PSALM 133 (132 ) Ps 133 Pieśń pielgrzymów (zob. przyp. do 120 [119 ],1 ), typu mądrościowego, zawierająca być może aluzję do wspólnoty między kapłanami i lewitami.

Szczęście płynące ze zgody

1 Pieśń stopni. Dawidowa.

Oto jak dobrze i jak miło,

gdy bracia mieszkają razem;

2 jest to jak wyborny olejek na głowę,

który spływa na brodę,

<brodę Aarona, który spływa

na brzeg jego szaty> 133 ,2 Olejek (z dodatkiem wonności) służył zarówno do namaszczeń codziennych, jak i do użytku liturgicznego; por. Wj 30 ,25 .30 .32 . Namaszczenie „drogocennym olejem” (2 Krl 20 ,13 ) uchodziło za szczególny akt czci; wylany na głowę olejek spływał na brodę i częściowo także na szaty; por. Wj 29 ,7 ; 30 ,30n ; Kpł 8 ,2 .12 ; 21 ,10 . Drugą część w. 2 („brodę Aarona... szaty”) wielu autorów uważa za glosę.

3 jak rosa 133 ,3 „Rosa” – uważano ją za szczególny dar Boży dla spalonej letnim słońcem ziemi (Rdz 27 ,28 ; Pwt 23 ,13 ; Oz 14 ,6 ); „tam” – inni tłum.: „dlatego”. Hermonu, która opada

na górę Syjon;

bo tam udziela

Pan błogosławieństwa,

życia na wieki.