Zesłanie Ducha Świętego Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy , znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu . Nagle dał się słyszeć z nieba szum , jakby uderzenie gwałtownego wiatru , i napełnił cały dom , w którym przebywali . Ukazały się im też języki jakby z ognia , które się rozdzieliły , i na każdym z nich spoczął jeden . I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym , i zaczęli mówić obcymi językami , tak jak im Duch pozwalał mówić . Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem . Kiedy więc powstał ów szum , zbiegli się tłumnie i zdumieli , bo każdy słyszał , jak przemawiali w jego własnym języku . « Czyż ci wszyscy , którzy przemawiają , nie są Galilejczykami ?» - mówili pełni zdumienia i podziwu . « Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty ? - Partowie i Medowie , i Elamici , i mieszkańcy Mezopotamii , Judei oraz Kapadocji , Pontu i Azji , Frygii oraz Pamfilii , Egiptu i tych części Libii , które leżą blisko Cyreny , i przybysze z Rzymu , Żydzi oraz prozelici , Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże ». Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli , co myśleć : « Co ma znaczyć ?» - mówili jeden do drugiego . « Upili się młodym winem » - drwili inni . Pierwsze wystąpienie Głowy Kościoła Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem : « Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy , przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów ! Ci ludzie nie są pijani , jak przypuszczacie , bo jest dopiero trzecia godzina dnia , ale spełnia się przepowiednia proroka Joela : W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało , i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze , młodzieńcy wasi widzenia mieć będą , a starcy - sny . Nawet na niewolników i niewolnice moje wyleję w owych dniach Ducha mego , i będą prorokowali . I sprawię dziwy na górze - na niebie , i znaki na dole - na ziemi . Krew i ogień , i kłęby dymu , słońce zamieni się w ciemności , a księżyc w krew , zanim nadejdzie dzień Pański , wielki i wspaniały . Każdy , kto wzywać będzie imienia Pańskiego , będzie zbawiony . Mężowie izraelscy , słuchajcie tego , co mówię : Jezusa Nazarejczyka , Męża , którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami , cudami i znakami , jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was , o czym sami wiecie , tego Męża , który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany , przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście . Lecz Bóg wskrzesił Go , zerwawszy więzy śmierci , gdyż niemożliwe było , aby ona panowała nad Nim , bo Dawid mówił o Nim : Miałem Pana zawsze przed oczami , gdyż stoi po mojej prawicy , abym się nie zachwiał . Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język , także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei , że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu . Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim . Bracia , wolno powiedzieć do was otwarcie , że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie , który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy . Więc jako prorok , który wiedział , że Bóg przysiągł mu uroczyście , iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie , widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza , że ani nie pozostanie w Otchłani , ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi . Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg , a my wszyscy jesteśmy tego świadkami . Wyniesiony na prawicę Boga , otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go , jak to sami widzicie i słyszycie . Bo Dawid nie wstąpił do nieba , a jednak powiada : Rzekł Pan do Pana mego : Siądź po prawicy mojej , aż położę nieprzyjaciół Twoich podnóżkiem stóp Twoich . Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością , że tego Jezusa , którego wyście ukrzyżowali , uczynił Bóg i Panem , i Mesjaszem ». Pierwsze nawrócenie Żydów Gdy to usłyszeli , przejęli się do głębi serca : « Cóż mamy czynić , bracia ?» - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów . « Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych , a weźmiecie w darze Ducha Świętego . Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych , i dla wszystkich , którzy są daleko , a których powoła Pan Bóg nasz ». W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał : « Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia !». Ci więc , którzy przyjęli jego naukę , zostali ochrzczeni . I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz . Życie pierwotnego Kościoła Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie , w łamaniu chleba i w modlitwach . Bojaźń ogarniała każdego , gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów . Ci wszyscy , co uwierzyli , przebywali razem i wszystko mieli wspólne . Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby . Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni , a łamiąc chleb po domach , przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca . Wielbili Boga , a cały lud odnosił się do nich życzliwie . Pan zaś przymnażał im codziennie tych , którzy dostępowali zbawienia .
Lista narodów, które słuchały uczniów Pańskich, została ułożona tak, że Autor wyliczaniu posuwa się ze wschodu coraz bardziej na zachód. Wzmianka o Judei, umieszczona tuż przed Kopadocją, a zaraz po wyliczeniu Żydów, tłumaczy się być może tym, że w pierwotnym tekście zamiast słowa Ioudaia (Judea) znajdował się rzeczownik loudaioi (Judejczycy, Żydzi). Chodziłoby zatem o Żydów mieszkających w Mezopotamii, Kapadocji itp. "Przybysze z Rzymu" - to zapewne obywatele rzymscy rezydujący w Jerozolimie lub Żydzi, którzy na pewien czas tylko przybyli z Rzymu do Palestyny.
Tzn. dziewiąta rano. Wina zaś używano dopiero przy wieczornym posiłku.
. "Ostatnie dni" dotyczą czasów mesjańskich - od narodzenia Chrystusa do Jego przyjścia na Sąd Ostateczny. Wiersze 17 i 18 odnoszą się do początku tego okresu, a pozostałe do jego końca.
Jest to jeden z najstarszych schematów katechezy wczesnochrześcijańskiej. Można go odnaleźć we wszystkich mowach apostolskich w postaci następujących tematów: 1. nawiązanie do konkretnych okoliczności; 2. proklamacja faktu zmartwychwstania; 3. argumentacja z ST; 4. wezwanie do pokuty.
Dosł.: "bóle śmierci".
.
W Jerozolimie na stokach wzgórza Ofel, na Syjonie.
Tzn. z polecenia Jezusa Chrystusa, stosownie do jego godności i dzięki Jego zasługom. Dosłowną formułę chrztu por.
Por. także imię.
Summarium - zob. Wstęp.
Łamanie chleba może oznaczać zarówno zwykłe posiłki, jak i Eucharystię. Wzmianka o modlitwie i równoległe teksty NT przemawiają za Eucharystią.
Wspólnota dóbr była dobrowolna. Nie przyjęła się ona w pierwotnym Kościele na stałe, lecz miała zasięg lokalny.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga