Grzech Judy

1 «Grzech Judy jest zapisany

żelaznym rylcem,

wyryty diamentowym ostrzem

na tablicach 17 ,1  „Tablicach” – niewątpliwe nawiązanie do Dekalogu (Wj 32 ,15 n); „ołtarzy” – grzech Izraelitów jest trwałą skazą, której nie zdołają zmyć zewnętrzne obrzędy pokutne. ich serc

i na rogach waszych ołtarzy,

2 jako pomnik ich synów, ich ołtarzy,

ich aszer^s przy zielonych drzewach,

na wysokich pagórkach.

3 Góro moja na równinie 17 ,3  Jerozolima; por. 21 ,13 .,

twój dobytek i wszystkie twe skarby wydam na grabież,

jako zapłatę za wszystkie twe grzechy,

popełnione w twych granicach.

4 Będziesz musiała się wyrzec

dziedzictwa swego, które ci dałem.

Będziesz w niewoli u twoich wrogów

w ziemi, której nie znasz.

Albowiem rozpaliliście ogień mojego gniewu –

będzie on płonął na wieki».

Wskazania religijno-moralne

5 Tak mówi Pan:

«Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku

i który w ciele^s upatruje swą siłę,

a od Pana odwraca swe serce.

6 Jest on podobny do dzikiego krzewu na stepie,

nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście;

wybiera miejsca spalone na pustyni,

ziemię słoną i bezludną.

7 Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu,

i Pan jest jego nadzieją.

8 Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą,

co swe korzenie puszcza ku strumieniowi;

nie obawia się, gdy nadejdzie upał,

bo zachowa zielone liście;

także w roku posuchy nie doznaje niepokoju

i nie przestaje wydawać owoców 17 ,8  Por. Ps 1 ,3 ..

9 Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne

i niepoprawne – któż je zgłębi? 17 ,9  Sentencja typu mądrościowego.

10 Ja, Pan, badam serce

i doświadczam nerki^s,

bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania,

według owoców jego uczynków.

11 Kuropatwa wysiaduje jajka, których nie zniosła 17 ,11  „Zniosła” – popularne przeświadczenie o zwyczajach kuropatwy, zresztą błędne; „głupcem” – por. Łk 12 ,20 .;

podobnie czyni ten, kto zbiera w nieuczciwy sposób bogactwa:

pośrodku dni swoich musi je opuścić

i gdy nadejdzie jego koniec, okazuje się głupcem».

Pan i odstępcy

12 Tronem chwały, wzniesionym od początku,

jest miejsce naszej świątyni.

13 Nadziejo Izraela, Panie!

Wszyscy, którzy Cię opuszczają, będą zawstydzeni.

Ci, którzy oddalają się od Ciebie, będą zapisani na ziemi 17 ,13  Tj. nietrwale; zob. także J 8 ,6 . Pierwszy podmuch wiatru niszczy taki zapis; jedynie zapisanie w „księdze Bożej” gwarantuje życie; por. Wj 32 ,32 n; Ps 69 [68 ],29 ; Iz 4 ,3 .,

bo opuścili źródło żywej wody, <Pana>.

Modlitwa Jeremiasza o wytrwałość

14 Uzdrów mnie, Panie, bym się stał zdrowy;

ratuj mnie, bym doznał ratunku.

Ty bowiem jesteś moją chlubą.

15 Oto oni, którzy mi mówią:

«Gdzie jest słowo Boże?

Niechże się wypełni!» 17 ,15  Sarkastyczne powątpiewanie o prawdziwości gróźb Jeremiasza, graniczące z bluźnierstwem.

16 Ale ja nie wołałem

do Ciebie o nieszczęście

ani nie pragnąłem dnia zagłady.

Ty wiesz; to, co wyszło z moich ust,

jest zupełnie jawne przed Tobą.

17 Nie bądź dla mnie postrachem,

Ty, moja ucieczko w dniu nieszczęścia!

18 Moi prześladowcy niech zostaną zawstydzeni,

lecz mnie niech nie spotka hańba!

Niech ich lęk ogarnie,

lecz nie mnie!

Ześlij na nich dzień nieszczęsny,

zgładź ich, zgładź po dwakroć! 17 ,18  Zob. przyp. do 12 ,3 .

Święcenie szabatu

19 Tak mówi Pan do mnie: «Idź, stań w bramie^s synów narodu, przez którą wchodzą i wychodzą królowie judzcy, oraz we wszystkich bramach Jerozolimy 20 i mów do nich: Słuchajcie słowa Pańskiego, królowie judzcy, cały Judo i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy przechodzący przez te bramy! 21 Tak mówi Pan: Strzeżcie się – jeśli wam życie miłe – by nie nosić rzeczy ciężkich w dzień szabatu^s ani nie wnosić ich przez bramy Jerozolimy. 22 Nie wynoście żadnych ciężarów ze swych domów w dzień szabatu ani nie wykonujcie żadnej pracy, lecz raczej święćcie dzień szabatu, jak nakazałem waszym przodkom 17 ,22  Por. np. Wj 31 ,12 -17 .. 23 Ale oni nie słuchali ani nie nakłonili ucha, lecz uczynili twardym kark, odmawiając posłuszeństwa i odrzucając pouczenie. 24 Jeżeli okażecie mi pełne posłuszeństwo – wyrocznia^s Pana – jeśli nie będziecie wnosić żadnego ciężaru przez bramy miasta w dzień szabatu i jeśli będziecie święcić dzień szabatu, nie wykonując w nim żadnej pracy, 25 będą wchodzić przez bramę miasta królowie <i książęta> zasiadający na tronie Dawida. Będą wjeżdżać na wozach i koniach, oni, ich dostojnicy, mężowie judzcy i mieszkańcy Jerozolimy, a miasto to będzie zamieszkałe na wieki.

26 I przyjdą z miast judzkich, z okolic Jerozolimy, z ziemi Beniamina, z Szefeli^s, z gór i z południa, przynosząc ofiary całopalne, krwawe, pokarmowe, kadzidło i ofiary dziękczynne do domu Pańskiego. 27 A jeżeli Mnie nie posłuchacie, by święcić dzień szabatu, by się powstrzymać od noszenia ciężaru, gdy wchodzicie bramami Jerozolimy w dzień szabatu, rozpalę gniew w jej bramach i pochłonie pałace Jerozolimy, i nie zgaśnie».