Posłannictwo proroka

61

1 Duch Pana Boga nade mną 61 ,1  Jezus stosuje ten wiersz do siebie: Łk 4 ,18n .,

bo Pan mnie namaścił.

Posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim,

bym opatrywał rany serc złamanych,

żebym zapowiadał wyzwolenie jeńcom

i więźniom swobodę;

2 abym obwieszczał rok łaski Pańskiej

i dzień pomsty naszego Boga;

abym pocieszał wszystkich zasmuconych,

3 <bym rozweselił płaczących na Syjonie^s>,

abym im wieniec dał zamiast popiołu,

olejek radości zamiast szaty smutku,

pieśń chwały zamiast przygnębienia na duchu.

Nazwą ich terebintami^s sprawiedliwości,

szczepem Pana dla Jego rozsławienia.

4 Odbudują prastare rumowiska,

podniosą z gruzów dawne budowle,

odnowią miasta zburzone,

świecące pustkami od wielu pokoleń.

5 Stawią się obcy, by paść waszą trzodę,

cudzoziemcy będą u was orać i uprawiać winnice.

6 Wy zaś będziecie nazywani kapłanami Pana 61 ,6  Zob. Wj 19 ,6 ; 1  P 2 ,5 .9 ; Ap 1 ,6 ; 20 ,6 .,

zwać was będą sługami Boga naszego.

Żywić się będziecie bogactwem narodów,

dobra ich sobie przywłaszczycie.

7 Ponieważ hańba ich 61 ,7  Tj. mieszkańców królestwa judzkiego. była podwojona,

a poniżenie i zniewagi były ich udziałem,

przeto w swej ziemi odziedziczą wszystko w dwójnasób

i zażywać będą wiecznego szczęścia.

8 Albowiem Ja, Pan, miłuję praworządność,

nienawidzę grabieży i bezprawia,

dam im uczciwą zapłatę

i zawrę z nimi wieczyste przymierze^s.

9 Plemię ich będzie znane wśród narodów,

i między ludami – ich potomstwo.

Wszyscy, co ich zobaczą, uznają,

że oni są błogosławionym szczepem Pana.

10 61 ,10n Mówi lud Boży lub Jerozolima. «Ogromnie się weselę w Panu,

dusza moja raduje się w Bogu moim,

bo mnie przyodział w szaty zbawienia,

okrył mnie płaszczem sprawiedliwości,

jak oblubieńca, który wkłada zawój,

jak oblubienicę strojną w swe klejnoty.

11 Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony,

jak ogród rozplenia swe zasiewy,

tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość

i chwała wobec wszystkich narodów».