1 Szaweł zaś zgadzał się na zabicie go.

Prześladowanie Kościoła jerozolimskiego

W tym dniu wybuchło wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem Apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii. 2 Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem. 3 A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów, porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał do więzienia.

Działalność Filipa w Samarii

4 Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo. 5 Filip 8 ,5  Jest to jeden z Siedmiu (por. 6 ,5 ), różny od apostoła Filipa. przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. 6 Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki^s, które czynił. 7 Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. 8 Wielka zaś radość zapanowała w tym mieście.

9 Pewien człowiek, imieniem Szymon, który dawniej zajmował się czarną magią, wprawiał w zdumienie lud Samarii, mówiąc, że jest kimś niezwykłym. 10 Poważali go wszyscy od najmniejszego do największego: «Ten jest mocą Bożą, którą zowią wielką» – mówili. 11 A liczyli się z nim dlatego, że już od dość długiego czasu wprawiał ich w podziw swoimi magicznymi sztukami. 12 Lecz kiedy uwierzyli Filipowi, który głosił dobrą nowinę o królestwie Bożym oraz o imieniu^s Jezusa Chrystusa, zarówno mężczyźni, jak i kobiety przyjmowali chrzest. 13 Uwierzył również sam Szymon, a kiedy przyjął chrzest, towarzyszył wszędzie Filipowi i zdumiewał się bardzo na widok dokonywanych cudów i znaków.

Apostołowie Piotr i Jan w Samarii

14 8 ,14 -17  Jest to tekst klasyczny, stwierdzający istnienie w pierwotnym Kościele sakramentu bierzmowania, różnego od chrztu. Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, 15 którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. 16 Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. 17 Wtedy więc kładli [Apostołowie] na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. 18 8 ,18 nn Od imienia Szymona Czarnoksiężnika pochodzi termin „symonia”, którym określa się wszelkie kupczenie rzeczami świętymi. Kiedy Szymon ujrzał, że Apostołowie przez nakładanie rąk udzielali Ducha Świętego, przyniósł im pieniądze. 19 «Dajcie i mnie tę władzę – powiedział – aby każdy, na kogo położę ręce, otrzymał Ducha Świętego». 20 «Niech pieniądze twoje przepadną razem z tobą – odpowiedział mu Piotr – gdyż sądziłeś, że dar Boży nabyć można za pieniądze. 21 Nie masz żadnego udziału w tym dziele, bo serce twoje nie jest prawe wobec Boga. 22 Odwróć się więc od swego grzechu i proś Pana, a może ci odpuści twój zamiar. 23 Bo widzę, że jesteś żółcią gorzką i wiązką nieprawości» 8 ,23  Przenośnia ta oznacza złość, która szkodzi także innym.. 24 A Szymon odpowiedział: «Módlcie się za mną do Pana, aby nie spotkało mnie nic z tego, co powiedzieliście».

Filip nawraca dworzanina etiopskiego

25 Kiedy dali świadectwo i opowiedzieli słowo Pańskie, udali się w drogę powrotną do Jerozolimy i głosili Ewangelię^s w wielu wioskach samarytańskich. 26 «Wstań i pójdź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy 8 ,26  Miasto na pd. Palestyny, przy głównym szlaku wiodącym z Jerozolimy do Egiptu.: jest ona pusta» – powiedział anioł Pański do Filipa. 27 A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon [Bogu] Etiop, dworzanin 8 ,27  „Dworzanin” – dosł.: „eunuch”, co inni zatrzymują; „Kandaki” – stały tytuł królowych Etiopii, podobnie jak „faraon” był tytułem królów Egiptu, ujmowany jako imię własne, jak łaciński „Cezar”. królowej etiopskiej Kandaki, zarządzający całym jej skarbcem, 28 i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza. 29 «Podejdź i przyłącz się do tego wozu» – powiedział Duch do Filipa.

30 Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza: «Czy rozumiesz, co czytasz?» – zapytał. 31 A tamten odpowiedział: «Jakżeż mogę [rozumieć], jeśli mi nikt nie wyjaśni?» I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim. 32 A czytał ten urywek Pisma 8 ,32 n Iz 53 ,7 n (LXX).:

Prowadzą Go jak owcę na rzeź,

i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą,

tak On nie otwiera ust swoich.

33 W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności.

Któż zdoła opisać ród Jego?

Bo Jego życie zabiorą z ziemi.

34 «Proszę cię, o kim to Prorok mówi, o sobie czy o kimś innym?» – zapytał Filipa dworzanin. 35 A Filip otworzył usta 8 ,35  Por. Mt 5 ,2 z przyp. i wyszedłszy od tego [tekstu] Pisma, opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie. 36 W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę: «Oto woda – powiedział dworzanin – cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?» <37 8 ,37  Staroż. tłum. z Wlg na czele i niektóre rkp gr. mają w. 37 : „Odpowiedział Filip: Można, jeśli wierzysz z całego serca. Odparł mu: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym”.> 38 I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, weszli do wody. I ochrzcił go. 39 A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już więcej go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą. 40 A Filip znalazł się w Azocie 8 ,40  „Azot” – dawniej Aszdod, za czasów Chrystusa miasto na pół greckie; „Cezarea” – zwana „Nadmorską” lub „Palestyńską”, leżała na pd. od góry Karmel, nad brzegiem Morza Śródziemnego. i głosił Ewangelię, przechodząc przez wszystkie miasta, aż dotarł do Cezarei.