Księga Psalmów
PSALM 47 (46 ) Ps 47 Psalm królewski na cześć Boga, pochodzenia kultowego, o perspektywach eschatologicznych.
Bóg na tronie królewskim
1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.
2 Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie 47 ,2 Por. 98 [97 ],8 ; 2 Krl 11 ,12 .,
wykrzykujcie Bogu radosnym głosem,
3 bo Pan najwyższy, straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
4 On nam poddaje narody
i ludy rzuca pod nasze stopy 47 ,4 Zob. przyp. do 44 [43 ],6 ..
5 Wybiera dla nas dziedzictwo –
chlubę Jakuba, którego miłuje.
6 Wstąpił Bóg wśród radosnych okrzyków,
Pan przy dźwięku trąby 47 ,6 Wiersz łączy perspektywę historyczną (wejście do ziemi Pańskiej, wprowadzenie Arki Przymierza na Syjon – 2 Sm 6 ,15 ) z eschatologiczną (Pan obejmuje przy końcu czasów panowanie nad całą ziemią – Iz 52 ,7 -12 )..
7 Śpiewajcie <naszemu> Bogu, śpiewajcie;
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!
8 Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
9 Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie 47 ,9 Tronem Pańskim jest Arka Przymierza: 99 [98 ],1 ..
10 Połączyli się władcy narodów
z ludem Boga Abrahama.
Bo możni 47 ,10 Dosł.: „tarcze” (84 [83 ],10 ; 89 [88 ],19 ). O zgromadzeniu się obcych władców w okresie eschatologicznym na Syjonie por. Iz 2 ,2 -5 ; 60 ,10n ; Mi 4 ,1nn. świata należą do Boga,
On zaś jest najwyższy.














