Przepowiednia o losach Sedecjasza

34

1 Słowo, jakie skierował Pan do Jeremiasza, gdy Nabuchodonozor, król babiloński, z całym swym wojskiem, wszystkie królestwa ziemi mu poddane oraz wszystkie narody toczyli walkę z Jerozolimą i wszystkimi jej miastami. 2 Tak mówi Pan, Bóg Izraela: «Idź i przemów do króla judzkiego, Sedecjasza. Powiedz mu: Tak mówi Pan: Oto oddam to miasto w ręce króla babilońskiego, który wyda je na pastwę ognia. 3 Ty zaś nie ujdziesz jego ręki, lecz zostaniesz niechybnie pojmany i wydany w jego ręce. Zobaczysz wtedy króla babilońskiego oko w oko, będzie on z tobą mówił twarzą w twarz, i pójdziesz do Babilonu. 4 Posłuchaj jednakże słowa Pańskiego, Sedecjaszu, królu judzki. Tak mówi Pan o tobie: Nie umrzesz od miecza. 5 Umrzesz spokojnie, i podobnie jak palono wonności dla twoich przodków 34 ,5  Żałobny ceremoniał królewski; por. 22 ,18 ; 2  Krn 16 ,14 . W zestawieniu z 52 ,11  należy to uznać za przepowiednię warunkową, jak 21 ,8nn; 38 ,17 ., dawniejszych królów, którzy byli przed tobą, tak będą palić i dla ciebie. Będą śpiewać także dla ciebie pieśń żałobną: Biada, panie! Albowiem Ja wyrzekłem to słowo» – wyrocznia^s Pana. 6 Prorok Jeremiasz powiedział wszystkie te słowa do Sedecjasza, króla judzkiego, w Jerozolimie. 7 Wojsko zaś króla babilońskiego prowadziło walkę przeciw Jerozolimie i wszystkim miastom judzkim, które broniły się jeszcze: przeciw Lakisz i Azeka 34 ,7  Dwa miasta położone na pd. zach. od Jerozolimy. Z okresu poprzedzającego to oblężenie zachowały się gliniane tabliczki z korespondencją wojskową garnizonu w Lakisz. Jedna z nich wspomina o proroku siejącym defetyzm wśród walczących. Oba miasta padły przed zdobyciem Jerozolimy.. Tylko bowiem te miasta obronne utrzymywały się spośród miast judzkich.

Pozorne uwolnienie niewolników

8 Słowo, które Pan skierował do Jeremiasza po zawarciu przez króla Sedecjasza z całym ludem jerozolimskim umowy głoszącej powszechną wolność. 9 Każdy miał obdarzyć wolnością swego niewolnika Hebrajczyka i niewolnicę Hebrajkę 34 ,9  W Izraelu zaprzedawanie się w niewolę współziomków było tolerowane przez Prawo, choć nie brakowało i głosów sprzeciwu (Kpł 25 ,46 ; 2  Krn 28 ,8 -15 ). Należało im zwrócić wolność bez wykupu po sześciu latach służby (por. w. 14  oraz Wj 21 ,2 -6 ) albo w roku jubileuszowym (Kpł 25 ,39 -43 ). Zaniedbanie tego przepisu mieszkańcy Jerozolimy postanowili naprawić w obliczu niebezpieczeństwa; chodziło także o wzmocnienie obronnego potencjału miasta.. Nikomu nie wolno było trzymać u siebie brata swego, Judejczyka, jako niewolnika. 10 Wszyscy dostojnicy i ludzie, którzy zawarli umowę, zgodzili się wypuścić na wolność każdy swego niewolnika lub niewolnicę i nie zmuszać ich więcej do służby u siebie. Wyraziwszy zgodę, wypuścili ich na wolność. 11 Potem jednak zmienili zdanie i sprowadzili niewolników i niewolnice, których obdarzyli wolnością, zmuszając, by się stali znów niewolnikami i niewolnicami 34 ,11  Po chwilowym odstąpieniu Babilończyków od oblężenia..

12 Wtedy skierował Pan do Jeremiasza następujące słowo: 13 «Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Z waszymi przodkami, gdy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej, z domu niewoli, zawarłem przymierze, które mówiło: 14 Po upływie siedmiu lat wypuścicie na wolność każdy brata swego, Hebrajczyka, który zaprzedał się tobie w niewolę i służył przez sześć lat; wypuścisz go od siebie jako człowieka wolnego! Przodkowie wasi jednak nie usłuchali Mnie ani nie nakłonili ucha. 15 Wy zaś nawróciliście się dzisiaj i uczyniliście to, co jest słuszne w moich oczach, ogłaszając powszechną wolność. Zawarliście umowę wobec Mnie w domu, nad którym wzywano mojego imienia^s. 16 Zmieniliście jednak zdanie i znieważyliście moje imię. Sprowadziliście każdy swego niewolnika i swoją niewolnicę, których obdarzyliście wolnością według ich uznania, następnie zaś zmusiliście ich, by byli u was niewolnikami i niewolnicami.

17 Dlatego tak mówi Pan: Nie usłuchaliście Mnie, by ogłosić wolność każdy bratu i współziomkowi swemu; oto puszczam was wolno – na miecz, zarazę i głód. Uczynię was nadto przedmiotem zgrozy dla wszystkich królestw ziemi. 18 A z ludźmi, którzy przekroczyli umowę ze Mną, którzy nie wypełnili warunków umowy zawartej wobec Mnie, postąpię jak z cielcem, którego oni przecięli na dwie części, by przejść między nimi 34 ,18  Przyrzeczenie miało charakter uroczystego przymierza, zawartego wobec Boga i potwierdzonego ofiarą. Kontrahenci, na znak zobowiązania i zgody na karę (w wypadku przekroczenia), przechodzą między dwoma połowami zabitego zwierzęcia ofiarnego; por. Rdz 15 ,9n .17n . Postępek mieszkańców Jerozolimy był wiarołomstwem wobec Boga, który spełni groźbę tego przymierza i postąpi z nimi tak, jak ze zwierzęciem ofiarnym.. 19 Przywódców judzkich, dostojników jerozolimskich, dworzan, kapłanów i cały lud kraju, którzy przechodzili między częściami tego cielca, 20 wydam w ręce ich nieprzyjaciół i w ręce tych, co nastają na ich życie. Zwłoki ich staną się żerem dla ptaków podniebnych i dzikich zwierząt. 21 Sedecjasza zaś, króla judzkiego, i jego przywódców wydam w ręce ich nieprzyjaciół, w ręce tych, co nastają na ich życie, w ręce wojska króla babilońskiego, które teraz odeszło od was. 22 Oto wydam rozkaz – wyrocznia Pana – i sprowadzę ich znów przeciw temu miastu. Będą walczyć przeciw niemu, zdobędą je i spalą; miasta zaś judzkie uczynię bezludnym pustkowiem».