PSALM 130 (129 ) Ps 130 Pieśń pielgrzymów (zob. przyp. do 120 [119 ],1 ), o charakterze pokutnym i motywach lamentacji; por. Ne 1 ,8 -11 .

Z otchłani grzechu ku Bożemu miłosierdziu

1 Pieśń stopni.

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,

2 o Panie, wysłuchaj głosu mego!

Nakłoń swoich uszu

ku głośnemu błaganiu mojemu!

3 Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie,

Panie, któż się ostoi?

4 Ale Ty udzielasz przebaczenia,

aby Ci służono z bojaźnią 130 ,4 Przebaczenie jest wolnym darem łaski Bożej (Ne 9 ,17 ), udzielanym tylko tym, którzy okazują wobec Boga lęk i uległość. W ten sposób, przebaczając, Bóg pomnaża grono bogobojnych, do których należy Psalmista..

5 W Panu pokładam nadzieję,

nadzieję żywi moja dusza,

czeka na Twe słowo.

6 Dusza moja oczekuje Pana

bardziej niż strażnicy świtu,

<bardziej niż strażnicy świtu> 130 ,6 Hebr. powtarza dwukrotnie te słowa (zapewne dittografia)..

7 Niech Izrael wygląda Pana.

U Pana bowiem jest łaska

i w obfitości u Niego odkupienie 130 ,7 Por. Iz 55 ,7 ..

8 On odkupi Izraela

ze wszystkich jego grzechów 130 ,8 Por. Jr 31 ,11 ; Mt 1 ,21 ..