SZYMON Szymon wodzem Szymon dowiedział się , że Tryfon zebrał liczne wojsko w tym celu , aby iść do ziemi judzkiej i zniszczyć ją . Ponieważ zaś widział , że lud jest pełen lęku i bojaźni , udał się do Jerozolimy i zwołał lud , a dodając im odwagi , mówił : « Wy sami wiecie , ile ja , moi bracia i rodzina mojego ojca uczyniliśmy dla Prawa i świątyni , oraz ile było walk i trudów , które ponieśliśmy . Dlatego wszyscy moi bracia zginęli za Izraela . Pozostałem tylko ja sam jeden . Teraz zaś , gdy nadszedł czas wielkich utrapień , bynajmniej nie będę chronił mego życia . Nie jestem bowiem lepszy od swoich braci . Przeciwnie - mścić się będę za swój naród , za świątynię , za żony i dzieci wasze . Wszystkie bowiem narody związały się nienawiścią przeciwko nam i chcą nas zetrzeć ». Gdy lud usłyszał te słowa , na nowo rozpaliła się w nim odwaga i donośnym głosem tak mu odpowiedział : « Ty jesteś naszym wodzem w miejsce swych braci Judy i Jonatana . Prowadź naszą wojnę ! Cokolwiek nam rozkażesz - wykonamy ». Wtedy zebrał on wszystkich ludzi zdolnych do noszenia broni , a potem z wielkim poświęceniem wykończył mury Jerozolimy i wokoło ją obwarował . Do Jafy zaś posłał Jonatana , syna Absaloma , z dość dużym oddziałem wojska . Ten zaś wypędził tych , którzy w niej przebywali , a sam w niej pozostał . Śmierć Jonatana Tryfon razem z licznym wojskiem wyruszył z Ptolemaidy do ziemi judzkiej . Jonatan był z nim jako więzień . Szymon zaś rozłożył swój obóz koło Adidy na brzegu równiny . Gdy Tryfon dowiedział się , że Szymon stanął w miejsce swego brata Jonatana i że zamierza stoczyć z nim bitwę , wysłał do niego poselstwo z oznajmieniem : « Zatrzymaliśmy twego brata Jonatana w sprawie pieniędzy , które z racji swego urzędu był winien królewskiej kasie . Prześlij więc teraz sto talentów srebra i dwóch spośród jego synów jako zakładników , aby przypadkiem po uwolnieniu nie odstąpił od nas . Wtedy go uwolnimy ». Szymon wiedział , że podstępnie do niego mówią . Posłał jednak pieniądze i chłopców , by wśród ludu nie wzniecić przeciwko sobie wielkiej nienawiści . Mówiliby bowiem : « Zginął dlatego , że nie posłał mu pieniędzy i chłopców ». Posłał więc chłopców i sto talentów , ale tamten złamał swoje słowo i Jonatana nie wypuścił . Potem Tryfon wyruszył z zamiarem wejścia do kraju i zniszczenia go . Przeszli okrężną drogą do Adory . Szymon zaś ze swoim wojskiem zagradzał mu drogę w każdym miejscu , przez które przechodził . Załoga zamku wysłała do Tryfona poselstwo z prośbą , aby przybył do nich przez pustynię i przysłał im żywności . Tryfon całą swoją konnicę przygotował do drogi . Tej nocy jednak spadło bardzo wiele śniegu , do tego stopnia , że z powodu śniegu nie mógł się tam udać . Wyruszył więc i udał się do Gileadu . W pobliżu Baskama zamordował Jonatana i został on tam pochowany . Następnie Tryfon wycofał się i powrócił do swojej krainy . Grobowiec Machabeuszów Szymon rozkazał zabrać kości swego brata Jonatana i pochować go w Modin , mieście swych ojców . Cały Izrael okazywał po nim wielki żal i opłakiwał go przez długi czas . Szymon zaś na grobie swego ojca i swych braci wybudował pomnik tak wysoki , że z daleka można go było zobaczyć - pomnik , który z jednej i drugiej strony był wyłożony ciosowymi kamieniami . Ponadto zaś wystawił siedem piramid , jedną obok drugiej : dla ojca , dla matki i dla czterech braci . Wokoło nich jako ozdobę wybudował wysokie kolumny , a na kolumnach na wieczną pamiątkę umieścił zbroję , obok zaś zbroi wyryto okręty , tak żeby mogli je zobaczyć ci , którzy będą płynęli po morzu . To jest pomnik grobowy , który wybudował w Modin , a który stoi do dnia dzisiejszego . Ogłoszenie niezależności Judei Tryfon zaś używał podstępów w stosunku do młodego króla Antiocha , a potem go zamordował . W jego miejsce sam ogłosił