Ofiary na świątynię Potem król Dawid rzekł do całego zgromadzenia : « Salomon , syn mój , jedyny , którego wybrał Pan , jest młody i wątły , a praca to wielka , gdyż nie dla człowieka jest ten przybytek , ale dla Pana Boga . Wszystkimi siłami swoimi przygotowałem na dom Boga mego złoto na przedmioty złote , srebro - na srebrne , brąz - na brązowe , żelazo - na żelazne , drzewo - na drewniane , onyksy i kamienie do wysadzania , kamienie czarne i różnokolorowe i wszelkiego rodzaju drogie kamienie , a marmurów w obfitości . Co więcej , z miłości dla domu Boga mego oddaję na dom Boga mego skarbiec złota i srebra , jaki posiadam , ponad to wszystko , co już przygotowałem na dom święty ; trzy tysiące talentów złota , złota z Ofiru , i siedem tysięcy talentów srebra oczyszczonego , aby pokryć ściany świątyni ; złoto - na przedmioty złote , srebro - na srebrne i na wszelkie wyroby ręczne artystów . A z was , kto byłby chętny złożyć dzisiaj dar dla Pana ?» Okazali się więc chętnymi naczelnicy rodów , naczelnicy pokoleń izraelskich , tysiącznicy i setnicy , kierownicy robót królewskich . Dali oni na obsługę domu Bożego : złota pięć tysięcy talentów i dziesięć tysięcy darejków , srebra dziesięć tysięcy talentów , miedzi osiemnaście tysięcy talentów , żelaza sto tysięcy talentów . Ci , którzy mieli drogie kamienie , dawali je do skarbca domu Pańskiego na ręce Jechiela Gerszonity . Lud radował się ze swych ofiar dobrowolnych , albowiem ze szczerego serca okazywali hojność w darach dla Pana ; także król Dawid bardzo się radował . Potem Dawid błogosławił Pana wobec całego zgromadzenia i tak mówił : « Bądź błogosławiony , o Panie , Boże ojca naszego , Izraela , na wieki wieków ! Twoja jest , o Panie wielkość , moc , sława , majestat i chwała , bo wszystko , co jest na niebie i na ziemi , jest Twoje ; do Ciebie , Panie , należy królowanie i ten , co głowę wznosi ponad wszystkich . Bogactwo i chwała od Ciebie pochodzą , Ty nad wszystkim panujesz , a w ręku Twoim siła i moc , i ręką Twoją wywyższasz i utwierdzasz wszystko . Teraz więc , Boże nasz , dzięki Ci składamy i wychwalamy przesławne imię Twoje . Czymże ja jestem i czym jest lud mój , żebyśmy Ci mogli ofiarować dobrowolnie te rzeczy ? Albowiem od Ciebie to wszystko pochodzi i co z ręki Twojej mamy , dajemy Tobie . Jesteśmy bowiem pielgrzymami przed Tobą i przychodniami , jak byli wszyscy przodkowie nasi ; dni nasze jak cień na ziemi [ mijają ] bez żadnej nadziei . O Panie , Boże nasz , całe to bogactwo , któreśmy przygotowali , by zbudować dom Tobie i Twemu świętemu imieniu , z ręki Twojej pochodzi i wszystko jest Twoje . Wiem , o Boże mój , że Ty badasz serce i upodobałeś sobie szczerość ; ja też w szczerości serca mojego ofiarowałem dobrowolnie to wszystko , a teraz z radością widzę , że i lud Twój tutaj obecny pospieszył z dobrowolnymi ofiarami dla Ciebie . O Panie , Boże ojców naszych , Abrahama , Izaaka i Izraela , zachowaj to na zawsze jako wyraz myśli i uczuć ludu Twego i skieruj ich serca ku Tobie . A synowi mojemu , Salomonowi , daj serce doskonałe , aby strzegł poleceń , przykazań i praw Twoich i żeby wykonał wszystko i zbudował przybytek , do którego poczyniłem przygotowania ». Potem Dawid rzekł do całego zgromadzenia : « Błogosławcież Pana , Boga waszego ». I błogosławiło całe zgromadzenie Pana , Boga swych przodków , klękając i oddając pokłon do ziemi w hołdzie Panu i królowi . Salomon królem Nazajutrz złożono ofiary dla Pana i ofiarowano całopalenie Panu : tysiąc młodych cielców , tysiąc baranów i tysiąc jagniąt wraz z ofiarami płynnymi i mnóstwem żertw - za całego Izraela . A jedli i pili owego dnia przed Panem , z wielką radością . Po raz drugi obwołali królem Salomona , syna Dawida , i namaścili go w imieniu Pana na władcę , a Sadoka na arcykapłana . Salomon więc zasiadł na tronie Pańskim jako król w miejsce swego ojca , Dawida , i powodziło mu się , a cały Izrael był mu posłuszny . Wszyscy książęta i bohaterowie a nawet synowie króla Dawida poddali się królowi Salomonowi . Pan zaś bardzo wywyższył Salomona w oczach całego Izraela i oblókł go w chwałę królewską , jakiej nie posiadał przed nim żaden król w Izraelu . Koniec życia Dawida Tak Dawid , syn Jessego , królował nad całym Izraelem . A czas panowania nad Izraelem wynosił czterdzieści lat : w Hebronie panował siedem lat , a w Jerozolimie panował trzydzieści trzy lata . Umarł w późnej starości , syty dni , bogactwa i chwały , a Salomon , syn jego , został w jego miejsce królem . A dzieje króla Dawida , pierwsze i ostatnie , były już spisane w Dziejach Samuela " Widzącego ", w Dziejach Natana Proroka i w Dziejach Gada " Widzącego ", wraz z całym królowaniem jego , potęgą i tym wszystkim , co się działo z nim , z Izraelem i ze wszystkimi królestwami krajów .
Inni popr.: "malachitowe".
Zob.
.
Por. 7 [-]
].
Tzn. król. Tak za 8 rkp i Wlg; hebr.: "Tobie przystoi podnosić głowę ponad wszystko".
Dosł.: "Obcymi".
"Przed Panem" - por.
; "namaścili... arcykapłana" - por.
;
(tu skrót myślowy).
Por.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga