PSALM 53 (52 ) Ps 53 Jest powtórzeniem niemal dosłownym 14 [13 ]; zob. tam przyp.

Powszechne zepsucie

1 Kierownikowi chóru. Na melodię: «Machalat». Pieśń pouczająca. Dawidowa.

2 Mówi głupi w swoim sercu:

«Nie ma Boga».

Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają,

nikt nie czyni dobrze.

3 Bóg spogląda z nieba

na synów ludzkich,

badając, czy jest wśród nich rozumny,

który by szukał Boga.

4 Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni,

nie ma takiego, co dobrze czyni,

nie ma ani jednego.

5 Czyż się nie opamiętają ci, którzy czynią nieprawość,

którzy lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli,

którzy nie wzywają Boga?

6 Tam zadrżeli ze strachu,

gdzie strachu nie było,

albowiem Bóg rozproszył kości tych, co cię oblegli;

okryli się wstydem 53 ,6 Tutaj tekst nieco odmienny od 14 [13 ],5 , skażony i różnie popr.; „wstydem” wg LXX, syr.; TM: „zawstydziłeś ich”., bo Bóg ich odrzucił.

7 Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraela?

Gdy Bóg odmieni los swego narodu,

Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy.