Odpoczynkiem chrześcijan – odpoczynek Boga

1 Lękajmy się przeto, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do Jego odpoczynku, aby ktoś z was nie mniemał, iż jest jej pozbawiony. 2 Albowiem i my otrzymaliśmy dobrą nowinę, tak jak i tamci, lecz tamtym słowo usłyszane nie było pomocne, gdyż nie łączyli się przez wiarę z tymi, którzy je usłyszeli. 3 Wchodzimy istotnie do odpoczynku my, którzy uwierzyliśmy, jak to powiedział:

Toteż przysiągłem w swym gniewie:

Nie wejdą do mego odpoczynku,

aczkolwiek dzieła były dokonane od stworzenia świata. 4 Powiedział bowiem [Bóg] na pewnym miejscu o siódmym dniu w ten sposób: I odpoczął Bóg w siódmym dniu po wszystkich dziełach swoich 4 ,4  Rdz 2 ,2 .. 5 I znowu tamże: Nie wejdą do mego odpoczynku. 6 Wynika więc z tego, że wejdą tam niektórzy, gdyż ci, co wcześniej otrzymali dobrą nowinę, nie weszli z powodu nieposłuszeństwa, 7 dlatego Bóg na nowo wyznacza pewien dzień – dziś – po upływie dłuższego czasu, mówiąc przez Dawida, jak to przedtem zostało powiedziane:

Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie,

nie zatwardzajcie serc waszych!

8 Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich do odpoczynku, nie mówiłby potem o innym dniu 4 ,8  Por. Pwt 31 ,7 ; Joz 22 ,4 .. 9 A zatem pozostaje odpoczynek szabatu^s dla ludu Bożego 4 ,9  Odpoczynkiem Bożym dla nawróconych Hebrajczyków nie jest uczestnictwo w posiadaniu Ziemi Obiecanej, ale w posiadaniu nieba.. 10 Kto bowiem wszedł do jego odpoczynku, odpocznie po swych czynach, jak Bóg po swoich. 11 Śpieszmy się więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie poszedł za tym samym przykładem nieposłuszeństwa. 12 Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca 4 ,12  Por. 1  Tes 2 ,13 . Boże słowo objawione rozsądza szczerość intencji u tych, którzy go słuchają.. 13 Nie ma stworzenia, które by dla Niego było niewidzialne; przeciwnie, wszystko odkryte jest i odsłonięte przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek.

WYŻSZOŚĆ KAPŁAŃSTWA CHRYSTUSOWEGO

Chrystus prawdziwym arcykapłanem

14 Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa 4 ,14  Na wzór arcykapłana ST, który przechodził przez przedsionek i Miejsce Święte do „Świętego Świętych”, Chrystus wstąpił „ponad wszystkie niebiosa” (Ef 4 ,10 ) – a Żydzi doliczyli się ich siedmiu – docierając do samego Boga (9 ,11 n.24 )., Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. 15 Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz poddanego próbie pod każdym względem podobnie [jak my] – z wyjątkiem grzechu. 16 Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy doznali miłosierdzia i znaleźli łaskę pomocy w stosownej chwili.