Jezus przed Piłatem 23,1-6 Por. Mt 27,1n.11-14 z przyp.; Mk 15,1-5; J 18,28–19,14.

1 I całe ich zgromadzenie powstało; i poprowadzili Go przed Piłata. 2 Tam zaczęli oskarżać Go: «Stwierdziliśmy, że ten człowiek podburza nasz naród, że odwodzi od płacenia podatków cezarowi i że siebie podaje za Mesjasza-Króla». 3 Piłat zapytał Go: «Czy ty jesteś Królem żydowskim?» Jezus odpowiedział mu: «Tak 23 ,3  Dosł.: „Ty mówisz”.». 4 Piłat więc oświadczył arcykapłanom i tłumom: «Nie znajduję żadnej winy w tym człowieku». 5 Lecz oni nastawali i mówili: «Podburza lud, szerząc swą naukę po całej Judei, od Galilei, gdzie rozpoczął, aż dotąd». 6 Gdy Piłat to usłyszał, zapytał, czy człowiek ten jest Galilejczykiem. 7 A gdy się upewnił, że jest spod władzy Heroda, odesłał Go do Heroda, który w tych dniach również przebywał w Jerozolimie.

Jezus przed Herodem

8 Na widok Jezusa Herod bardzo się ucieszył. Od dawna bowiem chciał Go ujrzeć, ponieważ słyszał o Nim i spodziewał się, że zobaczy jakiś znak^s, zdziałany przez Niego. 9 Zasypał Go też wieloma pytaniami, lecz Jezus nic mu nie odpowiedział. 10 Arcykapłani zaś i uczeni w Piśmie stali i gwałtownie Go oskarżali. 11 Wówczas wzgardził Nim Herod wraz ze swoją strażą; na pośmiewisko kazał Go ubrać w lśniący płaszcz i odesłał do Piłata. 12 W tym dniu Herod i Piłat stali się przyjaciółmi. Przedtem bowiem byli z sobą w nieprzyjaźni.

Jezus ponownie przed Piłatem 23,13-16 Zob. przyp. do 23,1-6.

13 Piłat więc kazał zwołać arcykapłanów, członków Sanhedrynu^s oraz lud 14 i rzekł do nich: «Przywiedliście mi tego człowieka pod zarzutem, że podburza lud. Otóż ja przesłuchałem go wobec was i nie znalazłem w nim żadnej winy w sprawach, o które go oskarżacie. 15 Ani też Herod – bo odesłał go do nas; przecież nie popełnił on nic godnego śmierci. 16 Każę go więc wychłostać i uwolnię».

Jezus odrzucony przez swój naród 23,17-25 Por. Mt 27,15-26 z przyp.; Mk 15,6-15; J 19,15n.

17 <A był obowiązany uwalniać im jednego na święta> 23 ,17  Wiersza tego brak w niektórych rkp lub następuje on po w. 19 .. 18 Zawołali więc wszyscy razem: «Strać tego, a uwolnij nam Barabasza!» 19 Był on wtrącony do więzienia za jakieś rozruchy powstałe w mieście i za zabójstwo. 20 Piłat, chcąc uwolnić Jezusa, ponownie przemówił do nich. 21 Lecz oni wołali: «Ukrzyżuj, ukrzyżuj go!» 22 Zapytał ich po raz trzeci: «Cóż on złego uczynił? Nie znalazłem w nim nic zasługującego na śmierć. Każę go więc wychłostać i uwolnię». 23 Lecz oni nalegali z wielkim wrzaskiem, domagając się, aby Go ukrzyżowano; i wzmagały się ich krzyki. 24 Piłat więc zawyrokował, żeby ich żądanie zostało spełnione. 25 Uwolnił im tego, którego się domagali, a który za bunt i zabójstwo był wtrącony do więzienia; Jezusa zaś zdał na ich wolę.

Droga krzyżowa 23,26-32 Por. Mt 27,31n; Mk 15,20nn; J 19,17.

26 Gdy Go wyprowadzili, zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który wracał z pola. Włożyli na niego krzyż, aby go niósł za Jezusem.

27 A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. 28 Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: «Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! 29 Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: „Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły”. 30 Wtedy zaczną wołać do gór: Padnijcie na nas! i do pagórków: Przykryjcie nas! 23 ,30  Oz 10 ,8 . 31 Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?» 23 ,31  Alegoria: suchym drzewem jest Izrael, zielonym – sam Jezus.

32 Prowadzono też innych dwóch – złoczyńców, aby ich z Nim stracić.

Ukrzyżowanie 23,33n Por. Mt 27,35-39; Mk 15,23-28; J 19,17-20 z przyp.

33 Gdy przyszli na miejsce zwane «Czaszką», ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. 34 <Jezus zaś mówił: «Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią»>. A oni rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając losy 23 ,34  Brak tego zdania w kilku czołowych rkp; „rozdzielili... losy” – Ps 22 [21 ],12 ..

Wyszydzenie na krzyżu 23,35nn Por. Mt 27,39-44; Mk 15,29-37.

35 Lud zaś stał i patrzył. A członkowie Sanhedrynu szydzili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli jest Mesjaszem, Bożym Wybrańcem». 36 Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, 37 mówiąc: «Jeśli ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie».

38 Był także nad Nim napis <w języku greckim, łacińskim i hebrajskim>: «To jest Król żydowski» 23 ,38  Pełny tytuł brzmiał zapewne tak, jak ma J 19 ,19 ..

Nawrócony złoczyńca

39 Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: «Czyż ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». 40 Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? 23 ,40  Zdanie rozmaicie interpretowane. 41 My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». 42 I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». 43 Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś będziesz ze Mną w raju».

Śmierć Jezusa 23,44nn Por. Mt 27,45-50 z przyp.; Mk 15,33-37; J 19,30.

44 Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. 45 Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. 46 Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego 23 ,46  Ps 31 [30 ],6 .. Po tych słowach wyzionął ducha.

Po zgonie Jezusa 23,47nn Por. Mt 27,51-56; Mk 15,38-41.

47 Na widok tego, co się działo, setnik oddał chwałę Bogu, mówiąc: «Istotnie, człowiek ten był sprawiedliwy». 48 Wszystkie też tłumy, które zbiegły się na to widowisko, gdy zobaczyły, co się działo, powracały, bijąc się w piersi. 49 Wszyscy Jego znajomi stali z daleka; a również niewiasty, które Mu towarzyszyły od Galilei, przypatrywały się temu.

Złożenie Jezusa do grobu 23,50-56 Por. Mt 27,57-61; Mk 15,42-47; J 19,38-42.

50 A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. 51 Nie przystał on na ich uchwałę i postępowanie. Pochodził z miasta żydowskiego, Arymatei, i oczekiwał królestwa Bożego. 52 On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. 53 Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. 54 Był to dzień Przygotowania i szabat^s zaczynał jaśnieć 23 ,54  Światłami zapalanymi w wieczór piątkowy..

55 Były przy tym niewiasty, które z Nim przyszły z Galilei. Obejrzały grób i w jaki sposób zostało złożone ciało Jezusa. 56 Po powrocie przygotowały wonności i olejki; lecz zgodnie z przykazaniem zachowały spoczynek w szabat 23 ,56  Zob. Wj 12 ,16 ; 20 ,10 ; Kpł 23 ,8 ..