Pieśń ufności w Bogu Biada ci , łupieżco , tyś sam nie złupiony , i tobie , grabieżco , sameś nie ograbiony ! Kiedy skończysz łupić , wtedy ciebie złupią , gdy grabież zakończysz , ograbią też ciebie . Panie , zmiłuj się nad nami , w Tobie mamy nadzieję ! Bądź naszym ramieniem każdego poranka i naszym zbawieniem w czas ucisku . Na głos Twej groźby uciekają ludy , gdy się podniesiesz , pierzchają narody . Zbierać będą łupy , jak się zbiera szarańczę , rzucać się na nie jak mrowie koników polnych . Ponad wszystkim jest Pan , bo mieszka na wysokości ! Napełni On Syjon prawem i sprawiedliwością . I zawita trwały pokój w jego czasach . Zasobem sił zbawczych - mądrość i wiedza , jego skarbem jest bojaźń Pańska . Boże działanie Oto wysłani na zwiady wołają z zewnątrz , płaczą gorzko wysłannicy pokoju . Opustoszały drogi , przechodniów zabrakło na ścieżkach . Wróg zerwał układy , odrzucił świadków , nie zważał na nikogo . Kraj ma żałosny wygląd , marnieje ; Liban przestał się zielenić , obumiera ; Saron - podobny do pustyni , a Baszan i Karmel są ogołocone . « Teraz powstanę - mówi Pan - teraz się podniosę , teraz stanę wysoko . Poczniecie siano , zrodzicie słomę , me tchnienie jak ogień was pożre . Staną się ludy wypalonym wapnem , jak ścięte ciernie w ogniu spłoną . Słuchajcie , najdalsi , co uczyniłem , poznajcie , najbliżsi , mą siłę !» Grzesznicy na Syjonie się zlękli , bezbożnych chwyciło drżenie : « Kto z nas wytrzyma przy trawiącym ogniu ? Kto z nas wytrwa wobec wieczystych płomieni ?» Ten , kto postępuje sprawiedliwie i kto mówi uczciwie , kto odrzuca zyski bezprawne , kto się wzbrania dłońmi przed wzięciem podarku , kto zatyka uszy , by o krwi nie słuchać , kto zamyka oczy , by na zło nie patrzeć - ten będzie mieszkał na wysokościach , twierdze na skałach będą jego schronieniem ; dostarczą mu chleba , wody mu nie zbraknie . Chwalebna przyszłość Oczy twe ujrzą króla w całej jego krasie , zobaczą krainę bardzo rozległą . Serce twe grozę będzie wspominać : « Gdzie ten , co liczył ? Gdzie ten , co ważył ? Gdzie ten , co spisywał twierdze ?» Nie ujrzysz już ludu zuchwałego , ludu o niewyraźnej mowie , nie do uchwycenia uchem , o bełkotliwym i niezrozumiałym języku . Patrz na Syjon , miasto naszych świąt ! Twe oczy oglądać będą Jeruzalem , siedzibę bezpieczną , namiot nieprzenośny , którego kołków nie wyrwą nigdy ani się żaden jego powróz nie urwie . Bo właśnie tam mamy Pana potężnego , zamiast rzek o szerokich odnogach . Nie dotrze tam okręt poruszany wiosłami ani się okazalszy statek nie przeprawi : jego liny obwisną , nie utrzymają prosto swego masztu , nie rozwiną żagla . Albowiem Pan jest naszym sędzią , Pan naszym prawodawcą , Pan naszym królem ! On nas zbawi ! Wtedy rozdzielą łup ogromny , chromi zagrabią zdobycz . Żaden mieszkaniec nie powie : « Jestem chory ». Lud , który mieszka w Jeruzalem , dostąpi odpuszczenia swoich nieprawości .
Tu prawdopodobnie Asyria.
Tekst skażony. Syr. i Wlg idą wierniej za tekstem hebr.: "I będzie wiara (raczej "trwałość") za czasów twoich, bogactwa zbawienia, mądrość i umiejętność, bojaźń Pańska ta jest skarbem jego". Należy poprawić hebr. "twoich" na "jego". Zaimki: "twoich" i "jego" odnoszą się do Syjonu. Albo też zamiast "czasów" czytać "Twoich przykazań", odnosząc je do Boga: "I będzie trwałość Twoich przykazań" lub "pewność Twoich przykazań".
Inni popr.: "mieszkańcy Ariela", tj. Jerozolimy (
). Aluzja do poselstwa wysłanego przez króla Ezechiasza do Sennacheryba w r. 701 pod Lakisz, w celu wszczęcia rokowań pokojowych za cenę dużego okupu. Choć zrazu król asyryjski dumnie odrzucił poselstwo (por. 8;
), to jednak później przyjął rokowania i okup, odstąpił od oblężenia Jerozolimy i wycofał się z królestwa judzkiego. Grały tu rolę także inne przyczyny; por.
;
.
"Ten, co liczył", tj. sekretarz. "Ten, co ważył" srebro lub złoto jako artykuł płatniczy, poborca podatków lub okupu. "Ten, co spisywał" - może nadzorca lub spisujący zamki judzkie, które się poddały najeźdźcy (Sennacherybowi w r. 701?, Nabuchodonozorowi w r. 586?).
Tekst niepewny. "Tam" lub "tamtędy", tj. do Jerozolimy i Syjonu. Myśl jest następująca: W Jerozolimie Bóg objawia swą moc i opiekę nad Izraelem. Bóg wszechmocny stanowi dostateczną obronę i bezpieczeństwo dla Świętego Miasta. Bóg mu zastępuje to, czym dla innych miast są obronne fosy, sieć kanałów i rzeki, po których mogą krążyć wielkie okręty wojenne. Żadna flota nieprzyjacielska tam nie przejdzie ani nie zagrozi miastu, nad którym czuwa Bóg. Wiersz 21cd zawiera alegorię nieprzyjaciół Bożego miasta i ludu. Dalszy ciąg tej alegorii jest w wierszu 23ab. Dlatego trzeba wiersz 23ab czytać zaraz po wierszu 21.
Tekst nie na swoim miejscu. Inni wolą czytać w. 22 po w. 24.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga