MOWY PRZECIW SAMARII, JEROZOLIMIE I NARODOM POGAŃSKIM

Przestroga dla Samarii

1 Biada pysznej koronie pijaków Efraima 28 ,1  Tj. Samarii, stolicy królestwa izraelskiego, czyli efraimskiego; miasto wieńczące szczyt wzgórza na kształt korony na głowie.,

więdnącemu kwieciu jego wspaniałej ozdoby,

[wznoszącej się] nad żyzną doliną!

[Biada] zamroczonym winem!

2 Oto ktoś od Pana, mocny i potężny 28 ,2  Dosł.: „Oto mocny i potężny dla Pana” albo „Pański”. Zapewne mowa o królu asyryjskim, Sargonie II, który zburzył Samarię w 721  r. przed Chr.,

jak burza gradowa,

jak niszczycielska trąba powietrzna,

jak nawałnica wód gwałtownie wzbierających,

[wszystko] na ziemię z mocą rzuci.

3 Nogami zdeptana będzie pyszna korona pijaków Efraima,

4 a więdnące kwiecie jego wspaniałej ozdoby,

[wznoszącej się] nad żyzną doliną,

będzie jak wczesna figa przed nadejściem lata:

kto ją zobaczy, zrywa

i połyka chciwie, ledwie wziął do ręki.

5 W owym dniu Pan Zastępów^s będzie

koroną chwały i ozdobnym diademem

dla Reszty^s swego ludu,

6 i natchnieniem sprawiedliwości

dla zasiadającego w sądzie,

i natchnieniem męstwa

dla odpierających natarcie u bramy.

Mowa przeciw kapłanom i fałszywym prorokom

7 Również i ci chodzą chwiejnie z powodu wina,

zataczają się pod wpływem sycery^s.

Kapłan i prorok chodzą chwiejnie z powodu sycery,

wino zawróciło im w głowie,

zataczają się pod wpływem sycery,

chodzą jak błędni, miewają zwidzenia,

potykają się, gdy odbywają sądy.

8 Zaiste, wszystkie stoły są pełne zwymiotowanych brudów;

nie ma miejsca [czystego].

9 «Kogo to chce on uczyć wiedzy

i komu wyjaśniać naukę? –

Dzieciom ledwie odstawionym od mleka,

niemowlętom odłączonym od piersi!

10 Bo [mówi]: Saw lasaw, saw lasaw; kaw lakaw, kaw lakaw;

zeer szam, zeer szam» 28 ,10 .13  Onomatopeiczne wyrazy hebrajskie, naśladujące mówienie dzieci lub pijaków. W ten właśnie sposób biesiadnicy i oddający się pijatyce przedrzeźniają prorocze słowa Izajasza, uważając je za niezrozumiałe. Prorok zaś przepowiada swym wrogim słuchaczom, iż usłyszą barbarzyński język (por. 1  Kor 14 ,21 ) obcych najeźdźców. Owe wyrazy mogłyby mieć taki sens: „Rozkaz za rozkazem, rozkaz za rozkazem; reguła za regułą, reguła za regułą; trochę tu, trochę tam”. Tak też tłumaczy NWlg za Wlg; LXX – inaczej..

11 Zaprawdę, wargami jąkałów

i językiem obcym przemawiać będzie do tego narodu

12 Ten, który mu powiedział:

«Teraz odpoczynek! Dajcie wytchnąć strudzonemu!

A teraz spokój!»

Ale nie chcieli Go słuchać.

13 Wtedy będzie do nich mowa Pana:

«Saw lasaw, saw lasaw; kaw lakaw, kaw lakaw; zeer szam, zeer szam»,

żeby idąc, upadli na wznak i rozbili się,

żeby zaplątali się w sieci i zostali schwytani.

Poemat przeciw złym doradcom królewskim

14 Dlatego posłuchajcie słowa Pańskiego, szydercy,

wy, panujący nad tym ludem,

który jest w Jerozolimie.

15 Mówicie: «Zawarliśmy przymierze ze Śmiercią 28 ,15  Por. Mdr 1 ,16 ; Syr 14 ,12 . Inni czytają: Mot, imię fenickiego bożka.,

i z Szeolem^s zrobiliśmy układ.

Gdy się rozleje powódź [wrogów],

nas nie dosięgnie,

bo z kłamstwa uczyniliśmy sobie schronienie

i skryliśmy się pod fałszem».

Proroctwo

16 Przeto tak mówi Pan Bóg:

«Oto Ja kładę na Syjonie^s kamień,

kamień dobrany, węgielny 28 ,16  Nazwa symboliczna. Na nim, tj. na wierze, ma być zbudowana nowa Jerozolima; por. 1 ,26 ; 7 ,9 ; Ps 118 [117 ],22 n. Aluzje do tego symbolu: por. Mt 16 ,18 ; 21 ,42 ; Ef 2 ,20 ; 1  P 2 ,6 n.,

cenny, położony jako fundament.

Kto wierzy, nie potknie się.

17 I wezmę sobie prawo za miarę,

a sprawiedliwość za pion».

Ciąg dalszy poematu

Ale grad zmiecie schronisko kłamstwa,

a wody zaleją kryjówkę.

18 Wasze przymierze ze Śmiercią zostanie zerwane,

i nie ostoi się wasz układ z Szeolem.

Gdy się rozleje powódź [wrogów],

będziecie dla niej [polem] na stratowanie.

19 Ile razy ona przyjdzie, pochwyci was.

Gdy przechodzić będzie każdego ranka

i we dnie, i w nocy,

strach na wieść o niej nastanie.

20 Bo za krótkie będzie łóżko, aby się wyciągnąć,

i zbyt wąskie przykrycie, by się nim owinąć.

21 Zaiste, Pan powstanie jak na górze Perasim 28 ,21  Miejsca zwycięstw Dawida nad Filistynami; por. 2  Sm 5 ,17 -25 .,

jak w Dolinie Gibeońskiej się poruszy,

by dokonać swego dzieła, swego dziwnego dzieła,

by spełnić swe zadanie, swe tajemnicze zadanie.

22 A teraz przestańcie drwić,

żeby wasze pęta się nie zacieśniły;

słyszałem bowiem rzecz postanowioną

przez Pana, Boga Zastępów:

zniszczenie całego kraju.

Przypowieść o pracy rolników

23 Nastawcie uszu i słuchajcie głosu mego,

uważajcie i słuchajcie mej mowy!

24 Czyż oracz wciąż tylko orze [pod zasiew],

przewraca i bronuje swą rolę?

25 Czy raczej, gdy zrówna jej powierzchnię,

nie zasiewa czarnuszki i nie rozrzuca kminku?

Czy nie sieje pszenicy, <zboża>, jęczmienia <i prosa>,

wreszcie orkiszu na obrzeżach?

26 A ktoś poucza go o tym prawie, 28 ,25  „Zboża” – słowo hebr. nieznane, opuszczone w LXX i syr., oznacza jakiś rodzaj zboża; „i prosa” – może glosa.

jego Bóg mu to wykłada.

27 Zaprawdę, czarnuszki nie młócą saniami młockarskimi

ani po kminku nie przetaczają walca młockarskiego wozu 28 ,27  Sanie młockarskie i walec (albo koło od wozu) są to dwa przyrządy służące do młocki. Ziarno wykruszano z kłosów, przeciągając sanie lub przetaczając wózek po kłosach rozłożonych na klepisku.,

ale bijakiem wybija się czarnuszkę,

a kminek cepami.

28 Zboże mogłoby ulec zmiażdżeniu;

ale nie bez końca młóci je młocarz.

Gdy przetoczy koło swego wozu młockarskiego

wraz z zaprzęgiem, nie zmiażdży go.

29 To również pochodzi od Pana Zastępów^s,

który przedziwny okazał się w radzie,

niezmierzony w mądrości 28 ,29  Mądrość rolników, dar Boży, jest obrazem Opatrzności Bożej nad Izraelem, która stosuje niejeden środek, by zapewnić duchowy urodzaj..