się królem i włożył sobie na głowę diadem Azji , a krajowi przyniósł wielkie nieszczęście . Szymon tymczasem budował w Judei twierdze , umacniał je potężnymi wieżami , wysokimi murami , bramami i zasuwami . W twierdzach składał zapasy żywności . Szymon także dobrał ludzi i posłał ich do króla Demetriusza , aby kraj zwolnił od podatków . Bo czynami Tryfona były tylko grabieże . Król zaś Demetriusz posłał do niego te słowa i dał mu pisemną odpowiedź następującym listem : « Król Demetriusz arcykapłanowi i przyjacielowi królów , Szymonowi , starszyźnie oraz całemu narodowi żydowskiemu - pozdrowienie . Otrzymaliśmy złotą koronę i palmową gałąź , które przysłaliście . Jesteśmy też gotowi zawrzeć z wami całkowity pokój , a także napisać do urzędników , aby nie ściągali z was tego , co już zostało darowane . To wszystko bowiem , co postanowiliśmy w stosunku do was , będzie obowiązywało , i twierdze , które wybudowaliście , będą należały do was . Zapewniamy wam darowanie przeoczeń i wykroczeń aż do dnia dzisiejszego , tak samo zwalniamy was od podatku koronnego , który jeszcze jesteście winni , a jeżeli jeszcze w Jerozolimie są jakieś podatki do zapłacenia , niech już nie będą płacone ! Jeżeli między wami są zdatni do zaciągnięcia się w poczet naszej służby przybocznej , niech się zaciągają ! Pomiędzy nami niech będzie pokój !» W roku więc sto siedemdziesiątym pogańskie jarzmo zostało zdjęte z Izraela , a lud na dokumentach i na umowach zaczął pisać : « W pierwszym roku Szymona , wielkiego arcykapłana , wodza i zwierzchnika Żydów ». Zdobycie Gezer i Akry W tym czasie rozłożył on swój obóz koło Gezer i otoczył je swoim wojskiem . Potem wybudował wieżę oblężniczą i przyprowadził ją pod miasto , w wieży miejskiej zrobił wyłom i zdobył ją . Załoga wieży oblężniczej dostała się do miasta , w mieście więc powstał wielki popłoch . Mieszkańcy miasta razem ze swoimi żonami i dziećmi wchodzili na mury , rozdzierali szaty , krzyczeli i błagali Szymona , żeby im podał prawicę . Mówili : « Postępuj z nami nie według naszych nieprawości , ale według swojego miłosierdzia !» Szymon dał się im ubłagać i nie walczył już przeciwko nim . Wypędził ich jednak z miasta i oczyścił domy , w których znajdowały się bożki , i wtedy dopiero odbył swój wjazd do niego przy śpiewie hymnów i pochwalnych pieśni . Wszelką nieczystość wyrzucił stamtąd , a osiedlił ludzi , którzy zachowywali Prawo . Potem zaś umocnił miasto i wybudował w nim dla siebie mieszkanie . Tym , którzy byli na zamku w Jerozolimie , nie pozwolono utrzymywać żadnych stosunków z krajem , nie pozwolono im kupować ani sprzedawać . Cierpieli więc bardzo wielki głód , a nawet wielu z nich zmarło z głodu . Prosili więc Szymona , żeby im podał prawicę . Podał więc im , ale wypędził ich stamtąd , a zamek oczyścił z wszelkiej nieczystości . Dnia dwudziestego trzeciego miesiąca drugiego roku sto siedemdziesiątego pierwszego weszli do zamku przy śpiewie pieśni , z palmowymi gałęziami w rękach . Grano na harfach , na cymbałach , na lirach , [ śpiewano ] hymny i pieśni , bo wielki nieprzyjaciel został usunięty spośród Izraela . Szymon postanowił , że ten dzień będzie się obchodziło każdego roku z radością . Potem umocnił on świątynną górę , która jest obok zamku , i zamieszkał tam razem ze swoimi ludźmi . Gdy Szymon przekonał się , że jego syn Jan jest już dojrzałym mężczyzną , złożył na niego dowództwo nad wszystkimi wojskami . Mieszkał on w Gezer .
Dziś: Dura, 8 km na południowy zachód od Hebronu.
Akry w Jerozolimie.
Wlg opuszcza: "z powodu śniegu wyruszył i udał się", a stwierdza, że Tryfon nie udał się do Gileadu.
Dziś: Tell Bazuk lub el-Gummeize na północny wschód od jeziora Genezaret.
Grób wolny czekał na Szymona.
Zob. przypis do
.
Zob.
Rok 142 przed Chr.
Posągi bóstw pogańskich.
Wiosną 141 r. przed Chr.
