i Jerozolimy , posłuchajcie mnie : Zaufajcie Panu , Bogu waszemu , a ostaniecie się , zaufajcie Jego prorokom , a będzie się wam powodziło ». Potem , poradziwszy się ludu , ustanowił śpiewaków dla Pana , by idąc w świętych szatach przed zbrojnymi wysławiali Go śpiewając : Wysławiajcie Pana , albowiem na wieki jest Jego łaskawość . W czasie kiedy rozpoczęli wznosić okrzyki radości i uwielbienia , Pan zastawił zasadzkę na Ammonitów , Moabitów i mieszkańców góry Seir , wkraczających przeciw Judzie , tak iż się wzajemnie pobili . Powstali wówczas Ammonici i Moabici przeciwko mieszkańcom góry Seir , aby ich obłożyć klątwą i wytępić . Gdy zaś tego dokonali z mieszkańcami Seiru , jeden drugiemu pomagał do zguby . Gdy mieszkańcy Judy doszli do miejsca , skąd widać już pustynię , i spojrzeli na to mnóstwo , oto [ zobaczyli ] trupy leżące na ziemi : nikt nie uszedł z życiem . Przystąpił więc Jozafat i jego lud , aby pobrać z nich łupy . Znaleźli wtedy przy nich mnóstwo zdobyczy : bydła , dobytku , szat i kosztownych naczyń . Zdobyli takie łupy , iż nie mogli tego udźwignąć . Trzy dni im zeszły na zbieraniu łupu , był on bowiem wielki . W czwartym zaś dniu zebrali się w Dolinie Beraka , tam bowiem błogosławili Pana , dlatego miejsce to nazwali Doliną Beraka . Następnie wszyscy mężowie z Judy i Jerozolimy , z Jozafatem , na czele , wrócili do Jerozolimy pełni radości , bo Pan uradował ich , uwalniając od nieprzyjaciół . Wkroczyli do Jerozolimy , kierując się ku świątyni Pańskiej , grając na harfach , cytrach i trąbach . Wówczas spadł strach Boży na wszystkie królestwa i kraje , skoro usłyszano , że Pan walczył z wrogami Izraela . Odpoczęło potem królestwo Jozafata i Pan otoczył je zewsząd pokojem . Jozafat więc objął władzę w Judzie . W chwili objęcia rządów miał trzydzieści pięć lat i panował w Jerozolimie dwadzieścia pięć lat . Jego matce było na imię Azuba , córka Szilchiego . Poszedł on drogą swego ojca Asy i nie zboczył z niej ; starając się czynić to , co jest słuszne w oczach Pańskich . Tylko wyżyn nie usunięto , a lud jeszcze nie zwrócił serca ku Bogu swych przodków . Pozostałe zaś czyny Jozafata , od pierwszych do ostatnich , zapisane są w dziejach Jehu , syna Chananiego , i włączone do Księgi Królów Izraela . Król judzki , Jozafat , sprzymierzył się potem z królem izraelskim , Ochozjaszem , który źle postępował . Związał się z nim , aby budować okręty do podróży ku Tarszisz . Budowali wówczas okręty w Esjon-Geber . Prorokował potem Eliezer , syn Dodawiasza z Mareszy , przeciwko Jozafatowi , mówiąc : « Ponieważ sprzymierzyłeś się z Ochozjaszem , zburzy Pan twoje dzieło ». I rozbiły się okręty , tak iż poniechano wyprawy do Tarszisz .
Popr. wg LXX; szczep edomicki - zob.
.
Tekst popr. Hebr.: "Aram".
Por.
wschód od Betlejem i od Jerozolimy.
Inni popr. "zaprzęgów". Tekst wiersza skażony.
Tzn.: "błogosławieństwo".
Określenie ogólne podróży dalekomorskiej.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga