APOKALIPSA IZAJASZA 24,1–27,13 Rozdziały te to część księgi wyodrębniona treścią i formą, najpóźniej napisana. Po sądach i wyrokach na pojedyncze narody teraz jest mowa o powszechnym ostatecznym sądzie Bożym nad wszystkimi narodami. Przeplatają się tu eschatologiczne opisy sądu i końca świata z dziękczynnymi pieśniami wybranych. Styl apokaliptyczny zastosowany jest w: Dn, Za rozdz. 9 –14 i apokryficznej Księdze Henocha.

Powszechny sąd Boży nad światem

1 Oto Pan pustoszy ziemię,

niszczy ją i burzy jej powierzchnię,

a mieszkańców jej rozprasza.

2 I będzie [dotknięty] jak lud, tak kapłan,

jak sługa, tak jego pan, jak służąca, tak jej pani,

jak nabywca, tak sprzedawca, jak pożyczkę dający, tak biorący ją,

jak wierzyciel, tak jego dłużnik.

3 Okropnie spustoszona będzie ziemia

i doszczętnie rozgrabiona,

bo Pan wydał taki wyrok.

4 Żałośnie wygląda ziemia, zmarniała;

świat opadł z sił, niszczeje,

niebo wraz z ziemią się wyczerpały.

5 Ziemia została splugawiona przez swoich mieszkańców,

bo pogwałcili prawa,

przestąpili przykazania,

złamali wieczyste przymierze 24 ,5  Por. Rdz 9 ,9 -17 ; Jr 2 ,7 ..

6 Dlatego ziemię zżera przekleństwo,

a jej mieszkańcy pokutują;

dlatego się przerzedzają mieszkańcy ziemi

i mało ludzi zostało.

Zniszczone miasto

7 Młode wino w smutku, winnica podupadła,

wzdychają wszyscy ludzie wesołego serca.

8 Ustała wesołość bębenków,

ucichła wrzawa hulających,

umilkł wesoły dźwięk cytr.

9 Nie piją wina wśród pieśni,

sycera^s gorzknieje pijakom.

10 Zburzone jest miasto 24 ,10  Nie wiadomo jakie, może Babilon jako typ stolicy zła moralnego albo Jerozolima jako typ miasta zniszczonego. chaosu,

dom każdy zamknięty od wejścia.

11 Na ulicach narzekanie na brak wina.

Znikła wszelka radość,

wesele uszło z ziemi.

12 Tylko pustka została w mieście

i brama rozbita w kawałki.

13 Tak bowiem będzie pośrodku ziemi

pomiędzy narodami,

jak przy otrząsaniu oliwek,

jak z ostatkami winogron po winobraniu.

14 Ci to podniosą głos,

sławić będą majestat Pana,

wzniosą okrzyki od strony morza.

15 Dlatego na wschodzie czcić będą Pana,

na wyspach morskich imię^s Pana,

Boga Izraela.

16 Od krańca ziemi słyszeliśmy pienia:

«Chwała Sprawiedliwemu!»

Lecz ja rzekłem: «Mam tajemnicę, 24 ,14  Ocaleni z ogólnej zagłady, wybrani, zbawieni.

groźną mam tajemnicę, biada mi!

Wiarołomni działają zdradliwie,

wiarołomni dopuścili się zdrady».

17 Groza i dół, i sidło

na ciebie, mieszkańcu ziemi;

18 kto umknie przed krzykiem grozy,

wpadnie w dół,

a kto się wydostanie z dołu,

w sidła się zamota! 24 ,18  Por. Jr 48 ,43 n.

Dalszy ciąg poematu o Sądzie Ostatecznym

Tak, upusty otworzą się w górze

i podwaliny ziemi się zatrzęsą.

19 Ziemia rozpadnie się w drobne kawałki,

ziemia, pękając, wybuchnie,

ziemia, zadrgawszy, zakołysze się,

20 ziemia mocno się będzie zataczać jak pijany

i jak budka [na wietrze] będzie się chwiała;

grzech jej zaciąży nad nią,

tak iż upadnie i już nie powstanie.

21 W ów dzień^s Pan skarze

wojsko niebieskie^s tam, w górze 24 ,21  Sens: nastąpi koniec kultów astralnych.,

i królów ziemskich tu, na dole.

22 Zostaną zgromadzeni, uwięzieni w lochu;

będą zamknięci w więzieniu,

a po wielu latach zostaną ukarani.

23 Księżyc się zarumieni, słońce się zawstydzi 24 ,23  „Zawstydzi” – zob. 24 ,21  z przyp.; „uwielbiony” – por. Wj 24 ,9 nn. Zapowiedź Nowego Przymierza; por. Ap 4 ,4 .,

bo zakróluje Pan Zastępów^s

na górze Syjon^s i w Jeruzalem,

wobec swych starców będzie uwielbiony.