MOWY PRZECIW OBCYM NARODOM

Proroctwa przeciw Egiptowi

46

1 Słowo Pańskie, które zostało skierowane do proroka Jeremiasza o narodach:

2 O Egipcie, o wojsku faraona Neko, króla egipskiego, które się znajdowało nad rzeką Eufrat, w Karkemisz, a które pobił Nabuchodonozor, król babiloński, w czwartym roku 46 ,2  Tj. w 605  r. przed Chr.; por. 2  Krl 23 ,29 .33n . Następne wiersze zawierają ironiczną elegię na klęskę wojsk egipskich. [panowania] króla judzkiego, Jojakima, syna Jozjasza.

3 «Przygotujcie puklerz i tarczę,

ruszajcie do boju!

4 Zakładajcie koniom uprząż

i dosiadajcie rumaków!

Stańcie w szeregu w hełmach,

ostrzcie włócznie,

przywdziewajcie pancerze!

5 Co ja widzę?

Pełni są przerażenia,

ustępują, cofając się.

Ich bohaterowie pobici,

uciekają w popłochu,

nie oglądając się.

Trwoga dokoła 46 ,5  Zob. przyp. do Ps 31 [30 ],14 .

– wyrocznia^s Pana!

6 Nie zdoła umknąć najzwinniejszy

ani zbiec najsilniejszy;

na północy, nad brzegiem rzeki Eufrat,

chwieją się i upadają.

7 Kim jest ten, co się podnosi jak Nil,

a wody jego pienią się jak potoki?

8 Egipt się podnosi jak Nil,

a wody [jego] pienią się jak potoki,

gdy mówi: Wzbiorę, pokryję ziemię,

zniszczę miasto i jego mieszkańców!

9 Wspinajcie się, konie!

Pędźcie, rydwany!

Ruszajcie, wojownicy,

Kuszyci^s i Putyci 46 ,9  Ludy mieszkające na terenie dzisiejszej Libii w Afryce.

trzymający tarcze

i Ludyjczycy

naciągający łuki!

10 A dzień ten jest dla Pana, Boga Zastępów^s,

dniem odwetu, by się mógł pomścić na swoich wrogach.

Miecz pochłonie, nasyci się

i ugasi pragnienie ich krwią,

albowiem rzeź to ofiarna

dla Pana, Boga Zastępów,

w ziemi północy,

nad Eufratem.

11 Wejdź do Gileadu^s i przynieś balsam,

Dziewico, Córo Egiptu!

Daremnie mnożysz lekarstwa,

nie ma dla ciebie uzdrowienia.

12 Usłyszały narody o twej hańbie,

ziemia się napełniła twoim bolesnym wołaniem.

Jeden wojownik potknął się o drugiego,

obaj razem upadli».

13 Słowo, które skierował Pan do proroka Jeremiasza o najeździe Nabuchodonozora, króla babilońskiego, w celu pokonania Egiptu 46 ,13  Trudno powiedzieć, o jakiej wyprawie myśli Jeremiasz. Nie chodzi zapewne o najazd z 601 /600  r. przed Chr., kiedy Nabuchodonozor mimo pewnych sukcesów musiał się wycofać z Egiptu; prorok zapowiada raczej zwycięską kampanię z 568 /567  r.:

14 «Głoście w Egipcie, obwieszczajcie w Migdol!

Niech usłyszą w Nof^s i Tachpanches!

Mówcie: Stań w szeregu, bądź gotów,

albowiem miecz pochłonie

wszystko dokoła ciebie.

15 Dlaczego został powalony twój Apis? 46 ,15  W Memfis czczono jako boga byka Apisa, symbol mocy. Być może jest to także aluzja do faraona.

Nie zdołał się utrzymać,

bo Pan go popchnął.

16 Coraz częściej się chwieje,

aż wreszcie pada.

Wtedy mówi jeden do drugiego:

Wstańmy i wracajmy do naszego narodu,

do naszej ojczystej ziemi

z dala od niszczycielskiego miecza.

17 Nazwijcie faraona, króla egipskiego, imieniem:

„Wrzawa po właściwym czasie” 46 ,17  Może Jeremiasz nawiązuje tu do hałaśliwej, lecz bezskutecznej interwencji Chofry na rzecz oblężonej Jerozolimy z 587 /586  r..

18 Na moje życie – wyrocznia Króla –

Pan Zastępów Jego imię^s,

naprawdę przyjdzie on 46 ,18  Tzn. nieprzyjaciel. Obie góry są symbolami potężnej woli Bożej. jak Tabor między górami

i jak Karmel wśród morza.

19 Przygotuj sobie tłumoki na wygnanie,

Mieszkanko – Córo Egiptu!

Nof bowiem zostanie obrócone w pustkowie,

spalone i wyludnione.

20 Przepiękną jałowicą jest Egipt,

lecz ściga ją bąk z północy.

21 Także jego najemnicy w 46 ,20  Nabuchodonozor.kraju

są jakby tucznymi cielcami.

Albowiem oni się również odwrócą,

uciekną razem, nie wytrzymają.

Nadchodzi bowiem dzień ich nieszczęścia,

czas ich kary.

22 Jego głos jest podobny

do syku węża;

idą bowiem oni z mocą,

uzbrojeni w siekiery,

zdążają przeciw niemu

podobni do drwalów.

23 Ścinają jego las – wyrocznia Pana – 46 ,21  Dosł.: „w jej środku”.

był bowiem niedostępny.

Liczniejsi są od szarańczy,

tak że nie można ich zliczyć.

24 Okryta hańbą jest Córa Egiptu,

wydana w ręce narodu z północy».

25 Pan Zastępów, Bóg Izraela, mówi: «Oto ukarzę Amona w No 46 ,25  Czyli w Tebach, gdzie czczono boga Amona., faraona, Egipt i jego bóstwa oraz jego królów, faraona i tych, co w nim pokładają ufność. 26 Wydam ich zatem w ręce tych, co nastają na ich życie, w ręce Nabuchodonozora, króla babilońskiego, i w ręce jego sług. Później jednak będzie on zamieszkały jak przedtem 46 ,26  Przepowiednie przeciw obcym narodom kończą się, podobnie jak wiele proroctw przeciw Izraelowi i Judzie, akcentem pomyślnym. – wyrocznia Pana.

27   46 ,27n Por. 30 ,10n . Ty się jednak nie bój, sługo mój, Jakubie,

nie lękaj się, Izraelu,

albowiem Ja cię wybawię z dalekiego kraju,

twoje potomstwo z ziemi jego wygnania.

Powróci Jakub i będzie zażywał

nie zmąconego niczym pokoju,

a nikt go nie będzie trwożył.

28 Nie bój się, sługo mój, Jakubie –

wyrocznia Pana – bo jestem z tobą,

bo zgotuję zagładę wszystkim narodom,

wśród których cię rozproszyłem.

Ciebie zaś nie wyniszczę;

ukarzę cię jednak sprawiedliwie –

nie unikniesz kary».